Uit de Pers.
Ook ditmaal geven we nog een tweetal oordeelen uit de pers, over wat de Haagsche Synode bestaan heeft.
Het eerste ontkenen we nogmaal aan de Hervorming, waarin v. D. te BI. schrijft:
Daar de kerkelijke verwikkelingen te Amsterdam en elders geene verandering hebben gebracht in de verhouding der partijen in de Ned. Hervormde Kerk, zijn zij dus, althans vooreerst, en wie weet hoelang? veroordeeld in één kerkverband geketend, samen te moeten blijven. Ik vind dit zeer te betreuren. Al schijnt door de Kuyperophobie, bij de uiterste partijen zelfs een stadium van vrede te zijn ingetreden, spoedig zal weer blijken dat modernen en orthodoxen onmogelijk in één kerkverband kunnen samenwerken. Als de vermeende noodzakelijkheid om zich tegen Dr. Kuyper c. s. te verdedigen, geweken is, zal de strijd in de kerk weer opnieuw ontbranden. Het »Wageningsche Weekblad" o. a. begint al weer, na eerst maanden lang, al wat strijden kon, tegen zijne broederen te hebben opgezweept in hetzelfde jongste nommêr, waarin het met zalvende woorden hen vertroostend (er zijn ook moeielijke vertroosters) toespreekt, het modern ongeloof ten toon te stellen.
Wij weten 't, op zijn standpunt kan het niet anders. Maar daarom is het zoo te betreuren dat, in plaats van zulk een onzalig kerkverband te redden, geen radicaal, minnelijk uiteengaan is verkregen, zelfs niet beproefd. Ik hoopte reeds voor bijna een achttal jaren, dat zulk uiteengaan de vrucht zou zijn van het krachtig, openlijk uitgesproken protest van Hugenholtz c. s. dat van geen minder revolutionairen geest getuigde d^khet bekende besluit der Amsterdamsche kerkeraadsleden — echter te vergeefs.
Veroorloof mij daarom, geachte Redacteur, mijne sympathie uit te spreken, met het stukje van Q. N. geplaatst in het jongste nummer der «Hervorming." Waar zóó de belangen bepleit worden van het minnelijk uiteengaan, daar is de verwachting niet ongegrond, dat steeds meerdere stemmen in dien geest zich zullen verheffen en eindelijk zuiverder toestanden in het leven worden geroepen.
Daartoe het mijne bij te dragen door op het woord van Q.. N. de aandacht te vestigen, is het doel van deze weinige regels, wier plaatsing gij misschien geschikt vindt voor uw geacht blad, dat niet door den hartstocht van het «kerkverband" wordt verblind.”
Het is zeer te betreuren, dat in de Hervorming zoo dikwijls anoniem wordt geschreven.
Met man en paard genoemd zegt zulk een stuk zooveel meer.
Het tweede oordeel vonden we in de Maasen Scheldebode, die zich aldus uitliet:
Het jaar 1886 zal blijven wegen in de Kerkgeschiedenis van Nederland.
Reeds hadden zeven kleinere gemeenten, die van Kootwijk, Voorthuizen, Reitzum, Leiderdorp, Kollura, Gerkesklooster en Anjum het juk der tegenschriftuurlijke, '; genootschappeliike hiërarchie afgeworpen. En thans bracht ons de Heraut van il. Zondag het heugelijk bericht, dat men ook in de hoofdstad onzes lands het werk der kerkreformatie krachtig ter hand heeft genomen. Onder medewerking der voor „ontzet" verklaarde leden is de Kerkeraad aldaar de vorige week weder opgetreden, en heeft zonder verder uitstel den band met de Synodale Organisatie van 1816 verbroken. De ofRciëele oorkonden van dezen stap, de «Verklaring van'den Amsterdamschen Kerkeraad", «het Bericht van Reformatie" en de «Verklaring van de ontzette Kerkeraadsleden" zullen over heel ons land diepen indruk maken.
De twee laatstgenoemde stukken staan reeds in volle lengte afgedrukt in de Reraut, en wij betuigen in oprechtheid, dat wij nog nooit iets uit de Amsterdamsche Kerk lazen, dat zó6 boeit, en roert en treft, als deze opstellen. Hier is alle gedachte aan slim overleg buitengesloten, hier komen mensdienzielen, vol van heilige geestdrift, aan het woor4 onder de aanblazing des H. Geestes, hier is de welsprekendheid ten toppunt gevoerd.
Het verheugt ons meer dan wij zeggen kunnen, dat het kerkelijk proces in korten tijd reeds zoo verre gevorderd is. «Daden als Gods groote daên treft men nergens elders aan", aldus mag wel geroemd worden door allen, die Sions heil beminnen.
Geroemd, alleen tot Zijne eere!
En voorts, zij er bij deze verheuging een heilig leven, een diepe verootmoediging, een aanhoudend gebed, een ijverig doorgezette arbeid.
Want wij eijn er nog niet. Allerwegen zucht men nog in dezelfde boeien, die ook te Amsterdam] even tig jaren knelden.
Moge dan de wolk, welke in die groote gemeente reeds een verkwikkenden regen over de gewetens heeft neergedruppeld, zich weldra langs het kerkelijk zwerk uitbreiden, en den benauwden dampkring van stad tot stad en van dorp tot dorp opfrisschen.
God geve dat daaraan ook het algemeen - nKerhelijk Congres", hetwelk op 11 Januari 1887 en de drie volgende dagen te Amsterdam staat gehouden te worden, bevorderlijk zij.
Door het geloof zijn de muren van Jericho geval len. — Door het geloof zullen ook de sluitpoorten der Synodale Hiërarchie op hare hengsels springen, en de gevangene kinderen Gods teruggegeven worden!
Houdt dan moed, Amsterdamsche broederen! al wordt'gij voorshands tot groote opofferingen geroepen.
Flartelijk heeten wij u welkom in de nieuwe phase van den strijd ter eere van Jezus, onzen gezalfden Koning. Gij M'j/t strijden, ma ir nu niet meer met gebonden handen en met papieren sabels, maar nu op het vrije erf, en. met het zwaard des Geestes, Gods onfeilbaar Woord, hetwelk alleen dan recht krachtig is om ter neder te werpen wat niet in Christus' Kerk thuis behoort, indien zij, die dat zwaard opnemen, zich ook als ware krijgslieden gedragen-Bij een hemelsche uitrusting tot dezen kamp, behoort ook het opvolgen van de consignes. Welke van Boven komen.
Bouwt dan voort aan uw tabernakelen, doet het alleen in 's Heeren kracht, onder leiding van Zijn Geest en Hij zelf zal het u wèl doen gelukken. Al wat gij in het geloofondemeemt, zal Hij a< , S/r kronen Hij make velen getrouw en bevestige Zijn Verbond op onze erve tot in verre geslachten.”
Mits men niet vergete, dat Rome niet op één dag gebouwd is, en niemand, die het goed met de reformatie der kerken meent, mag wenschen dat er een wonderboom bij Nineve opschiete, zal, naar we vertrouwen durven, deze hope worden vervuld.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 2 januari 1887
De Heraut | 4 Pagina's