Het bericht uit

Het bericht uit Nieuwerkerk heeft algemeen een raadselachtigen indruk gemaakt.

Algemeen toch was het bekend, dat Ds. De Mol Moncourt zeer lijdende is door zenuwziekte; een krankheid, die in een graad als ze hem beving, niet alleen elk openlijk optreden onmogelijk maakt, maar vaak zelfs het nemen van de onmisbaarste maatregelen zeer belemmert.

Nu is het toch niet aan te nemen, dat ouderlingen en diakenen eener Christelijke kerk, in plaats van met barmhartigheid en innerlijke ontferming over hun lijdenden leeraar bewogen te zijn, hem als een overtreder van Gods gebod onder kerkelijke censuur zullen geplaatst hebben.

Men mag zoo iets van zijn broederen niet gelooven, alvorens uit hun eigen mond te hooren dat het zoo is.

Want al kan men er inkomen, dat aan zulk een kerk niets bangers overkomen kon, dan zulk een bezoeking van haar leeraar door zoo ernstige krankheid, vooral waar de Classis nog niet in staat is, om geregeld in den Dienst des Woords en der Sacramenten te voorzien, toch zal een kerkeraad, die door den Geest des Heeren geleid wordt, door zulk een bange bezoeking eer tot stille verootmoediging dan tot een liefdelooze daad bewogen worden.

Er schuilt dus zeker een onder. misverstand

En het ware daarom wel gewenscht, dat de kerkeraad van Nieuwerkerk hierover eenig licht ontstak.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen