De wisseling des

De wisseling des jaar gaat in onze Kerken gewoonlijk gepaard met de verkiezing van nieuwe ambtsdragers.

Vanzelf geeft deze actie in ons kerkelijk leven, waaraan de gemeente deelneemt, aanleiding tot tal van vragen en moeilijkheden.

Niet zelden richt men zich daarbij tot onze redactie met ingezonden stukken, waarin een publiek oordeel gevraagd wordt over allerlei gevallen.

v

Wie meent, dat de Kerkeraad niet handelt, zooals de Kerkorde het voorschrijft, of zooals het belang der gemeente dit eischt, heeft den kerkelijken weg te volgen en zijn bezwaren bij den Kerkeraad zelf in te di» nenof, zoo dat niet meer baat, zich te beroepen op de meerdere vergaderingen.

Deze alleen hebben zeggenschap om in zulke gevallen een uitspraak te doen, maar publieke bespreking in de pers zou allicht het omgekeerde uitwerken van wat men bedoelt.

Een uitzondering maken we alleen voor een vraag, die een algemeen karakter draagt en voor alle kerken van belang is. Het is deze of het geoorloofd is, dat gemeenteleden, die niet bij de stemming aanwezig zijn, door stembriefjes mee te geven aan anderen, toch meestemmen bij de keuze van ouderlingen en diakenen.

Gelijk men weet is deze gewoonte, die allengs bij vele Kerken in ons land insloop, bij geen andere vergadering of stemming in gebruik. Bij elke verkiezing op politiek gebied is eisch, dat men zelf persoonlijk ter stembus komen moet; en stemmen door middel van een stembiljet, dat een ander meebrengt, mag niemand. Ook in ons par' lement, in onze Staten-colieges, in onze gemeenteraadszittingen hebben alleen de aanwezigen stemrecht en de afwezigen kunnen niet stemmen. En dezelfde regel, die op politiek gebied geldt, geldt ook voor alle vereenigingen, gezelschappen, bonden, bijeenkomsten en vergaderingen. Zoodra over personen gestemd moet worden, stemmen alleen de aanwezige leden of personen mee, en de afwezigen hebben de uitoefening van hun stemrecht verloren.

Ook in onze oude Gereformeerde Kerken kwam dit stemmen van afwezigen door middel van ingezonden stembiljetten niet voor. Niet dat het daarom absoluut verboden was, maar de Kerken stelden, in geval een afwezige zijn stem toch wilde uitbrengen, zoo strenge eischen, dat in de praktijk het geval zich wel nauwelijks voordeed. Niet alleen moest vaststaan, dat zoo iemand wettig verhinderd was ter vergadering te komen, maar hij moest ook bij notarieele acte een ander machtigen zijn plaats in te nemen, opdat elk misbruik buiten zou gesloten worden.

Naar het ons voorkomt, zou het dan ook beter wezen, wanneer onze Kerken zich aan dezen algemeenst regel hadden gehouden en het meestemmen van afwezige leden niet hadden toegelaten. Het gevaar voor misbruik blijft altijd bestaan, want de Kerkeraad kan, vooral in een eenigszins grootere gemeente, onmogelgk controleeren of de stembriefjes werkelijk van de betrokken personen afkomstig zijn. En wel kan men in zulke gevallen ojtderteekening der stembriefjes eischen, maar dan zondigt men weer tegen den regel, dat stemming over personen altoos anoniem geschieden moet. Terwijl afdoende controle zelfs in zulke gevallen gewoonlijk onmogelgk is.

Zeker zouden we daarom niet aanraden, in een gemeente, waar deze gewoonte niet bestaat, ze in te voeren. Waar de Kerkeraad met de gemeente saam komt om uit het voorgestelde dubbelgetal ambtsdragers te kiezen, wordt deze samenkomst met gebed geopend, dat God de Heere bij de keuze de harten leiden moge. Er kunnen b^' deze samenkomst vragen gedaan en opmerkingen gemaakt worden, die op de stemming invloed uitoefenen. En het is daarom wenschelijk, dat alleen degenen, die deze samenkomst bijwonen, aan de stemming deelnemen. Ook met het oog daarop, dat in vele gevallen éen stemming niet voldoende is, maar herstemming moet plaats vinden, en aan deze herstemming de afwezigen toch niet kunnen deelnemen. Daardoor wordt de stemming min of meer onzuiver.

Toch zij men ook met de afschaffing van deze gewoonte voorzichtig. Waar ze eenmaal door jarenlang gebruik gewoonterecht kreeg, geeft men allicht oorzaak tot nog ernstiger kwaad, wanneer men plotseling met deze gewoonte breekt.

Alleen heeft de Kerkeraad wel toe te zien, dat het recht om mee te stemmen, alleen aan die gemeenteleden gegeven wordt, die wettig verhinderd zijn om persoonlijk te komen. In groote steden, waar de geheele gemeente onmogelijk in een vergaderlokaal saamkomen kan, moet men wel de stemmen opnemen door middel van een stembureau. Maar in kleinere kerken, waar de Kerkeraad met de mansleden saamvergadert, behoort ieder manslid bij deze samenkomst tegenwoordig te zijn. Alleen ziekte of uitstedigheid is hier een wettige verhindering, Doch wie zonder eenige dringende noodzakelijkheid wegblijft, moet ook niet het recht ontvangen om aan een ander een in' gevuld stembriefje mee te geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen