Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 377

D

i

s p.

XII.

De Lege

Euanuelio.

et

353

excitante, & praedeterminante gratia secunda) innobis per nos, & a nobis producendos, sunt conditiones & dispositiva actuum sequentium, tum quod ad essentiam eorum, tum quod ad quantitatem discretam, tum quod ad quantitatem virtutis, seu quod ad gradus & incrementum. Huc facit illud Malth. 13. Habenti dabitur, & Phil. 2. v. 12. 13. Confer calechesin qu. 1 16. II. Concl. Si consideretur promissio divina, quaedam est absoluta, quaedam limitata seu restricta. Absoluta est vel absoluta ab antecedente seu priori promissione diviua sive de nobis sive in nobis implenda: vel absoluta ab omni addita restrictione & modificatione, quod ad rem promissam. Prioris generis absoluta promissio est, vel de nobis implenda, ut, de missione mediatoris, de impetratione salutis per ipsum: vel in nobis implenda, idque aut sine nobis aut cum nobis. fllius exemplum est promissio de applicatione salutis, lioc est de dando spiritu novo, corde carneo, seu de effusione spiritus regenerantis, & infusione fidei istius exemplum est promissio de continuatione & perseverantia fidei. Posterioris generis absoluta promissio est, quae non restringitur per additam formulam, si Deus velit, aut si sit salutare, aut si sit ad gloriam Dei. Et sic Deus promittit omnia ad salutem praecise seu absolute necessaria. Limilata seu restricta per ipsum promissio est, quum Deus aliquid promittit cum clausula salutari. Sic istas aut istas species rerum temporalium, easque tanta mensura aut tamdiu promittit, sub clausula salutari. Pariter promittit gratiam salutarem quod ad gradum, & modum hunc aut illum, sub eadern restrictione & conditione. Huc refer promissiones de praeservatione a tentatione, a lapsu, & peccato tali aut tanto. Nam quamdiu sumus in via,& ad terminum nondimi pervenimus, aliqua quidem temporalia indefinite & aliqua spiritualia (essentia scil. & permanentia gratiae ad salutem necessariae) nobis absolute necessaria sunt, eaque Deus promittit, & etiam confert 2 Pelr. 1. v. 2. 3. Et nos ut promissiones illas fide recipimus, sic ex fide a Deo petimus, certi de exauditione. Sed definite haec aut illa temporalia; aut tanta mensura, ut nubis non sunt praecise necessaria; sic nec haec aut illa spiritualia charismata, aut hic gradus gratiae salutaris. Sic libertas a tentatione 2 Corinlh. 12. Apostolo [pag. 33] concessa & collata non fuit quamvis eam peteret. Non enim erat ex eorum donorum numero, quae absolute & praecise ad salutem sunt necessaria. Consectar. 1. Hinc constat quid statuendum de Remonstrantium responsione ad argumentum pro perseverantia sauctorum. Nostri inter alia in collatione Hagiensi argumentum hoc adferebant pro perseverantia Quod ex fide a Deo petimus, illud certo nobis dabit Donum perseverantiae, &c. Ergo. Illi indirecte opponebant, aut potius componebant, argumentum simile. Quod Perfectistarum haeresis pro perfecQuod ex fide a Deo petimus, illud tione in hac vita adferre possent, hoc modo nobis certo dabit. Sed ex fide perfectionem a Deo petimus. Resp. Est longe dispar ratio perseverantiae, & perfectionis in hac vita. Illa est praecise & absolute ad salutem necessaria: ista non est; alioquin nemo salvaretur. Illam ex fide petimus absolute, sicuti absolute eam credimus istam pariter non petimus absolute, uti nec absolute & certo credimus eam nobis conferendam in hac vita sed demum in morte, seu in liberatione a corpae mortis Rom. 7. Consectar. 2. Absurde etiam objiciunt nobis tanquam absurdum, quod media externa (verbum, preces) in aliorum salutem impendamus, nec tamen certi simus, scil.

:

;

:

:

:

:

;

23

an

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen