GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

DE GELEERDE SMID.

VI.

UIT ZIJN LEVEN.

Het horloge liep wat te gauw, en daar wij hier aan mêe deden, moeten we nu enkele jaren teruggaan om Elihu weer te vinden. Hij toog aan het werk in Worcester en kocht spoedig daarna bij 2 boekhandelaars enkele benoodigdheden, o. a. potlooden, papier voor vertalen, schrijfboeken voor aanteekeningen enz, Door hen voorgelicht begaf hij zich naar de beroemde bibliotheek, uit welk gebouw zijn vriend, het koetsiertje, hem „eens zelfs zag komen."

Teleurgesteld verliet Burritt het gebouw der Amerikaansche Antiqurian Society met zijn kost bare bibliotheek; de uren waarop men daar kon komen studeeren of lezen waren dezelfde, die hij moest gebruiken om zijn brood te verdienen; en zoo werd hij vaster dan ooit te voren „aan zijn aambeeld geketend", gelijk hij het uitdrukte.

Toch gaf Burrilts onverzadelijke leerlust het niet op; hij zette zonder Dulp, zonder eenige voorlichting zijn studie van het Hebreeuwsch voort, en stal zoovele uren van de 24 eiken dag, als hij maar bij mogelijkheid aan slaap of maadtijd ontnemen kon. De vrouw des huizes vond hem reeds in de kamer, als zij daar voor het ontbijt kwam zorgen. Zijn Oud-Testament lag op den schoorsteenmantel, zijn woordenboek hield hij in zijn hand en zoo zette hij vers na vers de lezing en vertaling van dat deel der H.S. voort, terwijl hij zijn ontbijt, dat om het hoekje op denzelfden schoorsteenmantel stond, nuttigde. Zijn andere maaltijden werden wel aan tafel gebruikt, maar „ik zorgde steeds iets te leeren te hebben", zegt Elihu.

Om een denkbeeld te geven van het vele door dezen rens van verstand, geheugen en wilskracht aldus volbracht, schrijven we een week uit zijn dagboek af. Soms leed hij aan hevige hoofdpijn, wdke hij bestreed door 2 of 3 uur meer te smeden en wat minder te studeeren!

Maandag 18 Juni: oofdpijn, 40 bladzijden uit Cuviera Paleontologie, 64 bladzijden Fransch, II uur in de smederij. Dinsdag:65 regels Hebreeuwsch, 30 bladzijden Fransch, 10 bladzijden uit Cuvier; tot verpoosing 8 regels Syrisch, 10 Deensch, 10 Csechisch, 9 Pooiscb; 15 namen van sterren onder de maaltijden, 10 uur gesmeed. Woensdag:25 regels Hebreeuwsch; 50 bladz. sterrekunde, 11 uren in de smederij. Donderdag:45 regels Hebreeuwsch, 8 dito Syrisch, 11 uur getmeed. Vrijdag: ngMteld 2 uur voor de smidse. Zaterdag: ngesteld, 50 ladzijden Natuurlijke Historie, 10 uut smeden. ondag: erkgaan, voorbereiding voor het houen van de Bijbelklas.

We vernamen reeds dat Burritt stukken schreef, n dat niet alleen zulke, die onder studenten ekend werden, zooals de uitlating van den ongeman in den trein kon doen vermoeden; een, voor tijdschriften stelde Elihu zijn pen eschikbaar; doch steeds alleen voor dezulke ie zich ontwikkeling of stichting ten doel stelen. Vele; geheel onbekende sagen, o. a. de H Jslandsche, vertaalde Burritt voor een Ameri: aansche revue en zijn naam werd weldra in lle Staten der Unie bekend.

Zeer edelmoedige aanbiedingen ontving Elihu urritt, soms van personen die hij kende, vaker nog van geheel onbekende, welke aanboden hem n staat te stellen naar verschillende Universi teiten, ook van Europa, te gaan om verder te studeeren of zijn gaven aldaar ten nutte van anderen aan te wenden. Zijn echt Amerikaansch gevoel van onafhankelijkheid deed hem voor elk aanbod bedanken, ook verklaarde hij: „Dat volgens zijn oordeel'' (bij kon uit ondervinding meespreken, ) „de positie van een leeijongen of knecht bij een of ander ambacht de geschikste en voordeeligste was om kennis te verkrijgen en zich grondig in éen tak van wetenschap te oefenen".

Het zou te lang duren, als we dit buitengewone genie wilden volgen, bezig met het aanleeren, of bestudeeren, of voor uitspanning lezen: van Arabisch, Ethiopisch, en Perzisch, of in zijn letterkundige studiën en velerlei werkzaamheden. Van eene der laatste moeten we nog even spreken. Steeds vond men hem gereed zijn steun te verleenen, zijn invloed aan te wenden voor philantropische werkzaamheden; maar éen streven had zijn volle sympathie, nl, het verlangen en pogen om den vrede, den wereldvrede te bevorderen! Burritt was een der voormannen van het eerste vredescongres en waar hij maar kon, verhief bij zijn stem of zond zijn woord in het licht, of zoo al niet zijn eigen woord dan toch de woorden en gedachten, die hij uit anderer geschriften had opgedolven om den vrede aan te prijzen.

„Elihu Burritt" zegt een zijner vereerders en vrienden, bevlijtigde zich niet alleen om de philantropie te steunen, maar spande zich immer in „uit alk macht" zei hij, dat nog al iets in zijn mond beteekende, om in jongelieden den lust te doen ontwaken voor een nuttig, edel en godvreezend leven. Hij reisde veel en nam gedurende 7 jïar 't consulaat voor de Vereenigde Staten te Birmingham waar; daar had ik het voorrecht veel met hem om te gaan. Niemand, die Burritt zoo van nabij kende gelijk ik, kon nalaten getroffen te worden door zijn eenvoud, oprechtheid en belangstelling in alles wat lieflijk is en weiluidt. Zijn invloed op allen, die hem kenden, was zeer groot en niet het minst door den prikkel welken zijn eigen voorbeeld gaf aan allen, die nederig als stillen in den lande poogden het goede te doen, dat hun hand vond; tevens vast overtuigd, dat elke overwonnen moeilijkheid kracht geeft voor een volgenden strijd met de onkunde en met het k< 7aad in zich zelven of in anderen."

Tot zoo ver de Birminghamsche vriend van den geleerden smid; want tot het einde zijns levens, (en hij bereikte bijna den grens der sterken van Psalm 90), waren de smidswerkzaamhedcn zijn inspanning. In onzen tijd van veel leeren en veel inspanning des geestes, d. i. van vermoeiing des vleesches zegt de wijze koning, is het zeker beschamend en leerzaam te vernemen, dat zulk een geleerd man zoo nederig bleef!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 21 augustus 1910

De Heraut | 2 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 21 augustus 1910

De Heraut | 2 Pagina's