Voor Kinderen.

AAN VRAGERS.

Allereerst twee vragen van N, N, te R. Nr. I luidt: at wordt eigenlijk bedoeld met hetgeen staat in Ps. 68:15 berijmd:

Scheld met uw stem het wild gediert. Dat in het riet zoo weeld'rig tiert; De stier-en kalverbendea; Het volk, dat stukken zilvers geeft. En dus zich onderworpen heeft, Maar loert op onz' ellenden. Gewisl wij zien hen reeds berooid. En 't oorlogszuchtig volk verstooid; Gezanten zullen naad'ren; Egypte zal met Moorenland, Tot God verheffen hart en hand, Den God van onze vaad’ren.

Om dat wel te verstaan zal het goed zijn te zien wat de onberijmde tekst is. Nu lezen wi in Ps. 68:31 en 32 (onberijmd):

Scheld het wild gedierte des riets, de vergadering der stieren, met de kalveren der volkeren; \en\ dien, die zich onderwerpt met stukken zilvers; Hij heeft de volken ver strooid, [< /«] lust hebben in oorlogen.

Prinselijke gezanten zullen komen uit Egypte Moorenland zal zich haasten zijne handen tot God uit te strekken.

Met het wild gedierte des riets worden hier bedoeld dieren, zooals in Job 40 vermeld worden, den Behemoth of het rivierpaard en den Leviathan of den krokodil. Wij lezen bijv in Job 40 VS. 16; Onder schaduwachtige boomen ligt hij neder, in eien schuilplaats des riets en des slijks. Deze dieren kwamen voora veel voor in Egypte, gelijk de naam Nijlpaard reeds duidelijk toont. Nog altijd is de Nijl vol krokodillen in het Zuidelijk gedeelte.

Van deze dieren wordt hier zinnebeeldig gesproken. Zij zijn evenals de stieren en kalvren de aan God vijandige vorsten en volken de wereld. Bij Jes»ja en Daniël worden machtige vorsten ook als bokken voorgesteld; alles om te wijzen op hun kracht.

Het zich onderwerpen met stukken zilvers, d. w. z. het opbrengen van schatting, ziet op de toekomstige onderwerping van die heidensche volken aan Israels God. Egypte, dat zoo vaak het volk des Heeren benauwde, zal (eens voor Hem buigen. Ja, David ziet reeds in de toekomst, hoe zelfs het verre Moorenland Kusch, tegenwoordig Aetiopië zich haasten zal tot God de handen uit te strekken. De volgende verzen zijn daarop ook zeer toepasselijk, P. te W, , doet twee vragen tegelijk, waarvan de eerste luidt:

In een volksalmanak worden twee spreekwoorden opgegeven, die mij niet duidelijk zijn: ten iste: Het is kwaad alle kromhouten rechten; ten 2de: Zich voor dich.

Wat wordt hiermee bedoeld?

Kromhouten zijn de bekende door vuur krom getrokken balken, die het geraamte vormenvan een houten schip. Hier wordt het figuurlijk gebruikt voor zaken, die krom, verkeerd of verward zijn.

Het woord kwaad is hier gebruikt in de oude beteekenis, die het soms nog wel heeft en die men o. a. ook in Zuid-Afrika kent van: moeielijk, lastig, niet juist altijd slecht of boos. „Een kwade vrouw beduidt dan een, die bij de hand is, die haar werk verstaat, die het anderen lastig kan maken. Zoo ook zeggen we nog:

Met onwillige honden is het kwaad hazen vangen.

Effen kwaad treffen. Een oud versje luidt:

Die wil behagen all Mag heden wel beginnen, Maar kwaad is te verzinnen Wanneer hij enden zal.

In al deze gevallen beduidt kwaad : moei8lijk. De zin is dus: Het is moeilijk al wat krom is recht te maken; hetzelfde ot; geveer wat Salomo zegt.

Het tweede gezegde is zeker meer Duitsch n dan Nederlandsch en komt dan ook wel heel zelden bij ons voor. Het beteekent: Begin bij u zelf. Let eerst op uw eigen belangen. De tweede vraag is.

In het boek van BuDJan staat: Zij begonnen huns vaders ranken te spelen. Zijn ranken nog iets anders dan takken?

Het hier gebruikte woord rank heeft niets gemeen met rank (tak) maar is een oud woord, nog in hst Duitsch over, dat zeggen wil list, boosheid, draaierij. Het zit ook in het woord wringen. Men denke aan: Zich in allerlei bochten wringen. De bedoeling is dus: De zonen handelden even arglistig als de vader.

Onlangs over kometen lezende, schrijft T, te G. las ik oak van vaste sterren en dwaalsterren en wachters. Wat zijn dat?

Door vaste sterren verstaat men zulke, die altijd op nagenoeg dezelfde plaats aan den hemel zijn te vinden, b.v, de Poolster, Men onderstelt, dat het zonnen zijn gelijk die, welke onze aarde verlicht.

Dwaalsterren of planeten hebben in de oudheid dien naam gekregen, omdat zij zich zichtbaar voor het bloote oog aan den hemel verplaatsen, en onregelmatige banen schenen te hebben. Dit is echter volstrekt niet zoc. De planeten: Jupiter, Mercurius, Venus en oo onze aarde wentelen zich in zeer regelmatige en volkomen bekende banen om de zon.

Sommige planeten hebben bij zich kleinere hetnellichamen, die men manen, wachters, trawanten of satelliten noemt. Zoo heeft onze r aarde er éjn, Jupiter vier enz.

Staartsicrren of kometen (dit laatste van een Grieksch woord, dat haas beteekent) doorzweven 't luchtruim in banen, die soms berekend zijn soms nog niet.

Het geheele zonnestelsel geeft ons een machtigen indruk van de grootheid en oneindigheid van Gods werken. Zelfs de getallen waarmede ­ bijv. de afstanden der hemellichamen worden aangeduid zijn feitelijk voor ons onbegrijpelijk. I-Men t kan bijv. wel zeggen dat iemand ipojaa e in een sneltrein in rechte lijn zou moeten reizen om van de aarde de zon te bereiken, maar niemand kan zich dat eigenlijk voorstellen. Een Fransch hoogleeraar liet eens in zijn spreekzaal een mud koren brengen. Toen, er één" korreltje afnemende sprak hij: „Dit korreltje heerenl stelt de aarde voor en dit mud daarbij de zon." Zoo trachtte hij alhans eenigszics het verschil aan te geven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen