Leerrijk is de loop van zaken op kerkelijk

Leerrijk is de loop van zaken op kerkelijk gebied in Transvaal. En omdat de strijd er precies zoo liep als hier, én omdat het oordeel over dien strijd zoo sterk afsteekt bij het oordeel, hier te lande, door de liberalistische pers over de Doleantie geveld.

Ook daar liep de kerkelijke strijd uit — hoe kon dit anders.' — op een strijd over sleutels en kerkgebouwen; op pogingen om in het bezit te zijn of te blijven; op processen van stoffelijken aard; op een strijd om de dubbeltjes.

Maar hoor nu hoe de N. Rott, öt, , bij monde van haar correspondent, hierover oordeelt, nu het stuk zn Transvaal speelde:

De meeningen van het publiek in deze zaak zijn verschillend. Volgens sommigen bepaalt zich de geheele quaestie tot de dubbeltjes Dit moge tot op zekere hoogte waar zijn, voor iemand die de boerenbevolking kent, ligt de reden van den strgd om de goederen dieper. Een groot deel dier bevolking laat zich leiden tot op eene zekere hoogte. Het ziet in de bestaande Kerken mede de monumenten van hunnen strijd voor de onafhankelijkheid en zijn er ontzettend aan gehecht, omdat het bloed en het geld van hunne ouders en van hen zelf daaraan verbonden is.

De strijd zal nu vermoedelijk in elke gemeente kalm worden uitgestreden, en ik vermoed dat di vereenigde Kerk slechts weinig zal behalen, want ben ik wel ingelicht, dan wordt door het geheele land gewacht op de goede gelegenheid om zich wederom geheel onafhankelijk te maken van allen Kaapschen invloed.

Hier te lande wierd in zulk een strijd om het kerkelijk goed niets dan hebzucht en roofzucht gezien. Nu hetzelfde in Transvaal voorvalt, mag men zoo niei oordeelen, maar liggen er edeler motieven achter.

En ook, hier te lande moest elke poging tot schikking tegengegaan, en alle officieele invloed tegen de Doleantie gekeerd. Maar hoor nu wat over de schikking in Transvaal en de houding van de Overheid daar te lande wordt gezegd:

Met innige dankbaarheid moet hierbij de houding en de handelwijze van president Kruger worden gemeld, en niet genoeg is het te waardeeren hoe iemand van zijne positie zulk een teedere taak heeft willen aanvaarden en hoe hij zich van die taak heeft gekweten.^Met engelachtig geduld heeft hij tot den einde toe geluisterd naar de betoogen, die meestal dienden om te ontwijken wat men zeggen wilde, terwijl elke partij bang was om zich te branden. En met even zoo groot geduld heeft hij telkens getracht de vergadering in het rechte spoor te krijgen, hetgeen hem gelukt is.

Nu van tweeën één.

Of wat President Kruger deed, was edel; maar dan ook onedel wat men hier deed.

Of wel wat men hier deed, en wat de liberalistische pers loofde, kon er meê door, maar dan is Krugers houding ook een zich mengen in wat hem niet aanging.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen