Men bedriegt zich in zeer hooge

Men bedriegt zich in zeer hooge mate, indien men waant, dat de tegenwoordige kerkelijke beweging eindigen kan met de losmaking uit het genootschappelijke verband van een klein aantal kerken.

Wie in zijn kortzichtigheid zoo oordeelt, verzuimt tot in den wortel der zaak in te gluren.

Immers, wie in den wortel van heel deze beweging inziet, ontwaart terstond, dat ge-( heel dezelfde tegenstelling, die deze felle e actie in het leven riep, ook na de afsnijding h van deze kerken, in het Synodaal Genoot­ r schap overblijft.

Dat heeft men in 1834 evenzoo gezien.

Ook toen beeldden de toenmalige kerkelijke en politieke machthebbers zich in, dat met de atsnijding van enkele duizenden de zaak uit was.

En wat was toen de uitkomst.? Immers dit, dat de beweging al sterker wierd en al breeder afmetingen aannam.

De eerst zoo geminachte en vertreden kerken der gescheidenen wiessen aan tot een groep van straks tweemaal honderd duizend zielen; en in het Genootschap ontbrandde na korte rust de strijd al feller, en sloeg weldra laaie uit.

Oorzakelijk hangt wat nu geschiedt dan ook met de actie van 1834 saAm. En dat op drieerlei wijs:1". door het beginsel van Jezus' Koningschap; 2". door de reactie die de vervolging in het leven riep; en 3°. door den invloed dien de gescheidenen oefenden.

En op gelijke wijze zal het ook nu gaan.

Zoo voor als na zal de Heere mannen in het Genootschap verwekken, die voor zijn Naam opkomen; onwilligen zal Hij willig maken; en met almogende genade zal Hij harten overwinnen en omzetten van wie niemand het gedacht had.

De Gereformeerde beweging, die als opgaande zon hooglijk gevaar liep, van door broodprofeten, die om het succes meeliepen, zedelijk verzwakt te worden, zal kracht en diepte winnen, nu ieder ziet, hoe de karakterlooze en halve lieden thans afdruipen.

Van den anderen kant zal ook de stroom van het ongeloof zijn loop voleinden moeten en telkens opnieuw plannen doen smeden, om het Genootschap geheel te ontdoen van eiken contessioneelen zuurdeesem.

Onderwijl zal door de gezamenlijke krachtsinspanning van de mannen van 1834 en van de nu in gang zijnde beweging, meer kennis omtrent de Gereformeerde Belijdenis verspreid worden; historisch de eisch der Gereformeerde beginselen beter worden toegelicht; Gereformeerde practijk meer gezien worden; de mogelijkheid om zonder Staatshulp te levenj steeds duidelijker uitkomen; en tegenover het karakter, dat de Gereformeerde beweging kenmerkt, voorde karakterloosheid en uiterlijke onwaarachtigheid der Genootschappelijke positie aan steeds meerderen het oog opengaan.

Langs dien weg zal een toekomst worden voorbereid, waarin eindelijk ook de Overheid, op haar dwaling terugkomende, haar hand geheel van het kerkelijk leven aftrekt.

En als het er dan later op aan zal loopen, om te doen uitkomen, welke beginselen het meest en best in staat zijn, om het volk tot offervaardigheid te bewegen en uit de eindelooze kerkelijke tweespalt uit te leiden, dan durven we nu reeds profeteeren, dat de Modernen eindigen zullen met eigen erf te verkiezen, en dat de Ethischen te laat zullen ontdekken, hoe weinig diepte van aarde hun akker aanbood.

Slechts één 'ding zou aan zoo schoone verwachting den bodem kunnen inslaan, t. w. indien de Gereformeerden van achteren blijk gaven toch niet voor de eere van hun God te hebben gestreden.

De Heere onze God is een jaloersch God; en als er in eens menschen hart ook maar een beginsel der vreeze voor zijn heiligen Naam mag zijn, o, al ziet zijn alziend oog dan al de zwakheid en de ondegelijkheid waarmee dat teedere beginsel omhangen is, dan is Hij toch genadij, en betoont zich een God die mildelijk geeft, en niet verwijt, en dan is Hij de God die de zielen voor zijn eere blijft opwekken.

Denke dus niemand, dat we in deze beweging ook maar eenige z'ö/iö; gehoorzaamheid meenden te zien.

Die d^t waande, kende zijn eigen hart niet.

o. Verre van dien erkennen we veeleer volmondig, dat we niet in zonde ontvangen en geboren zouden moeten zijn, of vanzelf zal allerlei onheiligs zich bij ons vermengen met ons heiliger bedoelen; allerlei verlokking zal ons bekoren; allerlei aanvechting over ons komen; en als de wereld van buiten denkt, dat we verteerd worden van ijver, zullen we zei ven vaak voor onzen God kermen over de koelheid en de bloóheid van ons hart.

Maar dit deert ons nfet, zoo er maar oprechtheid in ons wordt gevonden.

Zoo maar ons roepen van schuld en schuld! waarheid voor God is en de Fontein die tegen de zonde geopend is, ons met ons bezoedeld gewaad tot zich zag komen.

Zoo maar ons roepen voor 's Heeren tempel, uit drang der ziele voor zijn" eere is, en we wel wilden zwijgen, maar niet kunnen zooals het in onze beenderen brandt.

En ook bijaldien we, bij al onze zwakheid maar niet hoog staan, en niemand zegge: „Dat is mijn Babyion! Dat heb ik vrijgemaakt. Dat heb ik geofferd en voor den Heere over gehad !" doch eer omgekeerd ons schamen, dat onze offerande zoo toeft.

Waar we nog dit zeer ernstige woord aan toevoegen : „Mannen broeders, valt niet in de fout, om voor uw kerk tegen een andere^XixV. te gaan ijveren, maar ijvert en jvert met den gloed uwer ziele, om verorenen te redden, om zielen tot den eenigen erder te leiden, en te waken dat 's Heeren eiligheden niet worden ontheiligd.”

Mag hiervan iets in onze kringen gezien orden, dan gaat de Wolkkolom vooruit en trekken we veilig.

Maar ook indien niet, eilieve, waar loopen en draden we dan voor.”

Dan zullen we loopen tot we er bij neervallen ; en de onheiligheid zal blijven wat ze is!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen