Buitenland

Engeland. Toenadering van de Vereenigde Vrije kerk en de Staatskerk in Schotland.

Het blijkt, dat alom in de wereld de behoefte zich doet gevoelen dat de kerken haar gescheiden leven zooveel mogelijk opgeven, om in vereeniging met elkander aan den tijdgeest het hoofd te bieden. Nu kunnen wij dit niet anders dan toejuichen, als men namelijk vereeniging zoekt als er eenheid bestaat in de belijdenis en in de kerkenordening.

In Engeland openbaart zich het streven naar eenheid ook in de Staatskerk van Schotland. In Schotland zijn de vrije kerk en de vereenigde Presbyteriaansche kerk van Schotland reeds tot een geheel saamgesmolten, al bleef een klein deel der Vrije Schotsche kerk weigeren met die saamsmelting genoegen te nemen. Doch nu is men in de Staatskerk op de gedachte gekomen, om ook toenadering te zoeken tot de Vereenigde Vrije kerk. De algemeene synode zoowel van de Vrije als van de Staatskerk hebben over deze zaak beraadslaagd. Voorshands zal er van eene vereeniging wel niet veel komen, doch het is toch een bewijs van sterke toenadering, dat een deputatie der Staatskerk tot de Vrije kerk komt met het voorstel, dat voortaan de predikanten voor het leger en voor de vloot uit beide kerken met gelijke rechten zullen gekozen worden. Daarbij schijnt het niet onmogelijk dat de Theologische Seminariën der vrije kerken met de Theologische faculteiten der Staatsuniversiteiten zullen samensmelten.

Er zal nog wel heel wat water in de zee loopen, voordat het daartoe komt; ook is het volgens ons nog zeer de vraag, of het in het belang der vrije kerken zij a zal, dat hare Seminariën zullen vereenigd worden met de Theologische faculteiten der Staatsuniversiteit. Maar het is desniettemin verblijdend, dat er toenadering gezocht wordt. En het behoort het ideaal te blijven, dat alle broeders van hetzelfde huis zullen samenwonen.

Zwitserland. Een „volksavon d".

Hoe zeer de kerken door het ongeloof ontredderd worden, blijkt wel uit het volgende: Dit jaar kwam de Synode der Staatskerk van Grauwbunderland te Schuls samen. Voor het eerst werd, uitgaande van deze kerkelijke vergadering, een volksavond georganiserd. Daarbij sprak W. Steiner te Schuls over gezondheidsvraagstukken en volkswelvaart. Veel opzien verwekte de leeraar eener Hoogere Burgerschool te Samaden, die een lezing hield over het thema: „Wat denkt en spreekt het volk over de predikanten". Daarin beweerde hij, dat de boeren den feestelijken arbeid der predikanten meer moesten waardeeren, maar de predikant moest niet strijden voor het onbepaald gelooven van den Bijbel, van wonderen en van kerkelijke leersteUingen. Zulk geloof heeft de natuurwetenschap geheel te niet gedaan. Dat men nog aan dit geloof vasthoudt, heeft tot gevolg dat de menigte van de Kerk vervreemdt. Alle kerkelijke vormen moeten geheel wegvallen. Weg met den Doop, het Avondmaal, de Confirmatie, het kerkelijk huwelijk! Alleen de lijkrede moet blijven om de menschen aan de vergankelijkheid van het leven te herinneren. Al het andere zijn verouderde, zinlooze vormen, een schaal zonder kern, die ons volk gaarne laat varen. Het prediken van een hemel hier namaals moet ophouden, wij zoeken een hemel hier op aarde. De predikanten moeten in de prediking rekening houden met de sociale quaestie. Zij moeten lid zijn van armen-en schoolcommissies, volksbibliotheken stichten, en bij gelegenheid de leiding van de brandweer en het bouwen van een huis op zich nemen."

Wel bleef tegenspraak niet uit, doch het tee-

kent den toestand, dat dergelijke dingen op een volksavond, die bij eene Synode gehouden wordt, verkondigd worden. Is het te verwonderen, dat het volk zich van zulk een kerk afwendt?

Indië. Wij vonden in De Hope het volgende artikel:

Wat heeft het VedaniismeinIndibuitgewerktl Vedantisme noemt men den godsdienst der Indiërs, die op zekere gescnriften, Vedas genoemd, gebouwd is. Het woord veda beteekent kennis en wetenschap. Op de vraag, die aan het hoofd van dit artikel geplaatst is, wordt door twee Indiërs verschillend geantwoord. De een is een lofredenaar dier heidensche wijsheid, of liever, dwaasheid; de ander daarentegen vindt in geheel het opstel niets goeds, en wijst tegenover zijnen heidenschen landsman op de heerlijke vruchten van het Christendom.

Beide getuigenissen zijn zeer leerrijk. Zij toonen ons hoe Godonteerend het is, dat zoogenoemde Christenen het Vedantisme soms verheffen boven het Christendom. Zij toonen echter ook, hoe beschamend het is, dat een Indiër met meer gebed en geestdrift de zaak des Heeren verdedigt, dan menig belijder der waarheid.

De lofredenaar van het Vedantisme, Swami Vivekananda, beweert, dat het Vedantisme op weg is geheel de wereld te veroveren. Eer tien jaren voorbijgegaan zijn, zeide hij in eene redevoering, toen hij uit Amerika teruggekeerd was, zal men de meerderheid der Engelsch sprekende menschen vinden onder de aanhangers van het Vedantisme. Treurig zou het er uitzien in de wereld, iüdien dit vervuld werd. Want wat zegt hij tot de Vedantisten? „Gij zijt kinderen Gods, heilige en volmaakte wezens. Een mensch zondaar te noemen is eene beleedigende smaadrede. En het is de grootste aller leugens, wanneer men ons Vedaatisten meuschen noemt. Wij zijn de God van het heelal, wij hebben altijd slechts ons zelvea aangebeden." Is het niet vreeselijk, dat een mensch zulke Godslasterlijke woorden op zijne lippen neemt? Vergeten wij daarbij echter nitt, dat de wijsbegeerte van Hegel, die beweerde, dat God eerst in den motsch tot zelfbewuitïijn kwam, en in die van Feuerbach, die het er voor hield, dat de mensch zich zelven aanbidt, terwijl hij waant God te aanbidden, tot dezelfde zesultaten komen. Het is slechts de logische gevolgtrekking uit het standpunt dat Adam innam, toen hij den duivel geloofde, dat hij door het eten van de verboden vrucht aan God gelijk zou worden. Geen wonder dan ook, dat na den dood van Swami zijn leerling en opvolger, Abhainanda, op dezelfde wijze voortgaat. Hij zegt: „Wij, Hindoes, zijn geene aan bidders van afgoden maar van idealen; wij moeten ons vrij maken van die belachelijke en donkere nachtmerrie, dat wij zondaars zijn. Zondaars? Nooit. Wij zijn God zelf." Van zijnen godsdiens, het Vedantisme, verklaart hij, „dat het de cs-nige algemeene gcdsdienst is, die in zich alles vereenigt, wat goeds er in andere moderne godsdiensten te vinden is. Zij maakt groote vorderingen onder de westelijke volkeren en is bestemd de algemeene godsdienst der wereld te worden. Wij moeten' slechts in de practijk overzetten, wat in onze heilige boeken geleerd wordt."

Rev. Kivanayagam geeft eene andere getuigecis. Hij wijst er op, dat het Vedantisme sedert 3000 jaren in Indië bestaat. En nu vraagt hij: Wat heeft het te weeg gebracht? Het is niet moeielijk volgens hem aan te wijzen, wat het niet gedaan heeft. Het vreeselijke kastenwezen bestaat nog; de onreinheid en zedeloosheid is liiet verdreven uit de tempels; het vrouwelijke geslacht bevindt zich nog ia zijn vernederden toestand. Het heeft eeniglijk eene waanwijsh-eid in stelsel gebracht, waardoor het onderscheid tusschen goed en kwaad opgeheven en de verantwoordelijkheid van den mensch gedood worrit, overmits het leert, dat de zonde niet bestaat. Hoe is het mogelijk, zoo vragen wij, dat de lofredenaars van het Vedantisme zulke dingen niet opmerken, hoewel een blinde ze moest zien. Het heerlijke „Vedantisme" strekt zijne hand niet uit, om Indië uit de diepte van ellende te verlossen. Zelfs Brahmanen moeten erkennen, dat hunni; kaste, de uitnemendste van alle, hoegenaamd niets gedaan heeft om de toestanden van Indië te verbeteren. Indien er nog iets gedaan wordt, zoo geschiedt dit ten voordeele van Brahmanen, de leden der lagere kasten worden aan hun lot overgelaten. Hoe onaangenaam het ook moge zijn voor de troische Brahmanen, het te belijden, dat het Cüristendom meer gedaan heeft voor Indië dan het Vedantisme, de feiten spreken zoo sterk, dat zij het belijden moeten."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen