GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Voor Kinderen.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Voor Kinderen.

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

GELOOF EN MOED.

I.

GEWAARSCHUWD.

’t Is nu drie en een halve eeuw geleden, dat te Haughton, een kleine plaats in Engeland, een vroom prediker en leeraar der waarheid woonde. Hij heette Barnard Gilpin.

Op een namiddag, juist toen hij gereed stond uit te gaan, kwam men hem zeggen, dat er iemand was, die hem wenschte spreken. Gilpin ging naar beneden, en trof daar een boerendochter aan, die hij wel kende. Zij had zich blijkbaar gehaast met haar boodschap.

„Vader laat vragen", sprak zij, „of u van middag even bij hem zoudt willen komen, en het vooral niet zult uitstellen".

„Is er een zieke, of is er een ongeluk gebeurd ? " vroeg de Dominé, die in zulke gevallen altijd dadelijk bereid was te komen.

„Bij mijn weten niet", was het antwoord. „Vader heeft mij niet gezegd waarom hij u spreken wou, maar wel dat het heel noodig was".

„Ik kom zoo aanstonds", zei Gilpin.

Het meisje vertrok, en de predikant besteeg zijn paaid, dat bij verre tochten onmisbaar was. Ook nu moest hij een half uur rijden. Hij stapte af bij een eenvoudige boerenwoning en trad binnen. De boer, die al zat te wachten, ontving hem hartelijk, en ging hem voor naar de huiskamer, waarin zich op dat oogenbUk niemand bevond.

„Het zal u wel verwonderen", sprak de landman, „dat ik u zoo dringend vroeg nog dezen middag even aan te komen, en niet zelf tot u gegaan ben".

„O, dat doet er minder toe Smith", zei de Iccraar, „Ik moest er toch op uit".

„Wel" sprak Smith, „van morgen kwam hier een bode, een man dien ik niet ken en bracht een brief. Van wien die was wilde hij niet zeggen, maar wel verzocht hij mij u den brief zoo spoedig mogelijk te overhandigen, en dat niet in tegenwoordigheid van anderen. Daarom ben ik ook niet naar u gegaan, maar heb ik u gevraagd hier te komen, waar wij alleen kunnen zijn. Als n de menschen bezoekt, vindt ieder dat zeer gewoon, maar als ik zoo midden op den dag bij u kwam, zou dat licht de aandacht trekken. En ik dacht dat kon minder goed zijn".

Hij reikte den brief over, en de predikant borg dien weg, terwijl hij zei: „Je hebt voorzichtig gehandeld, vriend Smith. Men kan helaas in deze booze tijden niet anders dan voor elk en alles op zijn hoede zijn. Koningin Marie en haar vrienden rusten niet vóór zij het pausdom weer groot hebben gemaakt in Engeland, en niemand is veilig die de waarheid van Gods Woord verkiest boren de dwalingen enleugenen der Keik. Maar laat ons getrouw zijn en het verdere aan God overlaten. De waarheid zal toch ten slotte overwinnen. Noch de koningin, noch de paus, noch de bisschop van Londen knnnen daar iets tegen doen. In de laatste jaren schijnt zich alles tegen ons te keeren. Toch zeg ik met den apostel: „Dengenen die God liefhebben, moeten alle dingen medewerken ten goede."

Nu besteeg Gilpin zijn paard en reed weg, om nog eenige leden der gemeente te gaan bezoeken. Daarna begaf hij zich huiswaarts, het hoofd vol diepe, ernstige gedachten. Zoodra mogelijk opende hij den brief. Deze bleek uit L'onden te komen van een goeden vtisnd, en wvs blijkbaar in haast geschreven en (slechts l kort. Des te gewichtiger was de inhoud. „Bisschop Bonner — dat was de bisschop van Londen — heeft allerlei beschuldigingen tegen u ontvangen, en zal u weldra voor zich ontbieden. Dan is uw lot beslist. Gij wordt als een ketter beschouwd, die van de ware kerk is afgeweken, en zult den dood niet ontkomen. Zoo menigeen is u al voorgegaan. Daarom raden we u, ja bidden ute vluchten. Verlaat het land, en ga naar de Nederlanden of naar Duitschiand, waar ge in elk geval veiliger zijt dan hier. „Als ze u in de eene stad vervolgen, vlied in de andere", zegt de Schrift.

Deleeraar las den brief nog eens kalm over. Toen legde hij hem naast zich neer, schudde het hoofd en knielde neer om kracht en wijsheid te zoeken in het gebed.

Wel was daar nu meer dan ooit reden voor. In de eerste helft der 162 eeuw was het licht der waarheid, door de Hervormers op den kandelaar geplaatst, ook tot Engeland doorgedrongen, en scheen er in de duisternis van he pausdom. Mannen als Tyndale, de vrome Bijbelvertaler, hadden daartoe krachtig meegewerkt. Velen lazen de Schrift, geloofden het Evangelie, en keerden zich van Rome af. En toen nu koning Hendrik VIII werd opgevolgd door den jeugdigen godvreezenden Eduard VI, scheen het alsof de aloude waarheid, opnieuw gehoord, weidra in heel Eageland zou zegevieren.

Miar vooreerst zou het, naar den raad des Heeren, anders g^as.

De jacge koning Eduard op wien de hoop aller vromen in den lande gevestigd was, overleed ploiselipg, ca een zeer korte regeering. Hij werd opgevolgd door zijn halve zuster Maria. Zij, geboren uit een Spaansche moeder en streng Room-: ch opgevoed, haatte de nieuwe leer met een volkomen haat, en was vast besloten de Hervorming in Ergeland weer geheel te vernietigen. Haar huwelijk met Piiiiips II, den dweepzieken verdrukker dien wij uit onse geschiedenis maar al te goed kennen, scheen het booie plan nog te begunstigen. Gelijk Pöilips in de Nederlanden, woedde Mitia in Engeland tegen de zoogenaamde ketters. Ia dit opzicht stemden de beide echtgenooten overeen, al was o-veiigens het huwelijk zeer ongelukkig, gelijk heel Maria's regeering rampspoedig was voor haar land.

Groot is het aantal dergenen, die tijdens haar korte regeeriag in Engeland om des geloofs wille gedood werden, meestal op den brandstapel. Wel verdiende deze vrouw den bijnaam van de „bloeddorstige", en het was een verademing toen zij pas 43 jaar oud overleed. Het Eogekche martelaarsboek van Foxï bevat een lange lijst van de namen dergenen, die door haar ds^iogeiandij voor hun trouw aan de waarheid den dood leden. Met het lezen van dit boek naast den Bijbel was het, dat de beroemde en vrome Banyan zich troostte, toen bij een eeuw later ook om des geloofs wille in de gevangenis zat.

HOOGKNBIRK,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 10 september 1911

De Heraut | 2 Pagina's

Voor Kinderen.

Bekijk de hele uitgave van zondag 10 september 1911

De Heraut | 2 Pagina's