Acta van het Zending-Congres - pagina 24

—

:

8

men voor zichzelven ook geen deel zou kunnen nemen, maar waaraan men tocli, als het gedaan is, geene geldigheid kan ontzeggen. Door eene Christelijke Kerk wordt een doop niet ongeldig verklaard, enkel op grond dat zij zelve aan dengene, die hem toegediend had, geene ambtelijke bevoegdheid toekende. Dr. Kuyper dankt Dr. Rutgers voor diens barmhartigheid, en beantwoordt nog de broeders Hovy, Lion Cachet en Wagenaar. Den eerstgenoemde merkt spreker op, dat er tweeërlei autoriteit is: Souvereine en zedelijke;

gezag van den spreker en gezag van het woord. Wanneer ik bij u in huis kom, zegt spreker, en ik betrap een uwer kinderen op verkeerdheid, zoo zal ik

het bestraflen en

—

hij

heeft

gehoorzamen.

Echter niet aan mijn gezag want ik heb over uw kind geen over hem autoriteit, maar enkel aan het zedelijk gezag van het gesproken woord. Zoo ook heeft het woord van den oefenaar en den particulieren Zendeling wel zedelijke autoriteit; maar als in onze Kerken de oefenaar optreedt met autoriteit van Christus wege, alsof Christus zelf door hem sprake, zal hij door deze houding de Kerk meer verwoesten, dan zijn woord haar stichten te

;

zou.

Aan

Dr. Wagenaar antwoordt spreker, dat gevoeld heeft, dat hier moeielijkheid school in de redactie. Hij heeft het woord ,, representeert" in stelling XI genomen in ruimer zin. Men leze: ,,Het is het brengen van het woord des Konings door zijnen ambassadeur, in wien de Koning zelf komt." Ds. Lion Cachet houde in het oog, dat in Engeland alle christenen met de juist revolutie meeloopen. In Engeland gevoelt men de tegenstellingen zoo niet. Van meet af aan speelden in de zending, naast kerkelijke actie, Ook de voorliefde voor de Socielies een rol. den natuurmensch was in de Engelsche zending een valsch element. Hoewel warme kinderen Gods medewerkten, kader en terminologie ook der Engelsche zending, was aanvankelijk min of meer revolutionair. hij

zelf

Ds. Gispen dankgebed.

Na

sluit

nu de morgenzitting met

de Pauze bespreekt Dr. Kuyper de derde stellingen, zijner behelzende numero XVIII XXII, methodologische stellingen. Zij luidden aldus XVIII. De zending onder de Heidenen en Mahomedanen moet zich, in de prediking van de Wet en van het Evangelie beide, richten naar

groep

den bijzonderen aard van het volk, waaronder ze optreedt, vooral naar het gehalte van haar afgoderij en voorts aan de Belijdenis van den Christus volkomen vrijheid laten, om, zoodra ze tot eigen Kerkenformatie leidde, dien eigenaardigen vorm aan te nemen, die bij de bestaanswijze van zulk een volk past. XIX. De Kerken mogen in het kiezen van beur arbeidsveld niet willekeurig te werk gaan, ;

maar moeten zich wenden tot die volken, die haar door de omstandigheden zijn aangewezen. Eiken strijd met de zending van andere Kerken moeten zij trachten te mijden. En het wenschelijkst ware, dat alle zendende Kerken onderling tot zekere verdeeling van het gemeenschappelijke arbeidsveld geraken mochten. XX. Het recht en de plicht tot zending rust in elke plaatselijke Kerk. Om de kleinheid van de kracht der enkele Kerken, is saamwerking van meerdere voor dit doel geraden. Deze saamwerking moet gezocht niet door aparte organisatie, maar door het gewone kerkelijk verband, en alzoo aan de beslissing van de gezamenlijke Kerken in haar Synode verblijven.

XXI. De uit te zenden Dienaren moeten een opleiding ontvangen, die in geen enkel opzicht beneden die van ,,de Dienaren onder de gedoopten" staat; en hun bovendien volledige kennis verschaft van de afgoderij, den socialen toestand en de taal van het volk, waarheen zij zullen gaan. XXII. Het is wenschelijk, dat de gezondenen twee aan twee uitgaan.

De

toelichting

1.

Wat moet

was ongeveer deze: de Zending bedoelen: Een dependance van de eigen Kerk te stichten onder andere volken, of slechts de last des Heeren

—

aan de volkeren te brengen, en het aan de leidingen Gods over te laten om de vormen te vinden ? Bij onze vaderen was het besef van het absolute sterk Onze Dordsche Canones en Kerkenorde moesten ook de heidenen hebben. De heidenkindertjes moesten den vertaalden Heidelberger van buiten leeren. Het oud-Hollandsch systeem was Breng alle kinderen op school leer ben de ,,tien geboden," het ,, geloof " en het ,,Onze Vader" en doop hen dan. Straks leeren zij het hunnen kinderen en zoo krijgt men langzamerhand de kerstening der geslachten. Dit gekerstend volk moet tot Kerken vergaderd, zooveel mogelijk gevormd naar 't model der Moederkerk." Rome is nog absoluter: ,,Mijn kerk is de Kerk. Buiten :

:

mij zijn er slechts secieit."

;

Daarom

sticht ze de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen