VU Magazine 1982 - pagina 13

Dit wordt door Kuitert ontkennend beantvi/oord. De verwachting van het hiernamaals mag voor de christen een werkelijke troost zijn. Kuitert gebruikt een definitie van euthanasie die niet gebruikelijk is. Hij legtzeerveei nadruk in zijn definitie ,,op diens verzoek". Dit sluit in dat iemand zichzelf niet meer kan helpen en daardoor in de euthanasiesituatie verkeert. Hoewel Kuiter zijn definitie goed verdedigbaar acht, moet wel gezegd worden dat hij aan vele bestaande weer een nieuwe definitie toevoegt, die ten slotte in wezen weinig anders inhoudt dan de andere. Euthanasie als levensverkortend handelen is in elke definitie de kern. ' Daarnaast worden dan de voorwaarden in de definitie, waaraan de toepassing van euthanasie gebonden is, opgenomen. Kuitert doet dat met de woorden ,,op diens verzoek".,,Euthanasie is een levensverkortend iiandelen (inclusief het opzettelijk nalaten van handelen) door een ander dan de betrokkene, op diens verzoek." Op diens verzoek sluit dan in, dat iemand zichzelf niet meer kan helpen en dus verkeert in, wat Kuitert noemt, ,,euthanasiesituaties". Dat zijn situaties van ondraaglijk lijden, van een langgerek-

Kuitert laat in feite het onderscheid actief/passief in de toepassing van euthanasie wegvallen, omdat er principieel geen ethisch verschil tussen is. Dat moge waar zijn, voor de praktijk van de euthanasie is het van groot belang. De arts dient zichzelf er heel goed van te overtuigen dat passieve euthanasie ook euthanasie is en een net zo'n actieve daad is als de actieve euthanasie. En dat passieve euthanasie toepassen veel kan lijken op zinloze behandeling niet geven Het is duidelijk dat niet alle facetten van het boekje kunnen worden besproken. Het is zeker geen boekje dat kritiekloos gelezen kan worden, maar dit is ook beslist niet de bedoeling. Het boekje stemt tot nadenken en heeft het verdienstelijke dat het ook de godsdienstige achtergronden belicht. Elk mens, zo eindigt Kuitert zijn inleiding, die niet sterft zoals hij wil, is er één teveel. LITERATUUR:

te stervensfase, van uitputting door ouderdom en/of slijtage, enz. Deze voorwaarden vindt men ook terug in andere definities zoals die van de Gezondheidsraad.

?

den opgeleid, aandacW moeten bestaan voor de re^ïiBH dat sterven bij het ieven lïehoort. CA Ook de m^tcus heeft een taak ten opzichte van de stervende men$, en daarop zal de aanstaande medicus dienen te worden voortïereJd. C.5 Onbedoeld, maar ook onvermoed, kan het ziekenhulsveriïlijf ervaren worden als een gevangen zl|n in de imidemming van medisch-verpteegkundig harui^en. Dat een patiënt ttet recht heeft om een behandeling te wegeren, betekent niet dat hl| ook de moed daartoe kan opbrengen. Zijn afhankelijkheid en afttankeHjkheldsgevoei kan hem daarin vertamm«n. C,6 Iemand kunstmatig in leven houden kan inhumaan wonten. C.7 Maar ook dient i>^3chtteworden dat de patiënt tot een tiran kan word^i die alle energte en aandacht voor zich alleen &n ten koste van anderen opeist C.8 Euthanaste als oplossing van problemen voor artsen, verpleegkundigen of familie moet als ongeoorloofd worden gezien. Toch dienen deze problemen en de lasten daarvan zeker gewogenteworden. C.9 De vraag naar uit-lijden-verfossende hulp die het ieven^nde kan verfiaasten mag niet zonder meer oftbeantwoord blijven. O.t H^ AZVU wil ais academisch ziekenhuis haar taak verrichten vanuit de visie van het evartgeüe op de mens. D.2 Dat moet tjetekenien dat voorop slaat de zorg voor de mens, die vanwege zijn ziekte aan f»et ziekenhuis is toevertrouwd. Ook n£^at geconstateenl is dat de ziekte ongeneesiiik is en geen therapie meer helpt, draagt de

VU-Magazmell (1982)1 januari)

J. Douma. Euthanasie, De Vuurbaak, Groningen 1973.26 dr. 1979 H.M. Kuitert, Een gewenste dood, Ten Have, Baarn. 1981 E. Sctiroten. Een kwestie van leven of dood, Metamedica sept.nr. 198' W. den Toorri, Over de levensduur, Proefschrift Amsterdam, 1981 W. H. Velema, Rondom het levenseinde. Kok, Kampen 1973

arts mede-verantwoordelijkheld voor de zorg die 'm de eindfase van het leven g^ioden kan worden. E.1 Eutttanasie Is een opaEetteitjk tevensverkortend handelen of een opzettelijk nalaten van levensverlengend handelen bij een ongeneeslijke patiënt in diens belang (definitie Gezondheidsraad). E.2 Hei onderscheki tussen actieve en passieve eu^anasie is niet duidelijk te maken. Wellicht is het dan t^ter te spreken van directe en lndir«K:te euttranasie. Bij Indirecte euttianasle staat het verlichten van hef lijden voorop, maar In teelde gevallen gaat het dan omtevensverkortendhandelen. E.3 Juist waar het medisch kunn^i zo in staat Is gekomen het leven te verl«»gen, is de medische verantwoordelijkheid niet mem te l>eperken tot „bescfiermlng van het leven", maar zal die verantwoordelijkheid uitgestrekt dtenen te zijn tot de gehete mens in zijn getiete levensfase, waartoe ook het levenseinde behoort. E.4 Hulp in de stervensfase zal voor alles hulp door menselijke nabijheid dienentezijn. E.5 in éie fase kan medisch-technische hulp, die het levenseinde naderbij brengt geoorloofd, misschien zelfs geboden zijn. E.6 Juist hier mag een mens, handelend In oprechte verantwoordelijkheid en openheid tegenover God en mensen, weet hefïtïen dat onstevenselndezoals ons levenst>egin, toesloten ligt in de trouw en de nabijheid van Hem dte ons mensen verantwoordelijkheid geefttedragen, maar ons nimmer verlaat.

m 11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen