Ecce Homo!

En Pilatus zelde tot hen: Ziet den mensch!" Joh. 19 : 5b.

ZlET DEN MENSCHENzOON!" Isrel, den vaad'ren beloofd, »Met de vlijmendste doornen om 't edelste hoofd, »En het purperen spotkleed omhangen. »Schouw dat heilig gelaat, vol van speeksel en bloed, »Dat van vrede nog spreekt, trots uw schimpenden groet, »En de slagen, zooeven ontvangen!"

»ZlE DEN MENSCH die als weldoener ging door uw land, »In wiens trouwe, genezende, " zeeg'nende hand, »Gij een rietstaf, als spotschepter druktet; »Doch wiens mond zich ontsloot voor een vloek noch een klacht, »Toen gij Hem uw verachtlijke schijnhulde bracht, »En hoonlachend in 't stof voor Hem buktet."

»ZlE DEN MENSCH, die het »mensch-ztjn" u 't schoonst heeft verklaard, »Van wiens zielsharp, het rijkst en het teederst besnaard, }> 't Lied der Minne zoo rein heeft geklonken; »Van wiens woord, vol bezielende, godlijke kracht, i> Ge eens getuigdet: 't Is onvergelijklijk in macht, »En van hemelsche glorie doorblonken!"

»ZlE DEN MENSCH! zie den eenigen Zoon van uw Heer, »Dien ge wierpt uit zijn wijngaard, zooals ge weleer »Zijn gezanten op 't snoodst hebt bejegend. »Was niet één zóó volmaakt van Gods liefde de tolk, »Ook niet één leed een smart als de zijne, o volk, «Boven allerlei volken gezegend!"

»ZlE DEN MENSCH, die als PRIESTER in 't heiligdom treedt, «Tevens 'tPAASCHLAM, gewillig ter slachtbank gereed, »Den PROFEET, die uw wet kwam vervullen. )> Uw MESSIAS, door Abram gekend en verwacht/ »Zie den WORSTELAAR JAKOBS, DE STAR — in den nacht, »Die u dichter dan ooit gaat omhullen!''

»Zie uw Koning! als dienstknecht verschenen, maar thans »Niet slechts arm naar de wereld, beroofd van zijn glans, «Doch als 't slijk uwer straten vertreden, »Ja vertrapt als een worm in het stof door ? < z£/voet, »Van zijn vrienden verlaten, en druipend van bloed, »Do©r uw zonen met afschuw gemeden!"

»ZlE UW KONING! wiens rijk vooralsnog niet op aard »Zich in schitt'renden luister vol kracht openbaart, »Maar in bloed en in tranen gebouwd wordt. «Doch is eindlijk de worst'liog der eeuwen volbracht, »Door het vleklooze Lam, voor alle eeuwen geslacht, »Allen volken, ook « straks ontvouwd wordt!"

II.

»Zie uw Vorst! val als boet'ling, o volk, voor Hemneêr! «Want na 't wee dat Hij thans op zich nam, «Neemt Hij plaats op zijn troon, als de Koning der eer. Kniel, ja kniel! — maar in ernst — voor het Lam!

«Zie uw Koningen — sidder! Vergelding naakt dra, «O, verblinden! — Eén wenk van gezag, «En ge zinkt in den afgrond, tenzij de genaê «Van Messias, u spaart in zijn dag!

«Voor het laatst: Zie uw Koning! en buig, eer te laat «Gij den gruwel der mart'ling beschreit, «En het «KRUIS HEM!" als't oogstuur des Eeuwigen slaat, »U een naamloozen jammer bereidt!''

III.

Zoo kwam er op Pilatus' woord Een geestenstem ter boete voort Van uit »de wolke der getuigen." Nog klinkt het: «ZIET DEN MENSCH!" alom Van uit het binnenst heiligdom, En raadt, om voor het Lam te buigen. Zie Isrel! alle volk'ren, ziet Den Koning, die genade u biedt!

IV.

Knielt, wijzen, voor den Vorst des levens! De hoogste wijsheid is die daad. Hij, Bron der Liefde, blijkt ook tevens De Bron der kennis zonder maat. Vraagt ge als Pilatus: « Wat is waarheid? " Wie brengt de raads'len ons tot klaarheid Van 's levens worsteling en lot? Ziet op den Zoon, den W'eg, het Leven, De Waarheid, die met bloed geschreven, Zich openbaart als 't Woord van God/

Laat u zijn kenniszon bestralen, Zij slechts vertroost uw smachtend hart, En doet den vrede er nederdalen, Den vrede van den Man der smart/ Blijft veel hier nog voor ons verborgen, 't Geloofsoog ziet den sabbatsmorgen Der Zegepraal van 's Menschenzoon, Reeds lichten in de lijdensweke Van welker raadselen wij spreken, Ons geopenbaard straks voor zijn troon!

Aanschouw den mensch, bedekt met wonden, O Christen! Zie uw Paaschlam staan, Hetwelk beladen met uw zonden Vrijwillig zal ter slachting gaan! Aanbid dit allerdiepst mysterie Der liefde uws Gods, kniel voor Hem neer, die U naar het nieuw Jeruuz'lem leidt, Waar 't loflied rijst: «'TLAM, DAT VERWACHT is, «VÓÓR ALL'EEUWEN BESTOND, EN GESLACHT IS, «AANBIDDING, LOF EN HEERLIJKHEID I"

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen