Door HH. Deputaten

Amsterdam, 31 Oct. 1890

Door HH. Deputaten, die van Christelijke Gereformeerde zijde voor de zaak der vereeniging van beide reeksen kerken zijn aangewezen, is de circulaire der Leeuwarder Synode thans aan de kerkeraden rondgezonden.

Deze toezending ging verzeld van een belangrijk schrijven, waarop we de aandacht vestigen, en waarvan we het tweede deel hierover nemen.

Na kortelij k den loop der gewisselde schrifturen gevolgd te hebben, verklaart dit schrijven de bedoeling der voorloopige Synode te Leeuwarden aldus te verstaan:

Die bedoeling is geene andere dan deze. De Synode der Ned. Ger. Kerken is en blijft nog altijd bereid, om de onderhandelingen over de vereeniging op grond van de Concept akte te hervatten, voort te zetten en tot een goed einde te brengen. In zooverre neemt zij van het vroeger gestelde niets terug en blijft zij de Concept-akte handhafen als omschrijving der wijze, waarop de vereeniging van harte door haar wordt gezocht en begeerd.

Maar toch bood de Voorloopige Synode te Leeuwarden ons een ten deele nieuwen grondslag. Zij had toch den indruk bekomen, dat het met de Vereeniging op grond der Conceptakte niet gaan zou en dat de onderhandelingen op die klip stooten zouden. Daarom verklaart zij zich nu bereid, om de onderhandelingen geheel van nieuws te beginnen en het initiatief daarbij aan onze Synode als de oudste in rechten over te laten.

De bedoeling van de Leeuwarder Synode is dus niet deze, dat de Christ. Ger. Kerk en de Ned. Ger. Kerken terstond, na over en weer instemming betuigd te hebben met belijdenis en kerkenorde, zonder voorafgaande regeling, in classikale en provinciale vergaderingen zouden samenkomen, om dan in deze vergaderingen de bestaande ongelijkmatigheden te vereffenen. Zulk eene wijze' van handelen zou inderdaad ernstig gevaar met zich brengen van nog grooter verwijdering en nog diepere scheuring. Zoo is door sommigen het schrijven der Leeuwarder Synode opgevat. Het antwoord echter van de Deputaten generzijds verklaart uitdrukkelijk, dat dit de bedoeling der Synode niet was.

Maar hare intentie was deze, dat op grond van de eenheid in belijdenis en kerkenordening, vooraf tusschen de Synoden beiderzijds zou worden overeengekomen en dat de samenkomst op classikale, provinciale en generale vergaderingen eerst volgen zou, na voorafgaande uit-den-weg-ruiming van wat eene goede en practische vereeniging in den weg stond.

En omtrent deze aldus opgevatte bedoeling spreekt de circulaire zich dan in dezer voege uit:

Groot verschil met den gang van zaken, in de Concept-akte voorgesteld, geeft dit niet. Alleen dit onderscheid is er, dat.nu onze Synode eens met een voorslag van vereeniging kome en de wijze omschrijve, waarop zij deze mogelijk en wenschelijk acht. .De Synode der Ned. Ger. Kerken wil dan, met terzijdestelling der Concept-akte, daarop ingaan, indien maar niets wordt aangeboden of voorgelegd dat met de belijdenis of met de kerkenordening der Geref. kerken in strijd is.

Daarmede wordt onze Christ. Geref. Kerk uitgenoodigd en opgeroepen tot een ernstige taak. Aan haar als de oudste in rechten wordt het opgedragen, om te zeggen, in welken weg en op wat wijze zij vereeniging wenscht. De Ned. Geref Kerken willen het ditmaal geheel aan onze Synode overlaten om te bepalen, hoe en op wat manier, altijd echter in overeenstemming met belijdenis en kerkenorde, vereeniging wordt begeerd en mogelijk geacht.

Aan deze taak nu meenen de deputaten der Christ. Geref. Kerk, dat'onze Synode zich niet mag of kan onttrekken. Als de oudste, heeft zij het recht, maar veelmeer nog den plicht om in deze zaak het initiatief te nemen, en hartelijk naar een weg van vereeniging te zoeken. De overtuiging moet daarbij op den voorgrond staan, dat Kerken met ééne belijdenis en regeering niet gescheiden naast elkaar mogen blijven bestaan. Er moet aan de vereeniging zoolang worden gearbeid, totdat zij tot stand komt. Wij mogen eerder niet aflaten. Wij zijn dat aan de eenheid der belijdenis, aan het gezonde leven der Kerken, aan de uitbreiding van het Koninkrijk Gods in deze landen verplicht.

Naar ons oordeel, zal het dus de roeping der volgende Synode wezen om te bepalen, in welken weg en op wat wijze zij vereenigen kan met de Ned. Geref. Kerken. De vraag mag daarbij zeker niet wezen, wat wij, als ware het een commercieele onderhandeling, kunnen verkrijgen, maar wat wij, om 's Heeren wil, niet mogen loslaten als eisch en voorwaarde ter vereeniging. Het is niet de kwestie, om een hoog of een laag bod te doen; maar wel hebben wij naar zulk een weg en wijze van vereeniging tvü zoeken, dat wij daarin de gunste des Heeren en het heil der Kerken verwachten mogen.

De deputaten hopen dan ook, dat de missive der Leeuwarder Synode, die deze week verzonden wordt, in dezen geest door de kerkeraden overwogen worde.

Moge de Heere in rijke mate zijnen zegen • gebieden over deze nieuwe poging ter vereeniging.

Vergissen we ons niet, dan zal deze circulaire bij beide reeksen kerken een goeden indruk maken.

Komt nu de Leeuwarder Synode der Chr. Geref. kerk wat vroeg in het jaar bijeen, dan zou misschien nog de voorloopige Synode van Den Haag zich in beginsel over de in te zenden voorstellen kunnen uitspreken.

Althans mede met het oog hierop is bepaald, dat deze derde voorloopige Synode, ditmaal bij uitzondering, pas in September saan) zou komrn.

Maar dan ligt er, als de zaak slagen zal, werk voor den boeg.

Vooral vQor de Synode der Christ. Gereformeerde kerk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen