De Waarheidsvriend beklaagt

Amsterdam, 15 April 1910.

De Waarheidsvriend beklaagt zich, dat we haar antwoord op onze vraag in zake de lijdeiqkheidstheorie niet aan onze lezers mededeelden en daardoor den verkeerden indruk, dien onze lezers van haar standpunt ontvingen, niet hebben v/eggenomen.

„Weet De Heraut niet, zoo vraagt ze, dat De Waarheidsvriend nieti moet hebben van die valsche lijdelijkheid, die met Gods Woord in strijd is, maar met lijdzaamheid wil doen het werk, dat de Heere ons op de handen komt leggen? "

Zeker zou niets ons liever zijn, dan wanneer De Waarheidsvriend kloek en beslist den strijd aanbond tegen de valsche lijdelij kheidstheorieen, die onder de Gereformeerden in de Hervormde Kerk al meer opgeld doen, maar tot dusverre is hiervan, wanneer we eerlijk onze meening mogen uitspreken, niet veel te bespeuren geweest.

Ook het zeer uitvoerige antwoord, dat de redactie op onze vraag gaf en dat kolommen besloeg, bracht ons feitelijk geen stap verder. Want ze gleed eenvoudig heen over de quaestie, waarom het ging. En daarom deden we er het zwijgen toe.

Opdat dit zwijgen echter niet aan onwelwillendheid worde toegeschreven, willen we gaarne aan onze lezers meedeelen, op welke wijze De Waarheidsvriend ons antwoordde.

Gelijk men zich herinneren zal, had ze afgekeurd, dat de Gereformeerden aldoor spraken van iets doen. Daarin werd nog het verschilpunt tusschen ons en de broeders in de Hervormde Kerk gezocht. Dezen volgden het voorbeeld van de profeten, Christus en de Apostelen, die niets deden, maar alleen het Woord predikten.

De vraag, waarom het ging, was dus of de profeten, Christus en de Apostelen nooit handelend zijn opgetreden, maar alleen gepredikt hebben, om dan voorts de werking van dat Woord af te wachten.

Om die vraag te beantwoorden, wezen we De Waarheidsvriend op de profeten, die niet alleen predikten, maar ook deBaals priesters geslacht hebben, op Christus, die de kooplieden uit den tempel dreef, op de Apostelen, die de goddeloozen en ketters uit da Kerk banden.

Hoe maakte De Waarheidsvriend zich nu van deze voorbeelden, die lijnrecht met haar beweren in strijd waren, af?

Een enkel voorbeeld moge dit toonen.

Dat de profeten de Baaispriesters geslacht hebben, kan ze natuurlijk niet ontkennen. Maar, zoo zegt ze, de profeten hebben trots het diepe verval van de Kerk onder Israel, toch niet met die Kerk gebroken en geen altaar tegen altaar opgericht.

Voelt De Waardheidsvriend nu niet, dat dit antwoord slechts een ontwijken van de quaestie is?

De vraag was niet, of de Gereformeerden in de Hervormde Kerk moesten breken, een „Kerk" tegen een „Kerk" oprichten, maar alleen of de profeten, Christus en de Apostelen niets anders hebben gedaan dan het Woord verkondigen.

.. Zeker zou over de vraag, of de gansch exceptioneele verhouding, waarin de Kerk bij Israel verkeerde en waarom er in Israel maar één heiligdom mocht wezen, ons ten exempel mag zijn, veel te redeneeren vallen. Gold deze regel toch voor de Kerk des Nieuwen Ver bonds, daa is daarmede heel het werk der. Hervorming geoordeeld en staan daardoor ook Luther, ZwingH en Calvijn schuldig.

Maar hierover gaat het geding niet.

We vroegen niet aan de Gereformeerde broeders in de Hervormde Kerk, om uit die Kerk uit te gaan en een nieuwe Kerk te stichten, maar alleen of ze voor hun consctentie verantwoorden kuunea, dat er niets gedaan wordt en dat dit nietsdoen met een beroep op de profeten, Christus en de Apostelen vergoelijkt wordt?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen