Zendingsconferentie.

De jongste Zendingsconferentie 27 October te Amsterdam in Bellevue gehouden, deed opnieuw in het licht treden, hoe scherp ook op Zendingsgebied de beginselen tegenover elkander staan.

Prof, Kruyf, de emeritus hoogleeraar in Groningen, verdedigde op utiliteitsgronden, dat in ons land aan de genootschappelijke boven de kerkelijke zending de voorkeur moet worden gegeven, al erkende hij dat de „ordening" der zendingsdienaren van de Kerk behoorde uit te gaan. In een drietal stellingen vatte hij zijn gevoelen aldus saam:

I. Aangezien in de Schriften des N. Verbonds geene Zendingsmethode wordt voorgeschreven, kan niet worden uitgemaakt of de „Kerkelijke" boven de j, Genootscbappelijke" Zending de voorkeur verdient.

II. Dewijl hier te lande, na het ontstaan der nieuwere Zending, de „Genootschappelijke" Zending op den voorgrond kwam, achten wij het, om verschillende redenen, niet geraden, haar door de „Kerkelijke" te vervangen.

III. Dit neemt echter niet weg de noodzakelijkheid, dat de verschillende Kerken de hand blijven reiken aan den arbeid, door de Zendingsvereenigicgen verricht, terwijl het wenschelijk zou zijn dat de Kerkeraden van ge meenten, in welker midden eene uitzendende Vereeniging haar zetel heeft, door de Synoden dier Kerken gemachtigd worden de uitgaande Evangelieboden te ordenen.

Bij wijze van antithese had Ds. A. H. Roose van Rotterdam daartegenover de kerkelijke zending verdedigd. Zijn stellingen luidden:

I. Aangezien in de eerste tijden van het Christelijk gemeenteJeven nog geen onderscheiding van Kerk en Genootschap voorkomt, kan erin de Schriften des N. Verbonds uit den aard der zaak geen verschil tusschen Kerkelijke en Genootschappelijke Zending gevonden worden — doch de wijze, waarop de openbaring van het gemeenteleven beschreven wordt, pleit voor de opvatting, dat het Zendingswerk behoort gedaan te worden door de Kerk.

II. Wanneer, zij het ook na een tijdperk van Genootschappelijke Zending, de leden der Kerk tot het besef komen, dat de uitvoering van het Zendingswerk behoort tot de roeping der Kerk, zijn zij gehouden die roeping te volgen.

Het is dan de eere van de geloovige leden der Kerk, dat zij, zoolang de Kerk haar roeping verzuimde te volgen, als Vereenigingen het werk der Kerk hebben gedaan.

III. Als het Genootschap zendt, moet het Genootschap ordenen, en als de Kerk zendt, moet de Kerk ordenen. Wie zendt moet orde nen. De kerk kan niet ordenen voor de Vereeniging.

Het zwakke punt schuilt hier natuurlijk in de eerste stelling. Het kostte Dr. L H. Wagenaar in Middelburg dan ook niet veel moeite uit de Schrift aan te toonen, dat de zending volgens het bevel van Christus en den eersten zendingsarbeid der gemeente te Antiochie wel degelijk van de Kerk behoort uit te gaan, en niet van een genootschap.

Naar het getuigenis van hen, die de conferentie bijwoonden, was de algemeene indruk, dat Dr. Wagenaar met zijn Schriftbewijs het sterkst stond.

Het verblijdt ons, dat ook van Gereformeerde zijde aan deze conferentie wordt deelgenomen, om in dezen breederen kring voor onze beginselen te getuigen.

Allerwegen zal ook in de Hervormde Kerk wel de overtuiging veldwinnen, dat niet aan particuliere genootschappen, maar aan de Kerk het bevel van Christus gegeven is: Predik het Evangelie aan alle creaturen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen