Gelijk men zal toestemm en,

Gelijk men zal toestemm en, behoort het ^eld niet tot de edeler machten in ons menschelijk leven, ook al slaat men het uit het edelst metaal.

Geld is dan ook voor Gods profeten nooit een hefboom in hun strijd geweest.

En toen de Heere Jezus optrad was het er zoo verre vandaan, dat hij in de geldmacht of in geldbezit kracht voor zijn Koninkrijk zou zoeken, dat hij veeleer zoo ernstig en krachtig mogelijk tegenover het geld positie nam.

Zijn naam voor de geheime booze macht die in het geld schuilt was: Mammon.

Niet den rijke, maar den arme prees hij zalig.

Van een rijke zei hij dat eer eenkemel door het oog van een naald, dan een rijke door de poort des hemels zou ingaan.

Den rijken jongeling bad hij, zijn geld achter te laten.

Zelf had hij niets waar hij het hoofd zou nederleggen. Hij die rijk zijnde arm wierd opdat hij ons rijk zou maken.

En toen zijn apostelen de wereld ingingen, vroegen ze nergens naar kapitaal of fondsen of traktement, maar werkten desnoods zelven in handwerk of beroep.

Op dien grond mag dus aangenomen, dat de kerk van Christus te verder afgaat van den Heere, hoe meer ze zich hecht aan geld en zich met het geld als wapen verdedigt.

Nu ziet men in den tegenwoordigen kerkelijken strijd twee groepen tegenover elkander staan.

Eenerzijds een groep Doleerenden, die, ja, naar plicht en roeping waakt voor het kerkelijk bezit, zoolang haar dit is toevertrouwd, maar voorts willig afziet van traktementen en fondsen en gebouwen en stichtingen; en even gewillig ja, met vreugde dubbele offers brengt, om noodgebouwen op te richten, haar herders van nooddruft te voorzien, en den dienst der kerken te doen voortgaan; en dat, let wel, niettegenstaande deze Doleerenden voor drievierden tot een stand der maatschappij behooren, die leeft van den dagelijkschen arbeid in het zweet des aanschijns verricht.

En daartegenover een groep Classicalen, die zich juist omgekeerd aanstelt. Want ze int haar traktementen en maakt zich een geschenk bovendien van de traktementen der predikanten die ze afgezet heeft, aldus met het brood harer slachtoffers zichzelven verrijkend. Ze teert op fondsen en stichtingen. Ze legt de hand op gebouwen en kerken. Zelve geeft ze schier niets. En dat niettegenstaande bijna alle rijken en weigestelden juist met deze groep meegaan.

Ja, erger nog als wapen in den strijd bezigt deze Classicale groep deze dreigementen:

1. Gij, Dominee, ga niet doleeren, want ge verliest uw traktement!

2. Gij, Dominee, ga niet doleeren, want ge verliest kindergeld en academiegeld.

3. Gij, Diaken, ganietdoleeren, want uw fondsen ontgaan u, en ge kunt in rechten worden aangesproken.

4. Gij, Kerkvoogd, ga niet doleeren, want het zal in uw zak betaald worden gezet.

5. En ook gij, Leeken, gaat toch niet doleeren, want dan sluiten we voor uw kinderen het weeshuis, we onthouden u bedeeling, we zeggen u onze klandisie op, of jagen u, gelijk te Nederhorst-den-Berg, van ons Buiten.

Kennelijk dus een groep Doleerenden, die, zij het ook in veel zwakheid, van het geld afziet en geld waagt.

En daartegenover een groep Classicalen, die in het geld haar kracht zoekt en bij haar tegenstanders op hun gehechtheid, niet aan den Christus, maar aan het geld speculeert.

Vrage: Bij welke groep zoudt ge Jezus' Apostelen hebben gevonden?

Iets wat gezegd wordt niet uit zelfverheffing, maar om in genade te roemen.

Want dat gaat wel voor vast en zeker:

Want een mensch ook uit zich zelven van af kan, van de macht van den Geldduivel, die Jezus Mammon noemde, maakt alleen genade hem vrij.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen