De Volkskerk.

Soms belieft het den Heere onzen God in eene natie op zoo bijzondere wijze zijn kerk te planten, dat het is of heel het volk met den Christelijken Doop gedoopt wierd.

Schotland strekt ten voorbeelde hiervan. Metterdaad is in de dagen der Hervorming door de buitengemeene leiding van 's Heeren gemeente heel het Schotsche volk in de reformatie van de kerk des Heeren meegegaan.

Knox is het instrument geweest, dat de Heere hiertoe bezigde. En toen Knox de, misschien legendarisch geformuleerde, bede slaakte: „Heere, geef mij Schotland 'of ik sterf", was dit in Knox geen gewoon gebed, maar een gebed van den innerlijken Bidder.

Te koen, bijna overmoedig, en juist toch in dien koenen overmoed profetisch-heilig!

Te sterk moet men het feit dat heel Schotland gedoopt is, wel niet trekken. De Schotten zelven weten dat beter. Hun wester eilanden bleven Roomsch, in de Low-lands heerscht wereldzin, in Edinburgh en Glasgow komen afschuwelijke tooneelen voor. Alleen de Hooglanden bewaarden den frisschen geur. Maar toch het feit mag dankbaar erkend, dat nu nog in Schotland een Christelijke levenstoon heerscht en dat voor de kerk des Heeren te leven, er geen uitzondering, maar zoo al geen regel, dan toch usantie is.

Daar, in Schotland, meer dan ergens had ~ dus een Volkskerk kunnen bloeien. In Schotland had de ééne machtige kerk de steun en de eere van het land kunnen zijn.

En toch, zQo is het niet geschied.

Knox had niet gebeden, om heel Schotland onder één kerkbestuur, maar om heel Schotland voor den Naam des Heeren.

En die bede is verhoord. Niet wat hij niet bad.

Immers de uitkomst is geweest, dat juist in geen volk zoo beslist als in Schotland de Volkskerk gebroken is. Eerst gingen de Erskines voor den Heere roepen, en keerden aan de Hiërarchie den rug toe. Toen volgden de United Presbyterians. Na hen onder Chalmers de Free Curch. En heden ten dage bestaat er ook in Schotland geen andere Volkskerk dan in naam. Een kerk die niet half het volk heeft. Een kerk die de liefde van het volk dierf En die evenals overal elders alleen door Staats^unst en publieke inkomsten wordt opgehouden.

Aan Schotland spiegele zich daarom, wie zich weer in het admiraalschip van de Volkskerk wenscht in te sche-.en.

De Volkskerk heeft nooit en nergens op Gereformeerd terrein stand kunnen houden.

Ze kon dat niet in Frankrijk, en niet in Duitschland, en niet in Hongarije, en niet in Bohemen, maar ze kon het ook niet in Engeland, in Schotland en in Amerika.

Gelijk het in Schotland is, zoo is het in Engeland. Een dusgenaamde Volkskerk, maar die slechts het halve volk heeft en alle Christusloochening in zich laat huizen, en naar Rome op weg is, en van staatsmacht leeft; en daarnaast half het volk in vrije kerken, en de stroom al sterker gaande, om de leugen van de dusgenaamde Volkskerk te ontdekken.

In Amerika een gedoopt volk, al het volk onder ontzag van den naam des Heeren, maar dan ook geen Volkskerk, en alle rang en stand zelfs tegen het denkbeeld van een Volkskerk ingenomen.

Volkskerken vindt men dan ook feitelijk alleen in Roomsche en in Luthersche en in Grieksche landen; niet in Gereformeerde. Daar hooren ze niet thuis.

In Spanje is alles Roomsch en in één kerk. In Mecklenburg is alles Luthersch, en evenzeer alles Luthersch in Zweden. En Grieksch heel Rusland.

Maar in al deze landen is er dan ook geen spoor van Gereformeerd belijden of leven.

Alles is er ^^gereformeerd, Luthersch, Grieksch, Roomsch, en bijna allerwegen onder bisschoppen.

Roomsche bisschoppen in Spanje, Grieksche bisschoppen in Wilna, Luthersche bisschoppen in Stockholm.

Een eigenlijk Gereformeerde Volkskerk vindt men hoogstens nog in enkele kantons van Zwitserland.

En wilt ge weten, wat daar de gevolgen zijn van het in stand houden van dat ongereformeerde wezen .•' laat ons u dan herinneren, hoe de brutaalste ongeloovigen in Genèvé en tal van andere kantons, dit onding en onwezen misbruiken, om belijders des Heeren te dwingen, dat ze nominaal en financieel tot aan hun dood toe geketend zullen liggen aan een Volkskerk die ze verfoeien met de diepste overtuiging van hun hart.

Zulk een < 9«gereformeerd denkbeeld op Nederland te willen toepassen, nu Nederlands Overheid ophield zich in den dienst der Reformatie te stellen, kan dan bok op niet anders dan teleurstelling uitloopen.

Het is de heerlijke belijdenis der particuliere genade, de belijdenis van Gods vrijmachtige verkiezing, het is de belijdenis van het Genadeverbond en van den heiligen Doop te na komen; en door deze ongezonde ontwikkeling er van lieverlee zich

aan wennen, om allerlei onware en leugenachtige toestanden met zekere voorliefde toe te dekken.

Immers zonder de primordiale onwaarheid, dat een helft van het volk al het volk is, komt men met dit scheepke zelfs niet van wal.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen