Uit de Kerk.

Meermalen is van het Leger des heils gezegd, dat wie zich bij het leger aansloot, met zijn kerk brak.

Dit werd dan echter van de zijde der Salutisten ontkend.

Neen, zoo antwoordde men ons, we verbreken noch verstoren het kerkelijk leven. Integendeel, de verdorde leden der kerken bezielen wij met nieuwen glans en gloed. Afbreuk aan de kerken te doen lag nooit in onze bedoeling. Wie ons dit nahield, lasterde.

We willen wel zeggen, dat we aan deze betuiging geloof hebben geslagen.

Niet alsof we ooit toegaven, dat aansluiting aan het Leger aï& t f eicelijk op afsterven van de kerk uitliep. Dat was zoo klaar als de dag en is nooit door ons betwijfeld.

Alleen maar, we geloofden volgaarne, dat men dit niet bedoelde, en dus volkomen oprecht was in zijn betuiging, als men ons verzekerde van het tegendeel.

Met het oog hierop dient intusschen zeer de aandacht gevestigd te worden, op wat in de Oorlogskreet van 7 September te lezen stond, omtrent zekeren heer Humphrey:

Kapitein Humphrey leerde al vroeg het Leger des Heils kennen en kreeg eveneens al vroeg de begeerte, om.er in te werken. Zijne ouders echter, die trouwe steunpilaren van hun kerkgenootschap waren, wilden daar niets van weten.

Toen de begeerte den jongen Humphrey echter te machtig werd, besloot hij te gaan naar zijn dominee, den weleerwaarden W. E. Oliphant, die predikant was van St. Paul's, Onslow Square, South Kensington, London, onder wien hij bekeerd was geworden.

Men verbeelde zich den angst van den jongen Hiimphrey, te moeten spreken tegen zijn dominee over het gaan uit de kerk en het gaan werken in het Leger des Heils. Hij beefde wel wat, maar het kv/am er toch uit. Wat hem vooral het spreken moeilijk maakte, was het voortdurende stilzwijgen van den dominee zelf. Eindelijk echter stond deze plotseling op, zonder nog een enkel woord te zeggen, verliet de kamer, en kwam heel gauw wéér terug met een rood tricot in zijn hand.

»Mijn jongen, " zei hij toen, »gij hebt er over gedacht zooals gij zegt om de kerk te verlaten en u aan te sluiten bij het Leger des Heils, tact ik u vertellen, dat ik, uw dominee, Itet reeds gedaan heb en dat ik juist dit tricot gekocht heb voor mijzelf."

Men stelle zich de verwarring van Humphrey voor!

Voor Humphrey beteekenden die woorden van zijn dominee bevestiging in zijn voornemen, voor den weleerwaarden W. E. Oliphant beteekenden zij het verlaten van zijn hooggewaardeerden werkkring in de kerk, het verliezen van zijn toen reeds in dat kerkgenootschap gevestigde populariteit en een leven te beginnen van moeite en ontbering soms, van strijd zonder ophouden en van overwinning met Gods glimlach immer en altijd.

Hier staat dus uitdrukkelijk, dat het aan kwam op eeti verlaten van de kerk en een gaan werken voor het Leger des heils. Alsmede dat ook de heer W. E. Oliphant de zaak zoo opvatte. Hij toch antwoordt: sLaat ik u zeggen, dat ik, uw dominee, dit (het verlaten der kerk) reeds gedaan heb."

Dit nu wordt niet door tegenstanders, maar door tnedestanders van het Leger des heils gezegd. Het wordt zonder commentaar afgedrukt in hun officieel orgaan.

Sterker nog, het wordt zoo medegedeeld met opzicht tot den man die als »onze kolonel" wordt aangeduid.

Zien we wel, dan schijnt het iiverlaten der kerk", thans voor het minst, wel terdege in de aansluiting bij het sLeger des heils" besloten te liggen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen