Hebt U ook den Heere Jezus verraden ?

Wij waren onlangs genoodzaakt eenige lijdenspreeken door te nemen. En we kregen medelijden met de menschen, die deze preeken achtereenvolgens zouden hebben moeten aanhooren. Want den eenen Zondag zou hun zijn „aangezegd": gij zijt Judas; de volgende week, dat ze in Kajafas hun evenbeeld konden zien; acht dagen later, dat zij treffende gelijkenis vertoonden met Petrus.

Deze passe-partout „toepassing" is niet nieuw. Jaren geleden heeft de heer A. Janse al eens in ons blad op dit soort „wij"-preeken geattendeerd: „wij" zijn Judas; „wij" zijn de hoogepriester; „wij" zijn Pilatus; „wij" zijn Bar-Abbas; „wij" zijn het volk, dat riep: Zijn bloed kome over öns en over onze kinderen. En Revius' , , 't En sijn de Joden niet. Heer Jesu, die U cruysten" schijnt wonderwel in dezen stijl van passiepreeken te passen.

Intussehen is hier alle scherpe discretie en daarom ook alle concreetheid zoek. Het onderscheid, dat de tafereelen der Schrift leven doet, wanneer zij ons den Heere Jezus Christus voor oogen schildert, onder ons gekruisigd zijnde, wordt door de verfkwast der toepassers onder een dikke verflaag weggeretoucheerd. En hoe ernstig en op-den-man-af zulk een prediking pok klinken moge, het is een goedkoop spel en aan allen ernst gespeend. En hoe ontdekkend zij ook klinken moge, ze ontdekt niemand en bedekt alles. En zulks niet met den mantel der liefde.

En waar de preeken zoo zijn voorgegaan daar is het geen wonder, dat de zangen op dezelfde wijs zijn gevolgd.

Zoo lazen we dezer dagen een zarigtekst over het verraad van Judas. Prompt kwam de toepassing:

Heer, ook ik verraad U zoo menigmalen. O wil nederdalen in mijn hart en laat licht daar zijn gebracht, dan wijkt de nacht.

Dat lijkt een vrome zelfbeschuldiging, maar het ia een onvrome onwaarheid.

De Heere Jezus is maar één keer verraden. Door Judas. En door niemand anders. Zooals Willem van Oranje slechts één keer is doodgeschoten. Door Balthasar Gerards. En door niemand anders. En die ééne keer was voor dezen Juda van Karjoth precies genoeg om er wroeging over te krijgen. De zilveren penningen, het verradersloon, brandden hem in de beurs en hij smeet ze een voor een den tempel in, den sanhedristen voor de voeten: Ik heb verraden onschuldig bloed. En henengaande verworgde hij zich. En voorovergevallen zijnde, is midden opgebarsten en al zijn ingewanden zijn uitgestort

Eén keer......

En moeten nu vandaag christenmenschen, die nooit gedaan hebben wat Judas deed, die er ook nooit de kans toe hebben gehad (Hij zit aan de rechterhand Gods!) in theatrale zelfbeschuldiging zingen:

„Heer, ook ik verraad U zoo menigmalen"?

net als Judas en dan nog wel in recidire, „zoo menigmalen" ?

Dat zijn schijnvrome leugens.

Heeft iemand van ons Willem van Oranje doodgeschoten? Of den laatsten Czaar aller Russen? Behalve Judas heeft niemand den Heere Jezus verraden, al zijn wij allen met Judas in dezelfde zonde ontvangen en geboren en al liggen we allen met hem deswege onder hetzelfde oordeel.

Het ware beter den menschen niet zulke onwerkelijke zelfbeschuldigingen op de lippen te leggen en hun dergelijke „schuld" niet te suggereeren. Jezus verraden — niemand heeft er meer de kans toe.. Er is een andere zonde, die bij ons voor de deur ligt: dat we ons Zijner en Zijner woorden schamen in deze. wereld. En dat we evenals de man van Karjoth geërgerd worden aan den Christus der Schriften, den Messias der Profetie, vallen over den Steen, dien God gelegd heeft in Sion, den Heiland van „de smalle ge­ meente".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen