Tot ver over de grenzen....

STEMMEN UIT ONZE KERKEN

Lezend in , , De Reformatie" valt ons oog op een zinnetje: „De Reformatie" stond in Duitsland al jaren lang op de zwarte lijst Zo'n enkel zinnetje kan tal van dankbare herinneringen waklier roepen. Wat zijn die nummers van Mei-Augustus 1940 voor ons, die beduusd en met de handen m de zakken stonden te kijken, tot steun geweest.

Al de maatregelen van de Duitsers hebben niet kunnen verlünderen dat ze gelezen en herlezen zijn tot zelfs ver over de grenzen.

Een Duits militair vertelde ons hoe hij eind 1942, liggend in de loopgraven rond Stalingrad diep in Rusland „Feldpost" van zijn vrouw uit Duitsland kreeg. Deze post bevatte o.m. de laatste Reformatie-nummers.

Daar, op de bevroren Russische bodem, werd, ondanks de zwarte lijst en ondanks de verboden, „De Reformatie" gelezen.

Toen begin 1943 de schamele resten van het Duitse leger aan de „tang" der Russen ontkwamen, bleef „De Reformatie" ergens in de loopgraven achter

Toen in 1949 prof. Schilder eens bij ons logeerde, om een kleine vacante gemeente te helpen, hebben wij hem dit verhaal verteld. Hij kende die soldaat nog van Kampen. Wij moesten hem de groeten doen en er nog wat

bijzeggen ook

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen