De Haagsche Synode zit weer

De Haagsche Synode zit weer, én zonder een teeken van leedgevoel over de breuke aan haar „kerk" geslagen zet ze echt bureaucratisch haar arbeid voort, als ging het leven en lijden dier kerk haar niet aan.

Geestelijk geslagen, triomfeert ze in het ongeestelijke, in wat macht en geweld en de sterke arm en geldbezit aan kan brengen.

Ze heeft een quaestor-generaal benoemd, en voor dien qtiaestor-generaal een secundus. Dit teekent.

Mannen om de beiirs te dragen.

Maar van een geest der verootmoediging, van een zin tot boetvaardigheid, van een besef van medeschuld, van soHdariteit des lijdens, vernam men niets.

Wel is door de Ethischen en Irenischen jaren lang, o, zoo boeiend over die medeschuld en over die sympathie der ontferming gesproken ; maar, helaas, thans speurt ge niets van dit alles.

Er is geen sprake van een gemeenschappelijk schuldbelijden, van een beven onder den ernst der gebeurtenissen, van een inroepen van het bloed der verzoening.

Och, neen, bullen, bannissementen, exploiten, veldwachters en traktementen treden hier in de plaats van de goede engelen die de Heere uitzendt om dergenen wil die de zaligheid beërven zullen.

Het is alles wereldsch.

Alles naar len aard van de koninkrijken dezer aarde.

Maar van de herders die hun leven voor de schapen willen stellen, merkt ge noch bij de Modernen, noch bij de Groningers, noch bij de Ethischen ook maar iets. o, Ze'juichen ook op hun beurt.

Maar hun juichpsalm gaat dan alleen op, als ze van de lastige schapen af zij.i.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen