Aan den Weled. Hooggel.

Aan den Weled. Hooggel. Heet Redacteur van De Heraut.

Hooggeachte Redacteur !

Mag ik voor het onderstaande een plaatsje in uw blad.

In het nummer van 17 April 1912 van To d* Wet en Jot de Getuigenis, leerredenen van Geref. predikanten in de Herv. Kerk, vind ik in een belijdenispredikatie over Luc. 23 : 38 „Weent niet over mij, maar weent over u zelf" de volgende zinsnede op pag. 650:

„Weent niet over Mij.

Maar hoe dan op te vatten, zegt gij. Zeker gereformeerd theoloog van professie raadt ons aan om te lezen: met zooteer over Mij als wel over uzelf. Niet zoozeer 1 Dus toch nog weleen beetje, een weinigje weenen over Jezus? Toch nog wat toebrengen aan Zijn lijdend Al is he maar een traan. Zullen wij dien raad volgen en instemraing betuigen? Neen, m.Gel.. want hier kruipt een verraderlijke adder van vromighei over de ziel van een gereformeerden professor O ruk ze uit, bid ik ui Neen, niet een beetje over Jesus en een beetje over mij, maar ganschelijk niet over Hem, nu niet — en nooit."

Het is mijne bedoeling niet, die preek als preek te beoordeelen, slechts op de aangehaalde woorden wil ik de aandacht vestigen.

Gaarne zou ik van den schrijver vernemen, bij welk Gereformeerd professor hij een zoodanige uitlegging van „weent, niet over Mij" gevonden heeft, dat bij wettige gevolgtrekking eruit afgeleid mag worden, dat die hoogleeraar wat zou willen toebrengen aan het lijden van Christus, al was het dan maar een traan.

Het getil der Gereformeerde professoren is niet zoo groot. Was het een lid der Gereformeerde Kerken in Nederland of een Herv. Gereformeerde? Ik wensch daarover meer licht, temeer daar deze preeken ook wel gelezen worden door leden der Gereformeerde Kerken. Ik vrees anders dat om de vage aanduiding er lezers zullen zijn, die wellicht tegen de bedoeling van den schrijver in, er verdachtmaking in zullen vinden tegen kerkelijk Gereformeerde professoren en leeraars, en zullen denken: Ia de Gereformeerde Kerk is de waarheid ook al niet meer, maar in de blauwe boekjes kunt ge ze nog vinden. Wij troffen wel eens lezers van deze preeken, die dien waan koesterden, en eene zoodanige zinsnede komt ons voor het denken in die richting te bevorderen.

Wij kunnen niet gelooven, dat de schrijver dit in de hand heeft willen werken en vanden kansel heeft willen smalen. Maar daarom vragen wij met temeer aandrang: noem ons den naam van dien Gereformeerden professor, die wat wil toebrengen aan het lijden van Christus, dan kunnen wij uw zeggen toetsen. Is hij kerkelijk Gereformeerd, dan kan om zoo'n Roomsch gevoelen de leertucht op hem toegepast worden. Is hij niet Kerkelijk Gereformeerd, dan weten wij, dat u op de Geref. Kerken in Nederland geen blaam wildet leggen. Toch zou het dan aanbeveling verdienen, dat ge in preek en geschrift duidelijk liet gevoelen, tegen wien ge het hebt, opdat door uw arbeid er geen wantrouwen gezaaid worde tegen de Kerkelijk Gereformeerden, die ge toch als broeders beschouwt. De preek, die wij bedoelen, draaft de initialen,

D,

G. H. B.

Blijkens de alleen zijn: lijst der redacteuren kan dit

Delft,

Ds. G. H. Beekenkamp.

Tot hem richten we dus bij dezen ons verzoek, Met dank voor de opname.

Hoogachtend, Uw lezer, H. E. te N.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen