Gereformeerd kerkelijk congres: Drie referaten, op den 11den Januari 1887 in "Frascati" voorgedragen - pagina 47

nw

voorgeven Jezus' Kerk, zoo verandert ge door uv/ uitvluchten het

door

hem mgestelde ambt,

zame mystiek het leven kruipen

eigen

in

niet

aan,

van

de

uw

omslenterde, vertrad

en

kring,

Heer. Een

onze

krijgsknechten

van

zelven

een

;

vijand in

's

nu

laf

en

zoo

gereformeerde

het

wor-

zou als laf en eerloos

nog ware het

eerloozer

Koning,

Jezus onzen

opkomen voor de Konings-

Konings hofstad ons wapenschild

voorts niet naar vroegen wat er geworden

hun

dat terug-

dat in Staats- Vlaanderen rustig

verscheurde,

even

zoetelijk

niet

bataljon

driekleur

En

dorpen,

de

terwijl

verfoeid.

den

En daarom

liefde.

ging de breuke van het Huis Jozefs u

als

des Lichaams

eenheid

rechten van

der

zelf

zelfgenoeg-

al

dan vromelijk opgesmukte zonde; een verloochenen

niets

is

uw

zoo verandert ge door

ja,

ze

de

in

hun afgelegen

in

prêekje

genietend,

er

was van de Koningseere van

Vorst.

En

op

grond

dien

mag

Mannenbroeders,

nu,

ons Congres tot

geen andere slotsom komen, dan dat het juk der Synodale Hiërarchie, ook, moet

hoe

Kerken onzes

afgeworpen;

lands.

Het

niet

uw Kerk

in

niet genoeg, dat

is

moet weg,

overmits

haar

Koning

En

nu iemand: „Dan

is.

Gods

juk, naar

zegt

bestaan

zelf

ivij

een

alleen,

maar

in alle

worden, maar

vrij

zij

beleediging voor onzen

ondanks haar

leef ik liever,

Woord en laat mij door haar afzetten!", dan is men het dan ook doe. Doch vergeet niet: Tot dusver alle Kerkeraden, ook na 4 Januari 1886, tóch mo-

ons dit wel, mits

hebben

schier

dernen tot het Avondmaal toegelaten en ten

We

conflict.

volstrekten zin te

komen

het

juk

;

af,

snijden

mits het

zelfs

Utrecht bleef nog bui-

weg van vrijmaking dus niet in handelen naar Gods Woord maar niet toeve

ook

dien

en voorts een ieder er zich wel van

zelf

afwerpt

voor

toekomst

de

zijn

bewust

Kerk

zij,

veel

dat,

wie

sterker in

rechten stelt, dan wie zich laat uitwerpen door haar.

Doch wat pad een pad

iegelijk onzer

morgen beraad),

volge

laat het optrekken tegen

door heel ons land algemeen wezen.

min

door broederhaat gedreven,

het zoo moel^ dat het niet anders

op o)is

dien

weg kan

zondig

Voorspraak

vallen,

gebonden bij

den

zijn

ook verkieze (en over die keuze van

om

de

Hiërarchie

Niet onder wraakgeroep en veel-

maar

in het onuitroeibaar besef, dat

/ca»,

en dat er slechts één slagboom

ons het voorttreden te beletten,

aan den Mammon.

Vader het voor ons door

Maar zijn

t.

av.

verwerft onze

Hoogepriesterlijke

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen