Jngezonden Stukken.

Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie.

Zeer Geachte Redacteur!

Mag ik u verzoeken dit te plaatsen in uw veelgelezen blad de Heraut?

Onlangs had ik een gesprek met een vriend, die mij vroeg, of het niet Roomsch was, dat in vroegere tijden (en ook nog zelfs een eeuw geleden had dat plaats) onze vaderen, als hun een kind geboren werd, het i of 2 dagen daarna al lieten doopen. Ik meende dat zulks op grond van 's Heeren Woord, en alzoo Gereformeerd was, en dacht, dat die geloovige vaders dit deden, om zoo spoedig mogelijk ook voor hun zaad de verzegeling in of door den heiligen Doop van den Drieëenigen Verbondsgod te genieten, en alzoo èn voor henzelf bij vernieuwing èn voor hun zaad, voor hetwelk zij verplichtingen op zich genomen hebben voor den troon der genade, om des verbonds wil de voorrechten daarvan te mogen genieten. Hierover eenige nadere toelichting te mogen ontvangen in de Heraut, zal mij, en ik vertrouw ook velen onzer mede-geloovigen, zeer verblijden. Tevens doe ik bij dezen een tweede opmerking volgen. Vele dominees in 't Herv. Genootschap hebben in den laatsten tijd, meen ik, een eigendunkelijke opvatting van het Form, van den heiligen Doop, om namelijk, wanneer geen der beide ouders geleovig zijn en alzoo geene belijdenis hebben kunnen en mogen doen, hun. kind te doopen in het bijzijn van een

getuige; doch, wat dan nog het opmerkelijkst is, dan komt het wel eens voor, dat een zoodanig getuige ten eenenmale onbekend is met den inhoud der verplichting en eisch des verbonds, waarvoor hij naar de meening van hemzelf en van den dominee getuigenis of belofte doet. Ik dacht, dit is tegen de meening der opstellers van het Formulier en vooral tegen die der Heilige Schrift. Ik hoop, dat het u verleend worde, om ook hierop eenige inlichtingen te geven.

Eindelijk merken wij nog op, dat ook in de Chr. Ger. Kerk en Ned. Ger. Kerken helaas! naar mijne meening en bepeinzing, geen gezonde of juiste opvatting is bij sommige predikanten van ons op Gods Woord gegrond Formulier van den heiligen Doop, als zij namelijk lezen, en dientengevolge ook vragen aan de moeder om haar antwoord. Gij begrijpt, hoop ik, wel van mij, dat wij zeer verheugd zijn, wanneer ook der moeder de gave des geloofs geschonken is. Doch dat is het punt alhier niet. Onze opstellers geloofden en wisten immers wel, dat de vrouw in den man gerekend was. Ik las onlangs in de rede van Dr. Bavinck, Catholiciteit van Christendom en kerk, pag 29, de 5 laatste regels en pag 30, regel i: «Daaraan is het toe te schrijven, dat de Hervormers zoo door en door gezond in hun Christendom zijn, zij hebben zoo niets bijzonders, niets vreemds,

niets overdrevens, niets onnatuurlijks, niets van dat ziekelijke, bekrompene, hetwelk zoo dikwerf ook oprechte Christenen ontsiert. Zij zijn gewone natuurlijke menschen, maar menschen Gods." Ik vertrouw en geloof met Dr. Bavinck, alsosk met UEw., dat de opstellers van de Formulieren niet minder gezond in het geloof waren, en alzoo niet verzuimd, noch vergeten hebben om tusschen Vader of getuige, moeder te plaatsen en wel om reden (boven gemeld) Gods Woord zoowel in het Nieuwe als Oude Testament hetzelve niet beveelt. Of geeft Hand. 16:1 en 14 en 2 Tim. i : 5 er vrijheid toe ? Traden daar de geloovige moeders niet in de plaats der ongeloovige of afwezige vaders, en

bezaten en genoten zij niet alzoo de rechten en verplichtingen van den man?

Ik eindig met de bede: de Heere schenke u wijsheid om eenige toelichtingen te geven aan mij en onze mede-geloovigen.

Uw bestendige lezer.

[Het antwoord kan kort zijn.

Eerbied voor den heiligen Doop eischt dat men dit niet uitstelle. Zelfs in de week bestaat er in groote steden gelegenheid voor den heiligen Doop.

Te wachten tot de moeder weer opgericht is, is ongereformeerd.

En eindelijk onze kerk rekent bij den heiligen Doop met den vader of getuige, en vermeldt zelfs in de goede uitgaven onzer Formulieren de moeder niet.

De vader treedt als hoofd van zijn gezin op. Tweehoofdig is een Gereformeerd gezin voor den Heere niet.

Zie I Cor. 11:3: Doch ik wil dat gij weet, dat Christus is het hoofd eens iegelijken mans, en de man hit hoofd der vrouw.''

Toch dient ook hierin veel, dat opeens niet anders wordt, met een oordeel der barmhartigheid en der verschoonende liefde gedragen.

K.]

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen