Onlangs wezen we op de droeve

Onlangs wezen we op de droeve Synodale hebzucht, die te Maassluis zoo hinderlijk was uitgekomen.

Toch niet enkel te Maassluis,

Men weet hoe te 011 de water en elders gedurig rekeningen om schadevergoeding van Synodale zijde zijn ingediend, die de ons volstrekt niet genegen rechtbanken toch ai te buitensporig vonden, en daarom op de helfc of minder lieten dalen.

Dit nu teekent.

Dat de Synodalen, op hun standpunt, deden wat ze konden om onze kerkgebouwen en bezittingen aan zich te trekken, is niets dan natuurlijk. Dit moesten ze doen, tenzij ze op ons standpunt overkwamen.

Maar wat niet te verschoonen, goed te spreken noch te verontschuldigen valt, is hun zucht, om, na hun strijd^om het recht, nog te gaan plunderen.

Hiermee toch wonnen ze niet dan eenig geld, en wel geld waarin geen de minste erkenning van recht school; geld alzoo dat alleen om het geld gezocht wordt. Geldzucht. Die eigen zonde die de heilige apostel den wortel van alle kwaad noemt. Echte Philarguria.

En dit nu onteert een kerkelijk of als kerkelijk zich aandienend college altijd.

Feitelijk toont men daardoor geen geestelijk college te zijn, maar een college van wereldsche herkomst en wereldsch karakter.

Het is dan ook opmerkelijk, dat in dorpen waar de Modernen de zaken te leiden hadden, van deze onzinnige en buitensporige eischen niets vernomen is.

Hét waren mannen als Ds. Wildeboer te Oudewater, en het waren zijn geestverwanten elders, die zich zelven door het inzenden van deze soort rekeningen stellig niet hebben geëerd.

Evenzoo ziet men nu ditzelfde onwaardig spel ook drijven met den hoofdelijken omslag.

Immers van mannen en vrouwen, die op allerlei wijs te kennen gaven, dat ze niets meer met de Synodale Organisatie uitstaande hebben, vraagt men toch nog geld om de Synodale Organisatie in stand te houden;

En dit nu noemen we karakterloos.

Te Amsterdam verklaart men de H.H. | Grevers c. F. als feitelijk buiten de „kerk" | staande, enkel omdat ze aan een andere; > vereensging" hoorden, en in steden en' dorpen blijft men den goeden lieden het lidmaatschap van de Organisatie opdringen, om ze te plukken; ook al weet ieder in het dorp, dat ze finaal met de Synodale organisatie gebroken hebben.

Te Amsterdam dus ja, omdat er geld voor de Organisatie door dit ja is los te krijgen; en te Rijsoord neen in geheel dezelfde conditie, omdat daar uit dat neen weer geld is te kloppen.

Neen, heusch, zoo eert men zichzelven niet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen