Voor Kinderen.

ONZE PAASCHVREUGDE.

(Naar een lied uit oude dagen).

Doorluchtig Paschen, zeegaand sterven Van 'trein en schuldverzoenend Lam Dat on«e londen op Zich cam, Ik zing van u, die heil doet erven. Ga, wreker de engel, ga voorbij. Als ziet ge in Gosen veel gebreken, 't Hart is met Jezus' bloed bestreken, 't Bloed van dit Paaschkm maakt ons vrij.

Gods Zoon, ten Borg aan ons gegeven. Naar 'sVader's raad en menschenmin, Ging eens voor ons deea' wereld in, Eu treedt liu andermaal in 't leven. Ja. Levensvorst, al sloot de Jood Uw graf, al schijnt Gij afgesneden, Toch zuU Ga weer in 't leven treden, Toch geefL Ge ons 't leven uit den dood!

Gods englen gaan de boosheid stuiten; Zij slaan op geen Romeinsche wacht. Op zegel roch op bloedraad acht. Nu God beveelt het graf te ontsluiten. Beeft wacbu; fs, voor des Heeren stem, Ontvlucht de bliksems eer ze u zengen: Vlucht, vlucht en gaat ds tijding brengen In 'tsiddettcd Jerusalem.

O Dag, o eer van alle tijden, Waarop Gods Zoon, tot heil der Kerk, Rust van het groot herscheppingswerk. Ik zal mij in uw licht verblijden. Mijn zielszüö rijst met schooner schijn En doet door Godgewijde monden Alom het heuglijk woord verkonden: Dit zal de Dig des Heeren zijn.

O Dag, gij sc'aenkt aan mij het leven, Gij svischt flsn smaad, den laster uit, Daar God Zijn Zoon naar 't raadsbesluit, Da heideceD 'en erv' wil geven, O Dag, o Uifl.jk blijde tijd, Waarop ds Heiland is verschenen Gij dioogt de tranen, stuit het weenen, Geeft vreugd, die 't klagend volk verblijdt.

Nu de ik Petrus, moe van treuren, EQ om zijn diepen val beschaamd, Hij die de Rotsman was genaamd, Met Cliristui 't hoofd uit 't graf weer beuren, Johannes gitg, naar Golgotha Voelt zich sot Cnristus graf gedreven, 't Blij Emmaus ziet Gods Zoon herleven. Die maar vervult Eethania.

Ik mag U ook mijn Meester noemen, Mijn rots, mijn heil, mijn levenslicht. Waarvoor èa nacht en noodstorm zwicht, Die duivel, hel en dood zult doemen, 'k Zie in dit graf den dood geveld, In mij de bron des levens springen. Gij zijt de garf der eerstelingen, Die mij dea vollen oogst voorspelt.

O laat mij nooit die hope derven, Gij die mij a ziel in U verblijdt Herrijzenis ea leven zijt. Leer mij in 't leven stadig sterven, Ga ik met U dus ia den dood Dan zal 'k met U ten leven rij sen. Dan zie 'k in Uw gena bewijzen Dat Gij mij tot de ruste noodt.

Dat mij Uw liefdevlerken dragen; Ea als er 't peik mijns levens is, Voer mij uit 's werelds duist; rnis In 't rijk der cachteloose dagen. Daar is het Lam de ïonneschijn, Diar wekt geen dood meer vrees of zorgen. Daar is het aitoos heldre morgen. Daar zal het land der ruste zijn !

CORRESPONDENTIE,

B. Er zijn zooveel vorsten, die den naam „Karel de Tweede" droegec, dat het zonder meer niet uit is te maken wie bedoeld wordt. Engeland, Frankrijk, Nedeïland, Duitschiand, Zweden, hebben allen een T»veeden Karel gehad.

Onze Katel II, dia in 1500 ta Gent werd geboren, heette zoo ais graaf der Nederlanden, Als Koning vaa Sparjs was hij Karel I. Als Duisch Keizer later Karel V. Oader dezen laaisten naam is hij het meest bekend,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen