Voor Kindenen.

HET GOEDE DEEL.

XXVII,

WAT DE TIJD BRACHT,

De tijden gingen en met de nieuwe kwam groote verandering, die zeker veelal geen verbetering was.

De dertigjarige oorlog had nu heel Duitschland in vuur en vlam gezet. De Roomsche machten beproefden al het mogelijke om het Protestantisme te fnuiken en hun eigen gezag te vergrooten. De vorsten en volken die de Hervorming waren trouw gebleven, weerden xich met alle macht tegen hun belagers, 't Werd algemeene krijg tusschen de burgers van hetzelfde land, en niemand gaf kamp. De koning van het toen machtige Denemarken, kwam zijn bedreigden, Protestantschen geloofsgenooten e hulp, doch moest het afleggen tegen de eizerliik Beierschg troepen, onder veldheeren ls Wallenstein en Tilly,

Ontzettende gruwelen werden in dezen oorlog epleegd. Bekend is het „bloedbad van Maagdenurg", aangericht door Tilly. Ware de edele oning van Zweden, Gustaaf Adolf, niet eindelijk er hulpe gesneld, dan zouden Gereformeerden n Lutherschen menscbelijkerwijs uit heel uitschland zijn gejaagd. Maar God verwekte em als redder, al offerde hij voor de goede aak in 1633 bij Lützen zijn leven.

In datzejde jaar overleed te Mentz een ndere vorst, dien we reeds vroeger leerden ennen, 't Was Frederik V, de keurvorst van e Palts. Slechts 36 jaar was hij oud, toen hij ijn leven, zoo rijk aan wisseling en teleurtelling, besloot.

Teleurstellingi — wel mocht hij daarvan preken en zich de woorden van den psalmichter herinneren:

Vest op prinsen geen betrouwen,

Zoudt ge uw hoop op menschen bouwen?

Zijn schoonvader, Jacobus van Engeland, had em in de steek gelaten. Zijn geloofsgenooten nder de Duitsche vorsten hadden toegezien, oen hem zijn land werd ontroofd. Slechts enkelen adden voor hem het zwaard getrokken, doch e bleken tegen de overmacht niet bestand. pijt al zijn pogen, had koning Frederik zijn alts verloren en tegelijk zijn waardigheid van eurvorst. En hij die eens de koningskroon had edragen, was uit heel zijn gebied ontzet, en ig nu zijn vijanden heerschen.

Voor vele trouwe dienaars des Heeren in de alts waren nu kwade dagen aangebroken. as de Palts al reeds bijna een eeuw door et licht der Hervorming bestraald geweest, nu ad zij, inplaats van een Gereformeerden een oomschen vorst, en Maximiliaan van Beieren as vast besloten, dat het Pausdom weer heerchen zou. Welke middelen dienen moesten om et zoover te brengen, hoorden we reeds, 't Was f geloof óf vaderland prijsgeven — en menigeen eed liever het eerste dan het laatste. Vele nderen, die de waardigheid trouw bleven, moesn binnen een bepaalden tijd de Palts verlaten. eelal verkochten zij huis, grond en have, en ochten een toevlucht in een Protestantsch land. och dikwijls kostte het groote moeite daar erk en brood te vinden, vooral zoolang er ulk een vreeselijke oorlog woedde. Enkelen, ie hun geloof niet verloochenden, gelukte het an de waakzaamheid der priesters te ontkomen.

Ook voor Jonker Otto was een nieuwe tijd angebroken; of het een betere was zullen we zien. Na veel beraad was bij het met zijn moeder, et oom Koenraad en met den leeraar eens eworden, dat 't het best zou zijn, zoo Otto als pvolger zijns vaders zich op Rothenfels metteroon vestigde. Dan was er nog de meeste kans, at alles op den ouden voet zou voortgaan. De ravin kon bij haar zoon inwonen, en deze kon, ls hQ zelf tegenwoordig was, zijn onderdanen eel beter beschermen dan op andere wijs, en venzoo zijn eigen belangen.

Het zal den lezer wellicht bevreemden als ij zeggen, dat enkele weken na het nemen an mt besluit, onze vriend Qtto zich weder

op leia begaf, en wal opnieuw'nui de Njedeibnden. Toch wuen daar c«er goede Mdenm voor. . e

'tWaï den jongen graaf van Kothenfeli namelijk duidelijk geworden, dat er linds eenigen tijd iemand wat, die hem, ook bij alle beslommeringen en bemoeienissen telkens weer in de gedachten kwam. Dat was Clara, de dochter van den heer van Groenheuvel. Wel kende hij luiar nog slechts korten tijd, maar lang genoeg om op te merken, dat zij niet zonder reden bij allen in zoo hooge achting stond. Veel was •r in haar, dat hem aantrok — en deed wenschen, dat zij eens de zijne mocht worden. Zeker was zij wat rang en stand betrof de mindere, doch Otto was niet zoo dwaas hoogmoedig om daarop te zien, evenmin als hij 't een bezwaar Tond, dat Clara hem geen uitgestrekte bezittingen als de zijne tot huwelijksgoed kon medebrengen. „Want", zoo verklaarde hij aan zijn moeder, «ik heb genoeg om in mijn stand te leven, en Clara is meer dan alle goed en kosteiijkheid, die zij zon kunnen bezitten".

Nu, d«.t was wijs geoordeeld, maar het beste was zeker, dat de jonge Nederlandsche vrouw, die — kreeg hij zijn wensch — gravin van Rothenfels worden zou, een jonkvrouw was die den Heere vraesde en diende. En 't was het^elijk, dat ook en vooral daarom Otto haar tot echtgenoot wenschte. IJdele, lichtzinnige, praaliieke vrouwen had hij er reeds vele ontmoet, vrouwen als Ciaia weinige. Hij had al vroeg geleerd schijn en weren te onderscheiden. d h

Te Utrecht aangekomen, was zijn eerste werk ontslag te < fragen uit de betrekking door hem bekleed. Dat hij ook niet lang wachtte met een bezoek aan Groenheuvel te brengen, sprak van zelf.

Hij werd er hartelijk ontvangen. In zijn afwezigheid had men over hem inlichtingen gekregen — waarom die gevraagd waren zagen we reeds — die allen twijfel omtrent den vreemdeling wegnamen. Ook Clara liet duidelijk blijken, dat zijn tsfugkomst haar genoegen deed. £n n Ouo begort alle hoop te koesteren, dat zijn plan zou gelukken, en bad in stilte den Heere, die de harten neigt om alles ten goede te leiden.

BRIEFWISSELING.

T. K. teH. —U spreekt van „kiadetaiukjes". Maar reeds dit woord toont dat uw vraag, hoe begrijpelijk ock, toch onmogelijk hier kas beantwoord worden. We zonden haar echter aan de Redactie, bij wie dergelijke vragen behooren. E e

H00«BMURK.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen