Dat het Congres voor

Amsterdam, i8 April 1913,

Dat het Congres voor Gereformeerde Evangelisatie als eerste proeve uitnemend geslaagd is, is niet alleen onze persoonlgke indruk, maar wordt bevestigd door allen, die het Congres hebben bijgewoond, en wordt ook door de pers algemeen erkend.

Zeker is dit niet het minst te danken aan de goede zorgen van het Comité, dat de voorbereiding voor het Congres in handen had en blijk gaf van groot organiseerend talent. En evenzeer komt lof toe aan de leiding van den voorzitter, Prof. Lindeboom, die trots het klimmen zijner jaren nog over bewonderenswaardige kracht beschikt en met vaste hand het stuur omkneld hield, om het scheepke in veilige haven binnen te loodsen. Dat hij soms wel een beetje dictatoriaal optrad en ook wel eens een enkele maal zich een ietwat scherpe uitdrukking ontvallen liet, vergeven we hem daarom gaarne. Men zag toch altoos aan zijn vriendelij ken glimlach, dat het zoo erg niet bedoeld was, en een zoo talr^ke vergadering is niet te leiden, wanneer men niet iets van een imperator heeft.

Natuurlijk ligt de beteekenis van zulk een congres meer in de referaten, die gehouden, dan in de conclusies, die aangenomen zijn. Zelfs zal, wanneer deze conclusies straks gepubliceerd worden, wel blqken, dat onderlinge tegenspraak ook op gewichtige punten niet ontbreekt. Vooreen deel ligt dit daaraan, dat het menu voor een samenkomst van twee dagen wat overladen was en daarom niet behoorlgk verwerkt kon worden, voor een deel daaraan, dat de onderwerpen, waarover het Congres handelde, nog niet genoegzaam in de pers waren toegelicht en daarom van een communis opinio nog geen sprake was. Ia Duitschland heeft men op deze Congressen ia tateren ti^d zich dan ook bepaald tot een of twee onderwerpen, die uitvoerig besproken en van alle zijden bezien werden, en daarin ligt ook voor ons land wel een vingerwijzing.

Toch hindert het niet, dat op een eerste Congres eens wat onze oostel^ke naburen Rundschau noemen, gehouden wordt en heel het terrein wordt verkend. Voorloopig kunnen dan reeds de eerste bakens worden uitgezet, om later nauwkeuriger te bepalen, hoe de scheepvaart zal worden ingericht. Te veel waarde hechte men daarom aan de thans aangenomen conclusies nog niet. AI werd het Congres door afgevaardigden van vele Kerken bijgewoond, een kerkelijke vergadering was het niet, en eenige macht om te beslissen over de moeilijke vraagstukken, die zich op het gebied der Evangelisatie voordoen, had het Congres niet.

Hoofdzaak is, dat op dit Congres algemeen gevoeld en uitgesproken is, dat de arbeid der Evangelisatie zoowel door de Kerkeraden als door de geloovigen met kracht ter hand moet genomen worden. Vooral het referaat van Prof. Bavinck, dat reeds in„Christendom en Maatschappij" onder den titel Evangelisatie het licht zag, heeft door de aangrgpende feiten, die hij meedeelde, niet het minst daartoe bijgedragen. En voorts zal, waaneer het verslag van het Congres verschenen is, ieder, zoowel Kerkeraad als particulier geloovige, die tot dezen arbeid zich opmaakt, winste kunnen doen met menigen uitnemenden practischen wenk, die door de inleider > g«gevea is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen