Vrije Universiteitsblad 1953 - pagina 99

Intussen willen allen, die een gift gireren, hun bewijs van overschrijving wel zuinig bewaren. Dat kan ook met het oog op de belasting-faciliteiten van betekenis zijn. Overigens wordt gaarne aan hen, die daarop prijs stellen, een door de Penningmeester getekende kwitantie verstrekt. Het insigne 'De Meiboom' Aan hen die de propagandavergaderingen bezoeken, wordt het keurig uitgevoerde emaille speldje uitgereikt. Natuurlijk is het de bedoeling dat het ook wordt gedragen. Velen doen dat reeds en het was al vaak aanleiding tot een gesprekover de V.U. Op verzoek wordt gaarne medegedeeld dat het speldje ook aan het Bureau van de V.U. verkrijgbaar is. Wie 50 ets gireert of een veelvoud daarvan en duidelijk aangeeft dat dit bedrag bestemd is voor een of meer speldjes, ontvangt ze met bekwame spoed. Men wil er wel aan denken, alles voor de millioenactie (maar ook uitsluitend dat) te gireren op 605500. Schrijvers en dichters Er zijn veel mensen voor de V.U. aan het werk, maar niet allen kunnen hetzelfde doen. Voor elk is er echter wel een mogelijkheid om zijn/haar medewerking te geven. Mogen we hier op een mogelijkheid wijzen? We zouden voor het V.U.-blad — misschien ook voor andere publicaties — heel goed wat korte verhalen kunnen gebruiken. Zo'n kort verhaal behoeft niet rechtstreeks over de V.U. te gaan, al moet het er uiteraard wel mee in verband staan. Een ontmoeting of ervaring bij de actie kan bijvoorbeeld stof opleveren. En wie zijn/haar dichterlijke gaven wil tonen, ook de resultaten daarvan worden met belangstelling tegemoet gezien. Puntdichten zijn ook zeer welkom. We hopen dat de inzendingen van schrijvers en dichters vele zullen zijn en dat er goed werk komt. Niet alles zal dan kunen worden geplaatst, maar aan hem of haar van wie een kort verhaal, gedicht of puntdicht wordt opgenomen zal gaarne een kleine beloning worden gezonden.

V.U. e n 1 o l k De C.A.LO. Rotterdammers zitten nooit verlegen om bewijsmateriaal wanneer zij weer eens bezig zijn met (rechtmatige) trots hun stad op te hemelen. Daar is de nooit volprezen Maas met de wereldberoemde havens, de fantastische wederopbouw, daar zijn de werven en fabrieken, de silo's en dokken en — gnuivend tegen Amsterdammers vermeld — de prachtige tunnel! Maar één ding zouden zij zo dolgraag vermelden, doch er is al eeuwen tevergeefs naar uitgezien: een eigen imiversiteit! Zeker, er is de Ned. Economische Hogeschool, maar immers slechts met één faculteit, en

met welke concurrentie tegenwoordig. En economen, zij mogen in de broodvraag broodnodig zijn, tegenwoordig zijn zij voor het stadspubliek niet spectaculair. Juist de zakenmensen zitten ermee verlegen: die economen maken van wat ze duidelijk is als glas, dat zaken zaken zijn, en dat je je geld gebruikt om geld mee te verdienen, een probleem met ethische vragen enzovoorts. Maar goed, laat de Economische Hogeschool groeien en bloeien, er moet meer bijkomen. En er is een begin. Hebben we in Rotterdam niet een Medisch Centrum verkregen? Daar zit wat in! Medici zijn knappe kerels tegenwoordig en die presteren wat! Nu lopen er ook nog andere studenten door de Maasstad van Noord tot Zuid verspreid. Van 's Rijks Belasting Academie nl. en sinds heel kort ook van de C.A.L.O. oftewel de Christelijke Academie voor Lichamelijke Opvoeding. Alleen maar: zijn dat wel echte studenten ? Nu, zo krap moet men tegenwoordig toch niet meer kijken. Men heeft er ook wel over getwist of tandartsen wel artsen waren en de meest strijdlustige op dit punt zegt, in de stoel met de boOr erbij gezeten, heel nederig en klein: J a , dokter; nee, dokter; 't gaat wel dokter, én als hij weg mag, opgelucht en duizend pond lichter: dank U wel dokter! Bovendien, als studeren betekent 'ijverig bezig zijn', nu dan mogen die Caloërs er wezen: 's morgens vroeg aan de rekstok of de ringen, 's avonds laat nog in het zwembad en een theorie mijnheer! Geen spiertje of botje slaan ze over! Dus Rotterdam vooruit, het heeft weer een studiecentrum méér. Maar ook, het V.U. volk vooruit! Het mag dankbaar zijn dat deze dochter van de Vrije Universiteit nu eindelijk goed gevestigd en behoorlijk geoutilleerd is. De opening van het eigen gebouw te Rotterdam — Witte de Withstraat 47, dicht bij het oude, totaal vernieuwd herrezen Centrum—is een kostelijk evenement geweest. In Rotterdams deftige hotel 'Atlanta' werden de gasten ontvangen door keurig in jacquet geklede studenten — frisse, stevige lui, die wat hun physionomie (fieselemie zegt men soms) betreft ook wel geacht konden worden wis- en natuurkunde te studeren. Achtereenvolgens werd door hen aan de gasten vermeld het plechtig binnenkomen van Heren Directeuren, Curatoren, de vertegenwoordiger van Zijne Excellentie de Minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen en andere autoriteiten. Met schriftlezing en gebed opende de President-Directeur, de heer Ad Kuiper, de zitting. Toen trad de echte Rotterdammer Ds van Krimpen naar voren. Ditmaal in een qualiteit die hem wel heel raak typeert: als voorzitter van het Rotterdams Actie-Comité! Deze man zou immers, als deze stedelingen al niet zo actief waren, hun puinhopen zelf aan het werk gezet hebben. Dit Actie-Comité heeft nl. in het eertijds zo gehavende Rotterdam een gebouw voor deze Academie weten vrij te maken en dit in 'no-time' gereed gekregen met administratie-ruimte, leslokalen, sociëteit en last but not least een tot restaurant ingericht BOUS2399

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen