Een kracht der dwaling

Wie vandaag het oor te luisteren legt, moet wel vaak denken aan wat de Apostel schrijft aan de Thessalonicenzen (2, 2 : 11): od zal hun zenden een kracht der dwaling, een energie, die dwalen doet. Dat is bhjkens het verband, een rechtvaardige straf van God over hèn, die geweigerd hebben de waarheid te gelooven, die de liefde der waarheid niet hebben - aangenomen om zalig te worden. Hen geeft de HEERE tot hun straf aan de leugen over.

Zijn er tijden, waarin „alle wind van leer" over de christenheid waait, er zijn ook dagen, waarin de valsche profetie de kracht krijgt van der storm. Wat dan niet vast geworteld is, wordt ontworteld en neergeworpen.

Zoo is het vandaag.

Misschien erger dan ooit te voren.

Misschien!

Want er is in dezen ook niets nieuws onder de zon.

Maar er is toch tusschen de ketterij van zegge een halve' eeuw terug en thans een belangrijk verschil. Het toen heerschend modemisme trad op in rechtstreeksche bestrijding van de Waarheid Gods. De autoriteit van Gods Woord loochende men openlijk; met alles wat „bovennatuurlijk" was, rekende men af; de wonderen werden uit den bijbel geschrapt; de feitelijkheid der heilsfeiten werd ontkend; de vleeschwording des Woords, de Opstanding en Hemelvaart des Heeren werden geloochend.

Dat is thans anders.

Vandaag krijgt Prof. H. Bavinck gelijk, die eens schreef, dat zélfs de leugen de waarheid hulde moet doen door zich te hullen in haar kleed. Vandaag komt de heterodoxie in het gewaad der orthodoxie; de valsche profetie in den rüantel der ware profetie; de vreemde leer in de vermomming van de belijdenis der kerk. Radio en drukpers brengen dat alles van huis tot huis. Een energie, die dwalen doet. Het stormt. En het is vaak als die geweldige gedreven wind van den Pinksterdag

Om bang van te worden!

Zullen de menschen, onze menschen den leugengeest, dien God gezonden heeft, onderkennen? Niet meegevoerd worden op de vleugelen van dezen stormwind? Kennen ze onder de véle stemmen de stem van den Goeden Herder, den eigen Herder nog?

De belofte is er: Ik kèn de mijnen en word van de mijnen gekend". Joh. 10 : 14. De schapen kennen Zijn stem. „Maar den vreemde zullen ze geenszins volgen, maar ze zullen van hem vlieden, overmits zij de stem des vreemden niet kennen".

Maar om die stem te kennen, van alle andere stemmen te onderkennen, is het noodig, met die stem vertrouwd te zijn. Een kind kent Moeder's voetstap, omdat het met Moeder dagelijks verkeert. Verkeeren we zoo dagelijks met het Woord Gods? Men heeft wel gezegd, dat het Nederlandsche Christenvolk gaarne theologiseert. Ook dat was eens. Maar meer dan een theologiseerend volk hebben we behoefte aan een bijbelvast volk, dat den Bijbel door en door kent; dat ook de beUjdenis van het Woord Gods verstaat en dat met die kennis gewapend terstond de stem van den vreemde onderkent en zich aan dien vreemde niet toevertrouwt.

In dat opzicht is ook onder ons voortgaande bekeering noodig. En als naar Psalm 50 de rechte dienst van God en het ware dankofferen bestaat in het betalen van zijn geloften aan den Allerhoogste, dan mogen onze vaders en moeders maar beginnen in het onderwijzen en het doen onderw ij z e n van hun kinderen gerechtigheid beoefenen • aan eigen huis.

Dan zal het zaad Hem dienen.

En staande blijven ook wanneer de storm van valsche profetie vaart over de aarde: de energie, die dwalen doet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen