Voor Kinderen.

JAARWISSELING,

De tijden komen De jaren gaan. 't Is altoos wiss'len, Nooit stille staan.

Hoeveel begonnen Het jaar dat ging, Die niet bereikten Den nieuwen kring.

Zoovelen hoopten Van 't jaar geluk En nu 't voleindde Kwam leed en druk.

’t Is al onzeker Op 't wereldrond, Dat is wat ieder Nieuwjaar verkondt.

Maar bij den Heere Die alles leidt, Is geen verand'ring In eeuwigheid.

Niets kan doen wijken. De trouwe Gods; Wie op Hem bouwen Staan op een rots.

Hem 't al bevolen, AI 't lief en leed, ' Dat 't jaar zal brengen. Dat niemand weet.

En 't eind zal wezen Voor wie zoo doet, God zij geprezen. Hij maakte 't goed!

Wat in deze woorden staat, zullen oudere lezers allicht beter vatten dan jongere. _ Toch mogen die laatsten er ook wel eens ernstig over denken. Want voor ons allen, jongof oud, geldt het woord uit den 90sten psalm: »Wij brengen onze jaren door als een gedachte.

V'ooral bij de wissehng des jaars merken we dat. De dagen van Oudejaar en Nieuwjaar zijn voor vele kinderen om allerlei redenen ^eqht prettig. Maar toch begrijpen ook zij wel: we zijn een jaar ouder en verder. De kleeren van vroeger worden te klein, d. w. z. wij worden grooter. Op school zitten we, als het goed is, niet waar we een jaar geleden zaten. Nu en dan komt de vraag al eens op wat wij denken te worden. Soms missen we een goeden bekende of vriend, die het jaar wel met ons begon, maar niet met óns volbracht. Kortom, , zelfs al bleef het meeste gelijk het was, we voelen toch wel dat reeds enkele dingen veranderen, en weten zeer goed, dat er nog groote veranderingen komende zijn.

Dat is trouwens geen vvonder. Sints de zonde in de wereld gekomen is, valt op hetgeen we zien niet meer te bouwen of te rekenen. Alles gaat haast voorbij. Het eene geslacht gaat en het andere komt, zegt de Schrift, en op een andere plaats: Wij vliegen daar heen. Doch het zal niet altijd zoo blijven.

De parel der bestendigheid Ligt in de schelp der eeuwigheid.

Zegt een oud versje.

r Dat beduidt: wat duurzaam is en eeuwig, wat niet vergaat, moet gij op aarde niet zoeken. Dat zijn de eeuwige dingen, de erfenis die in de hemelen bewaard wordt voor allen die God liefhebben.

Alleen dezulken kunnen, zoo niet altijd blij, dan toch gerust met de wisseling des jaars medegaan.

De Oudejaarsdag leert ons Gods trouw en zorg al de 365 dagen die wij weer mochten doorleven. Veel is daar in gebeurd, goed en kwaad. Toch is het einde goed, wanneer wij weten en verstaan, dat het 'sHeeren hand was, die ons leidde en ook weer verder leiden zal. Zoo kunnen we ook het Nieuwe jaar ingaan, zelfs al zou ons het Oude weinig vreugde brengen, gelijk ook kinderen overkomen kan. De hoofdzaak is, dat we ook voor het nieuwe jaar niet op ons zelf of op de menschen, maar op den Heere vertrouwen, niet roemen in onze deugd of liefheid, of leerzaamheid, maar alleen in de genade des Heeren, die ons tot alle goed werk bekwamen kan. Want terecht zegt wederom een dichter:

Wie zich met eigen braafheid vleit. Kent niet zijn hart van binnen. Wie waarlijk braaf is, zal altijd Met God den Heer beginnen.

Het is natuurlijk zeer wel mogelijk, dat sommige jonge lezers, als zij bij de jaarwisseling de rekening opmaken, moeten erkennen, dat er veel te kort komt. Zeker zal dat zoo zijn bij alle menschen, omdat allen gezondigd hebben en dus schuldig staan voor «God. Maar er zijn nog bijzondere tekortkomingen bijv. als iemand te traag is geweest op school zijn plicht te doen, of in huis naar vermogen behulpzaam te zijn.

En dan is het prijselijk zich voor te nemen in het nieuwe jaar zulke gebreken te beteren. Alleen maar, het moet niet geschieden in eigen kracht. Ook in deze dingen hebben wij de Heeren hulp noodig. Zonder Hem kunnen wij niets doen dat Hem behagelijk is.

Het jaar dat voorbij ging zal bij velen lang in heugenis blijven. Het bracht een geweldigen oorlog in het Oosten, en voor ons land de heugelijke herdenking onzer onafhankelijkheid. Doch dit alles is alweer voorbij en niemand kan zeggen wat het komende jaar zal zijn.

Als went'leride baren Gezweept naar beneên. Zoo ijlen de jaren Gevleugeld daarheen.

En zoo zal het blijven tot de engel komt, gelijk de Schrift zegt, die het uitspreekt: »dat er geen tijd meer zal zijn”.

Intusschen, vrienden, hebben we ook in het nieuwe jaar dat God ons weer doet beleven, te doen wat onze hand te doen vindt met al onze macht, vertrouwend op Hem die ons in Zijn lieven Zoon, Christus onze Heere, allen dingen rijkelijk schenken wil, zoowel voor deze wereld als voor de toekomende. Laat ons de woorden van den dichter gedachtig zijn:

Leer mij mijne dagen tellen, . Gij die hun getal bepaalt, leder dag die mij bestraalt Op zijn rechte waarde stellen. Ieder uur van mijn bestaan Zie ik als Uw weldaad aan.

Vriendelijk verzoek

aan de lezers die Nieuwjaarswenschen zenden, om dit te doen in onze Nederlandsche taal. Dus geen p.f. of dergelijke dwaasheid, maar m. h. (met heilgroet) of m.g. (met gelukwensch). Een gedenkjaar als dit, herinnert ons ook wat ons als Nederlanders past.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen