Voor Kinderen.

VERZAMELEN.

IV.

WAAR HET GOED VOOR IS.

We hebben nu al gezien, dat een herbarium vrij wat zorg vereischt, wil men het goed hebben en behoorlijk bewaren, 'k Hoop echter dat niemand daarom zal zeggen: dan doe ik er ook niet aan. Want het is een werk dat de moeite zeer loont, en bovendien, al kan men het niet op zijn mooist hebben, met wat minder kan iemand ook nog tevreden zijn.

Vergeet nu echter niet om uw herbarium dikwijls door te bladeren. Dit is niet alleen goed om uw kennis te vermeerderen, maar ook om zekere vijanden te bestrijden, die er in konden komen. Vijanden? Welzeker, dieren en planten zelfs, maar dan planten die ge er niet in wilt hebben, te weten schimmel. De dieren die ik bedoel, zijn insecten, zooals motten en andere, die den heelen boel kunnen bederven. Doch door dikwijls het boek open te doen en te luchten, houdt ge die vijanden er uit.

Zijn er eenmaal insecten in, dan kan de apotheker of de drogist u wel iets geven dat hen doodt, of in 't vervolg hen weg houdt. Er zijn wel middelen te noemen om te maken, dat de gedroogde plant nooit door insecten wordt aangetast, maar de stoffen daartoe noodig, zijn èn duur èn zeer vergiftig. Dus laten we dit liever rusten.

Bovendien, als men alles goed droogt, droog bewaart en veel lucht, blijven de planten ook zonder zulk een toebereiding wel goed. Dit kunt gij in de museums zien, waar men gedroogde planten vindt, die na twee eeuwen nog mooi zijn, en toch alleen behandeld zooals ik u verteld heb.

Nu zijn er menschen, die in hun kruidenboek de planten en bloemen eenvoudig opplakken, naar dat ze hun in de hand komen. Op blz. i een vergeetmijnietje, op blz. 2 een iroos, op ho. 3 een lauwrierblad enz. Dit echter raad iku niet aan.

Bij de dieren onderscheiden|^we soorten. Een kat en een schelvisch b. v. zijn wel allebei beesten, maar er is toch onderscheid.

Zoo ook bij de planten: een lelie lijkt weinig op een zonnebloem en zoo meer. Er zijn soorten in de planten en 't best is ze naar die soor^ ten te rangschikken, of althans bij elke plant die ge opneemt, de soort aan te teekenen. Als ge een boekje over de plantenkunde koopt, kunt ge al een heel eind ver daarmee'komen en de meester zal u wel eens raad willen geven. In elk geval is dit heel leerzaam en leert het u zelfs nog meer dan enkel het onderscheiden van planten. (Ik moet hier nog bij zeggen dat een boek, dat de plantensoorten beschrijft^ ook wel een herbarium heet). Als gij eens te Leiden het Rijksherbarium kunt gaan zien, zult gij opmerken welk een rijkdom van planten zulke verzamelingen bevatten en hoe schoon ze zijn.

Waartoe nu zulk een verzameling nuttig is, hebt gij, mij dunkt, al reeds begrepen. Vooreerst leert het iemand orde in zijn zaken te hebben, niet maar alles op een hoop te werpen; en tevens de dingen goed rangschikken,

zoodat alles zijn plaats heeft, en men dadelijk weet waar het te vinden is.

Een goed _ herbarium, ook al is 't maar eenvoudig ingericht, en al bevat het slechts de planten uit uw buurt, leert u toch al heel veel.

Het zegt u b.v. dat de eene plant op een gansch anderen grond alleen tieren kan dan de andere, b. v. varens en rozen. Ook merkt gij op dat de bloeitijd der planten verschilt, in één woord, ge leert er de planten veel beter door kennen dan door de beste afbeelding of de nauwkeurigste beschrijving.

Ge ziet dus, de tijd aan 't maken van zulk een verzameling besteed, is niet verloren.

Dat het ook bij andere zoo is, zal, hopen we, blijken.'

OVER DE GOLVEN.

Op zekeren dag waren onderscheidene inwo­ i ners van Tahiti met een kleine boot uitgevaren en in groot levensgevaar geraakt, omdat door een storm hunne boot vol water geloopen was. Met moeite werden zij gered. Toen de zendeling Ellis hun vroeg: »Waaraan dacht gij wel, g toen het water in uwe kano (boot) jkwam? " ant­ S woordden zij: sWij dachten slechts aan onze boeken en hadden alleen zorg hoe. wij die droog zouden houden." Daarbij wezen zij naar den top van hunne mast, waaraan hunne Evangeliën, in doeken gewikkeld, vastgebonden waren.

Op deze wijs zorgden zij alleai voor hunne Bijbels, terwijl hunne kleederen en andere voorwerpen geheel door het zeewater bedorven waren.

AAN VRAGERS.

Kortheidshalve antwoorden we hier op een drietal vragen maar tegelijkertijd.

De eerste vraag betreft het al of niet geoorloofde van den oorlog, 't Spreekt van zelf, dat dit geheel afhangt van de redenen en omstandigheden. Als b.v. een volk wordt aangevallen, mag het zich zeker verdedigen. Dit is echter waar, dat de oorlog een gevolg is der zonde en daarom zal, als de Heere Jezus eenmaal alle dingen aan zijn voeten heeft onderworpen, voor aller oog, geen volk meer oorlog leeren en de zwaarden zullen zij slaan tot spaden en de spiesen tot sikkelen, —

Een tweede vraag is, wat er bedoeld wordt met een hoeker.

Een hoeker is een tamelijk groot vaartuig, dat uitgaat op vischvangst, met een hoekwant, anders gezegd een beug.

De laatste vraag eindelijk is, welk dier bedoeld wordt met een kameelpardel.

Voor zoover ik weet, geen ander dan de U giraffe. Althans in oude boeken over de natuur wordt dat dier kameelpardel genoemd,

HOOQENWRK,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen