„Onder een deksel.”

Wat dan ? Nochtans wordt Christus op allerlei wijze, hetzij onder een deksel, hetzij in der waarheid, verkondigd; en daarin verblijd ik mij, ja ik zal mij verblijden. Phil. 1:18.

Uit de verdeeldheid, waaronder de Christenheid zoo bitter lijdt, staart zoo menig vroom belijder vaak met heimwee terug naar het liefdeleven der eerste Carisienen. Ea toch, ook toen was het niet alles goud wat er blonk. Als de vervolging uitbrak en heftig werd, dan ja school het kleine kuddeken in doodsicgst bijeen en vlamde.de heldengeest van het martelaaarsschap op, maar zoolang de rauwe vervolging nog toefde of weer week, gaf het ook onder de eerste Christenen gedurig haken en oogen, en stond men niet zelden nog bitterder tegenover elkander dan thans.

Bij het lezen van de Schrift schijnt het soms anders, omdat er zoo telkens en zoo teeder op innige broederliefde, op het van éen zia en van éen gevoelen zijn, wordt aangedrongen, ea ook omdat met name de apostel Paulus de gemeenten, aaa wie hij schrijft, zoo uitbundig om haar geloof en Uefde prijst. Maar toch wie in Galaten II leest hoe Petrus door Paulus bestraft werd; wie uit de zeven brieven in de Openbaringen den toestand dezer zeven kerken beoordeelt; en wie nagaat v/at een man als Paulus geleden heeft onder den storm die gedurig tegen hem opstak, vraagt zich onwillekeurig af, of althans onze zeden niet xachter zija geworden, en of de waardcering ook van afwijkende broederen niet aan teederheid won.

Haast kon het niet anders.

Da gedeeldheid onder de Christenen komt op uit het hatf, en in dat hait ontkiemt, eeuw na eeuw, hetzelfde booze zaad. Van nature waren de eerste Caristenen niet beter dan wij, en gaat in ons hart om, wat omging in het hunne. Ea komt bij ons niet minder verdeeldheid op uit omgeving en verleden, ook onder de eerste Christenen was dit niet anders. Het was nu eens de Joodsche traditie die nawerkte, dan de wijsheid der Grieken die insloop, en dan weer de ontuchiigheid van het Aziatische heidendom, dat het zondig vuur in de zinnen ontstak. Denk maar aan de vrouw Jezabel en de Nicolaieten. En al zijn nu de invloeden uit verleden en omgeving die op öns inwerken, in vorm heel anders, m 't wezen blijven ze éen. En deze gevaarlijke iuvloedea bezwangeren dan in het menschenhart de zucht tot gelijk hebben, en den lust om iets bijzonders te zijn, en het is uit deze gemengde werking, dat reeds in de dagen der apostelen de gedeeldheid oprees, alle eeuw door standhield, en nu nog telkens opschiet.

Alleen maar, men staat er nu elkaar niet meer om naar 't leven. Het zwaard blijft in de scheede. Er is nog wel zucht om wat ons niet in het gevlij komt, te onderdrukken en te niet te doen, maar de zeden zijn anders geworden. Voor het zwaard, de giftige tong. Voor vervolgin , smaad en laster. Voor de tyrannie der O'erheid, de lyrannia van de publieke opinie of van het kerkelijk regiment. Miader forsch en ge welddadig, en daarcm temeeratmatterd Onder zachter vorm en daarom minder prikkelend tot heldenmoed. Nag vaak genoeg wordt het een marteling, maar de martelaar kan niet meer 't zaad der kerk zijn.

In den grond der zaak blijft 'taUoo één, in de dagen der apostelen en nu, alleen maar de ge daante en uiet het wezen verschiit. Eo dit nu maakt, dat het apostolisch voorbeeld en het apos tolisch woord ons ook nu nog ten gids kan zijn.

Juist daarom is het van zooveel belang, op de veelzeggende uitspraak van den apostel te letten, dat „hetzij Ciristus onder een deksel. hetzij hij in der waarheid gepredikt wordt, het toch altoos een prediking van d n Christus blijft, en dat hij zich daaro/er verblijat en steeds verblijden iat\

Dit zou ons niet toespreken, indien Paulus behoord had tot die uit vreesachtigheid vredeliegende naturen, die de geloofsverschillen liefst blauw blauw laten, en den moed missen, om, des noodig, scherp voor de waarheid uit te komen

Maar hiervan vindt ge bij Paulus nooit zweem noch spoor. Op het stuk der waarheid wijkt hij nooit een schrede terug. Moedig en dapper weerstaat hij een iegelijk die de waarheid te na komt. Ware het anders geweest, hij zou geen apostel gefeest zijn, wiens woord nu nog met onverzwakt gezag in heel de Kerk van Caiistus g'-lden blijft. Zonder schroom spreekt hij 't uit: Wie een aader E/angelie verkondigde daa waar mee bij optrad, die was vervloekt. Voor de waarheid stood hij onwankelbaar als een rots

Doch juist daarom heeft het woord, waarin hij zijn waardeeriog ook voor anderer verkondiging van den Ciristus uitspreekt, zoo hooga beteekeois. Da apostel neemt hierbij hetzelfde stand punt in, wat Jezus zijn jongeren aanwees, toen zij de prelikiDg wilden stuiten van wie hen niet volgden, en waartegenover Jezus zijn regel plaatste: „Wie niet tegen mij is, die is voor mij, en daarom verhinder ze niet".

Juist zoo toch doet Paulus. Hij ijvert voor de zuivere belijdenis met onverdroten moed. Maar als er dan toch zijn, die hem niet volgen, en den Christus „onder een deksel" prediken, dan klaagt hij niet en treurt hij niet, maar verblijdi zich en zegt dat hij zich zal verblijden, omdat er dan toch ook op die ^eb'ekkige wijze altoos een prediking van den Christus uitgaat, die anders achterwege zou blijven, en dit kan winste geven voor de toekomst.

En zoo spreekt hij, niet om zijn tegenstan ders te sparen, noch om menschen te believen, noch om voor een man des vredes door te gaan, maar om Christus wille. Christus moet gepredikt worden. Ctirisius moet de wereld wor den iogedrag-iD. Ea zijn er ru kringen, waarin tijn woord niet doordringt, maar het woord dier anderen ingang vindt, mits ze den Caiistus maar prediken, al zij het ook onder een dek sel, dan is hem dit een oorzaak van vréugde. Immers voor Cnristus roepen ook die ande ren. O )k zij poi^en op hun wijs de geesten naar Jezus te lokken.

Nu staan ook wij nog te midden van soortgeli)ke verschillen, als waarmede de apostel te worstelen had. Het J lodscrie element, waartegen Paulus optrad, leeft na in veler werkheihgheid waardoor de beteekenis van het geloof wordi neergedrukt, en werkt evenzoo na in velei hangen aan de letter, waardoor aan den geesi het doorbreken wordt belet. De wijsheid der Grieken, waartegen Paulus te worstelen had, letft weer op in veler pogen om het E angelie op philosophiych stramien te borduren. Paulus stond tegenover zijn wetiisohen, tegenover zijn Biptisten, teginover zijn ethischen, tegenover zijn antinomianen, evcogoed als wij in onze dagen. Telkens nemen al deze gesctiillen een anderen vorm aan, re aar in den grond blijven ze alle eeuwen door één.

Nu hoult, en dit kan niet anders, elk prediker van den Christus, de prediking waaraan hij zijn leven wijdt, voor wat Paulus noemt „de prediking in der waarheid" en de prediking der anderen is hem „de prediking onder een deksel." Dit gaat over en weer zoo, en het kan niei anders zija, althans niet bij wie predikt uit de innigheid eener besliste overtuigiog.

Geen oogenblik kan Paulus woord of voor be«; ld ons dan ook verleiden, om den strijd op te geven voor wat ons als waarheid aan ons hart is betuigd. Voor de sceptische vraag: „Wat is waarheid? is in het hart van Gods kind geen plaats. Hij belijdt, en wac hij belijdt, i» hem de onvervalschte, de zuivere waarheid, waar voor hij strijdt, lijdt, ijvert en opkomt met al de geloolskracat, die hem God verleende. Twee tegen elkaar ingaande meeningen kunnen niet tegelijk waar zijn. En hij neemt bet op voor wat hem als waarheid betuigd is door, in en aan zijn hart, zonder aarzeling en zonder twijfeling

Al het aniere moge in zijn dwaling nog velerlei element van waarheid bevatten, maar het is en blijft een prediking onder een deksel.

Voor zoover nij zelf met de volle waaiheldin zijn kring kan doordringen, mig een Caristen niets ontzien en niemand sparen, en moet hij tracaten allen in dien kring der volle waartieid deelachtig te maken. Alleen maar, zijn kring is beperkt. Er zijn Duiten dien kring gansch andere krijgen waar bij geen toegang heefi, waarin niemand naar hem luistert, waarin zijn woord eer afstoot dan aan trekt. Zoo was het in de dagen van Paulus, en zoo is het nog onder ons. En wat is nu beter, dat in deze breede kringen van den Christus geheel gezwegen worde, oftewel (!at in deze voor u ontoegan keiijke kringen de Christus^epredikt worde onder een deksel} En dan zegt de apostel: Tienmaal beter een prediking van den Caristus onder een deksel, dan getn prediking, ! Ea als dan ook in die kringen voor den Coristus geroepen wordt, zij 't al op min zuiveren toon, en als dan ook in die kringen allerlei Heidenen en Joden zich in den naam van Je^us laten doopen, dan ziet hij op dit werk dier anderen niet afgunstig neder, en weuscat het niet weg, maar komt hij er voor uit, dat hij er zich tn verblijdt.

En dit nu is de eenig zuivere lijn der geoorloofde en verplichte waardeering van hen, die onze belijdenis niet volgen, en ons zelfs tegenstaan, maat toch zweten bij den naam van onzen Koning.

Geen vertwijfelen aan de waarheid, alsof een atwijkende prediking van andereu even deugdelijk ware. Geen vreesachtige moedeloosheid, om ook tegenover hen van de volle waarbeid te getuigen. Ge: : n vredelievendheid, uit slapheid van geest geboren, dia de waarheid in den Uteck Iaat, om aU««Q den vrede te minn9n,

Ge moet staan TOOI UW eigen overtuiging, loek en moedig en zonder vertsagen. i

En nochtans zult ge u verblijden, niet ge G einsdelijk, maar met een blijdschap des harten, c oo, waar hi woord nie' doordringt, de Chris­ g us dan toch gepredikt wordt, zij 't ook onder een deksel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen