Gysberti Voetii Selectarum disputationum fasciculus - pagina 68

D

44

I

S P.

I I I.

D

J U K

E

E

E T

J U

S

T

I

T

I

A

D

E

I.

APPENDICIS AD DISPUTATIONEM THEOLOGICAM

DE JURE ET JUSTITIA DEI PARS PRIM A.

i)

De Jure Dei cum ante hac ageremus, constituebamus distinctionemjuris divini in naturale fi positivum, seu in necessarium 8c liberum. Cujus distinclionis apud SeholaslicosStquieossequunturneglectaeaulnonsalisexcultaeexplicationemStapplicationem lunc

uti

admodum utilemjudicabamus,quippepertammullastheses,

hypolheses, 8c

quaestiones theologicas se diffundenlem: ila nunc operae prelium nos facluros arbitramur, si eam denuo ad modum controversiae uberius pertractemus, li' ab objectionibus

virorum Doctorum, quaeposl

illud

tempus

in lucem prodiere,

pro

virili

vindicemus,

nonnuUa subjiciamus, quae ad illustralionem disp. noslrae de Jure & Dei perlinere videbuntur. Quod ad controversiam de praesenti distinctione. aliaque

Justitia

I. Ejus Rationes pro sententia nostra indicabimus. III. Objectiones, & exceptiones solvemus. IV. Porismata deducemus, & per modum problematum controversorum determinabimus.

statum constituemus.

II.

Est igitur quaestio: An sit jus aliquod divinum in Deo immanens, Deo natuneeessarium, & immutabile ita ut Deus absque implicatione contradictionis per absolutam snam potentiam & potestatem non possit velle aut non velit posse aliquid mandare aut facere, quod juri illi repagnet, Vel sic, An sit aliquod jus Dei in ordine ad creaturam, quo ipse absolute teneatur & obligetur, ita ut posito subjecto 1.

rale,

,

seu objecto idoneo, creatura juris

actum debitum &

juri

illi

rationali, non possit in excercitio & egressu istius liomogeneum omittere, autcontrariumactumexcercescil.

aut ut ab aliis exerceatur praecipere. Vel sic, an ullurn sit jus Dei in ordine ad creaturamrationalem, quodquidem aptumnatum sit in praeceptum se ditfundere, ad cujus revelationem, mandatum, adutramvis contrarietatis aut [pag.305]contradictionis partem Deus libere se habeat & indifterenter: ut in istani aut in istam partem absque violatione & abnegatione potestatis, potentiae, perfectionis, &sapientiaesuae, hoc est, absque abnegatione sui ipsius apud se primum decernere, cleinde extra se secundum decretum suum revelare, praecipere, exequi possit. Vel sic, cum quaedam sint, quae a Deo ex necessitate naturae suae, & non secundum antecedentem libertatem voluntatis aut liberum decretum agi dicuntur, an inter ea etiam numeranda sint aliqua praecepta creaturae rationali praescripta, & obligationes inde in creatura rationali existentes. Vel sic, An omne jus Dei ex quo & secundum quod quid mandataut mandare potest creaturae rationali, aut tanquam sibi debitum quid exigit & postulat ab ea, sit mutabile, liberum, & quod posset aut potuisset aliter a Deo decerni, & consequenter in aliud aut contrarium praeceptum diffundit: an vero aliquod sit simpliciter necessarium & immutabile, quo Deus non possit positis ponendis obligare creaturam ralionalem, siquidem velit aliquam producere & existere. Alii sic proponunt, an omnia apud creaturas rationales in ordine ad Deum & inter se justa& recta sint, tantum quia Deus vult, an vero quaedam justasint & dici possint, quae Deus aliter velle non potest, ad quae necessario obligentur creaturae, & consequenter an

re,

l

)

lleap.

M. Anduea Lansman Arnstelod. Ad cliem

21.

Decemb. 1644.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen