GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De houding onzer

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De houding onzer

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Amsterdam 30 Maart.

De houding onzer broederen, die nog onder de Synodale Hiërarchie bleven, vervult ons wrel eenigszins met bezorgdheid.

Tot nu toe zijn twee pogingen hunnerzijds gewaagd, om positie te nemen, de eene door Dr, Hoedemaker, de andere door Dr, Van Ronkel.

Reeds terstond na het Kerkelijk Congres in Januari des vorigen jaars te Amsterdam gehouden, achtte Dr, Hoedemaker het oogenblik gekomen, om het initiatief te nemen tot een tweede Congres, dat hij naar Utrecht saamriep.

Gelijk men weet, kwam hier niets van. Er spookten onder de saamgeko menen allerlei geesten. Er ontbrak leiding. De zaak was niet voorbereid. En hoe men het ook de eerste weken zocht te bemantelen, al spoedig bleek dat het ongunstig bericht waarheid had gesproken. De zaak liep in het riet en te niet.

Nu weer trad Dr. Van Ronkel op met een soortgelijk plan, maar voorzichtig aangelegd.

Ook hier zou een vlugschrift de heraut voor een samenkomst der broederen zijn; maar voor die vergadering zelve wierd nog geen dag en uur bepaald.

Om geen Poolschen rijksdag te krijgen wierd links en rechts een zoo flmke lijn getrokken, dat men wist wat men aan elkaar had.

En ook er sprak een toon van beslistheid in. Er moest verzet komen, en dat verzet worden georganiseerd.

Evenwel, er stonden, gelijk we reeds vroeger opmerkten, drie i> untjes in zijn boekske, en door die drie puntjes bleef het een sfinx.

Hij zou zoo maar eenige kleine dingen doen, als b.v. eerst heel de Synode op zij etten, en dan heel de organisatie veraneren .... en dan ....; maar staken we onze opsomming!

Vriend en vijand heeft het Dr. Van onkel terstond toegeroepen: ] Van tweeën én, óf op zulk een program moet een reken volgen, óf als ge niet breken wilt s het een recept voor verzilverde pillen, te slikken al uw leven lang.

En immers dat liep uit op volksmisleiding. Men hoort er dan verder ook niets van. Doch hoe nu.-" Doet dan nu niemand iets.'

Uit Leiden hoorde men onlangs, dat op en naburig dorp weer een honderdtal odernen zijn aangenomen. Schrijft Leiens-kerkeraad die nu op attestatie van at dorp in.'

Zoo neen, dan volgt afzetting, evengoed ls te Amsterdam.

Zoo ja, hoe kunt ge dan zeggen dat de ynodale Hiërarchie u niet dwingt om te oen wat Gods Woord u verbiedt.' Gij zijt drager van het ambt. Gij hebt e waken voor de heilighedea des Heeren. Gij moet weren van het heilig Avondmaal, ie in leer of leven zich misgaan. Nu zijn er hier honderd, van wie gij eet dat ze Modern zijn.

Gij zoudt ze dan ook afwijzen. Maar nu komen ze de achterdeur door Vos binnen, en gij schikt wat op, en zé etten zich naast u aan 's Heeren tafel. En dat met uw wetenschap; en terwijl ij het verhinderen moest; alzoo op uw erantwoording.

Dit zijn veege teekenen. Want let wel, men is zoo bang en beauwd geworden, dat men er zelfs niet eer tegen kikt. Geen mensch doet zijn ond meer open. Men laat alles maar gaan. Reken daar nu bij, dat vele onzer broeeren, die vroeger zeer ernstig oordeelden ver de verwoesting door de Ethische riching in de gemeente aangericht, thans met e Ethischen één lijn trekken en broederijk op en neer gaan. Houd in het oog, dat de Ethischen meer an ooit op goeden voet met de Modernen wamen.

Ge weet, een hunner bezocht reeds een odern theologisch gezelschap! d

En ge vernaamt het ook wel, hoe tal an Ethische en Irenische predikanten, tot elfs Neo-Kohlbrüggianen, bij de jongste olitieke stembus geijverd hebben voor de iberalisten met een ijver zooals ze het roeger nimmer deden voor de mannen an Groen!

En ons dunkt, zoo ge deze verschijnseen saamvat, voelt ge toch hoe glibberig et pad naar omlaag helt.

Men zinkt in. Men durft niet meer. Men chikt zich in den toestand.

En als gevraagd wordt: „Waar is uw ijver oor het huis des Heeren".' antwoordt een ijna gesmoorde stem van binnen: „£)? > is r geweest."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 april 1888

De Heraut | 4 Pagina's

De houding onzer

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 april 1888

De Heraut | 4 Pagina's