Zending.

Uitkomsten.

Toen we eenige maanden geleden onze beschouwingen over de zending — een tijdlang afgebroken — weer voortzetten, richtten we allereerst den blik op het Oosten, de Levant, dat eerst in den laatsten tijd voor eigenlijken zendingsarbeid wederom geopend werd, na in oude tijden de bakermat er van te zijn geweest.

Bij den aanvang eens nieuwen jaars meenen we dies wel te doen met op enkele uitkomsten te wijzen, die verkregen zijn, vooral, gelijk men weet, door den onverraoeiden arbeid der Amerikanen. Aan hun mededeelingen is dan ook ontleend wat we hier vermelden.

In vele streken, zoo heet het, wordt de zendeling door regeerders en overheden verwelkomd, doch zulks is niet overal het geval. In sommige landen wordt zijn werk sterk tegengestaan, ook zijn persoon niet welkom geheeten, en hij met mistrouwen gadegeslagen.

Voornamelijk nu is zulks tegenwoordig het geval in Turksche kringen. Vanwaar, zoo vraagt men met het oog op den zendeling, komt hij ? Wie heeft hem gezonden? Wat moet hij hier doen ? Hoe is hij toch zoo degglijk onder het volk te huis geraakt ? Hoe heeft bij toch zoo veel kunnen verrichten voor wij er iets van bemerkten, en hoe zullen we met hem handelen ?

Zulke vragen doen beide Kerk en Staat.

Zestig jaren geleden ging alles nog wel. De Turksche overheidspersonen regeerden in Kerk en Staat met ontwijfelbaar gezag. Als men in Christelijke kringen de belasting betaalde, en men zich binnen eigen palen beperkte, werd men geduld. Het denkbeeld om pogingen aan te wenden om een ^Mahommedaan tot een ander geloof te bewegen, of hierover met hem te spreken, werd als te gevaarlijk ja ongerijmd beschouwd.

De komst van den Protestantschen zendeling heefc echter vele veranderingen te weeg gebracht. Zijn invloed, werd in het eerst niet bespeurd. Hij was aan het werk vele jaren lang voordat de Turk vernam wat er gedaan werd.

De zendeling bouwde scholen, maakte kennis met het volk, stichtte gemeenten, vertaalde den Bijbel; kweekte inlandsche helpers, vervaardigde boeken, verspreidde traktaatjes, wekte het denkvermogen op, en lust tot onderzoek : Er kwam een trilling van nieuw leven te midden van den doodigen toestand; en niet voordat dit werk een ruimen omvang had gekregen, werd de Turk verontrust. Hij is langzaam wakker geworden; ondertusschen heeft hij eenigszins het werk in zijn loop zoeken te stuiten, totdat hij nu in het jaar 1889 zijne oogen behoorlijk open heeft.

En wat ziet hij ?

Als hij de moeite zou doen om zijn gebied zorgvuldig in oogenschouw te nemen, zou hij als gevolg van het werk der zendelingen vinden:185 gemeenten, 200 kerkgebouwen, 70, 000 Protestanten 15, 200 leden in volle kerk gemeenschap, en zou hij ook kennis moeten nemen van den aanwas, 'die jaarlijks 1500 leden voegt tot de gemeenten.

Hij zou in zijn gebied 400 uitlanders aantreffen, de meeste woonachtig in Palestina, die in het werk der zending bezig zijn. Van deze 400 zijn 135 geordende leeraars. Hij zo zeshonderd plaatsen kunnen bezoeken, waar het werk reeds bevestigd is en vanwaar het nu uitgaat. Hij zou ook 2000 inboorlingen aantref fen, die onder de leiding van vreemdelingen arbeiden. Voorts zes hoogescholen, met goede gebouwen, die een som van 800, 000 doU. vertegenwoordigen. Daar worden 1200 namen van studenten op de naamlijst gevonden, die studeeren in allerlei vakken.

Zij onderzoeken den Bijbel, de geschiedenis, luisteren naar het Evangelie, leeren de ware van de valsche leer onderscheiden, en hun gangen en gedachten worden geleid en gevormd door den invloed van Gods waarheid.

Daarbenevens zijn er de lagere scholen met 40, 000 scholieren. Ook het werk van de geneeskundige zendelingen met hun ziekenhuizen is te waardeeren. Meer dan honderd duizend lijders worden jaarlijks behandeld. De drukpers is ook ijverig bezig. Verleden jaar werden er 40 miUioen bladzijden gedrukt, en afgezonden in den vorm van Bijbels, godsdienstige en andere boeken, tractaatjes, nieuwsbladen enz.

Gelijk men bespeurt, stemmen deze gegevens overeen met hetgeen we onlangs mededeelden omtrent den voorspoedigen gang des werks in het Oosten. De werkzaamheid der Protestantsche Zending kan reeds op schoone vruchten wijzen.

Dat dit van Mahomedaansche zijde met leede oogen wordt gezien, is begrijpelijk. Toch is niet te verwachten, dat de ongunstige dagen van vroeger zullen weerkeeren, toen het Christendom den dood, voor wie 't aannam, met zich bracht. Wel is het den Muzelman, gelijk we reeds zeiden, nog hoogst moeilijk gemaakt over te gaan, doch het voorbeeldloos feit ten vorigen jare, dat de Sultan een Europeesch vorst en diens echtgenoote tot gasten had, bewijst hoe ook in het Oosten alles verandert. En dat die keer het Christendom ten goede komen zal is zeer denkbaar. Reeds bleek het toen de Duitsche keizerin van den Sultan de vrijheid wist te verkrijgen voor de stichting eener Protestantsche kerk te Bethlehem. En evenzoo heeft heel dit bezoek in de oogen der Muzelmansche wereld een beteekenis, die den Europeaan min begrijpelijk moge zijn, maar ongetwijfeld ook de werkzaamheid der Christenen op Zendingsgebied achting en ingang verschaffen zal.

HOOGENBIRK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen