Een toon van stillen

Amsterdam, 21 Juni 1907.

Een toon van stillen dank aan den Heere onzen God rees uit het hart van ons volk, toen de uitslag van den stembusstrijd bekend werd.

Er was — waartoe het verheeld .' — zeer ernstige vreeze. De drieste overmoed, waarmee de tegenpartij optrad; de bange teleurstelling in 1905 ondervonden; de valsche leuzen, waaronder ook nu de strijd gevoerd werd; dat alles en zooveel meer deed een nieuwe nederlaag duchten.

Des te blijder was de verrassing, toen over heel de linie niet alleen de aanval afgeslagen werd, maar bovendien nog rijke winste ons werd geboden.

Ons volk was weer tot bezinning gekomen. Het liberalisme bleek toch niet oppermachtig te zijn. Krachtig en luid ging van deze stembus de verklaring uit, dat ons volk in zijn meerderheid trouw wil blijven aan den God der vaad'ren.

Daarvoor danken we God.

God, Neerland en Oranje blijft het drievoudig snoer, dat niet verbroken zal worden. Moge bij de herstemmingen, die ons deze week wachten, de zegepraal worden voortgezet. Verdubbele de ijver en de inspanning, opdat ditmaal de herstemming geen tegenslag biede. En zij zoo deze Statenverkiezing een profetie van de beslissende overwinning bij den strijd, die in 1909 ons wacht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen