GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

In de Nieuwe

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de Nieuwe

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Amsterdam, 26Februari 1915.

In de Nieuwe Rotterdammer wordt van ethische zijde gevraagd, öf men wel de jammerlijke gevolgen overzien heeft, die voor de Hervormde Kerk te wachten zijn, wanneer de volgende Synode de schrapping vari de woorden «geest en hoofdzaak" in Art. 39 van het Reglement op het Godsdienst-onderwijs handhaaft?

Die gevolgen zullen zijn, 'dat moderne predikanten en kerkeraden niettegenstaande dit S\'nodaa.l besluit toch zullen voortgaan met aan hun aannenielingen alleen instemming met de bélij.dènisvragen naar geest en hoofdzaak te vragen; allicht zal dan door een of. ander ijveraar voor de orthodoxie tegen zulk een predikant en kerkeraad een aanklacht worden ingediend wegens overtreding der' kerkelijke reglementen, en het einde zal wezen, dat zulk een predikant en kerkeraad dan ontzet zullen worden uit hun ambt.' Reeds de ontzetting , van een geheelen kerkeraad uit ? ijn , ambt zal de gemeente bedroeven en verbitteren; wanneer de gemeente modern is, zal ze geen andere ambtsdragers kunnen of willen kiezen, die aan het Synodaal besluit gehoorza'men ; en zoo zal de heele gemeente buiten het kerkverband komen te staan. En nog veel erger is het voor den predikant. Hij zal met zijn vrouw en kinde, ren> , .p.p straat worden gezet. Hoe kijktj, j; ||^|, : vraagt de ethische inzender, daarbij de barmhartige Samaritaan ons aan ? Waar de doorvoering van het Synodaal besluit zulk een »zee van rampen" over de Hervormde Kerk zou doen komen, acht hij daarom zich verplicht-f^fefpoodkreét" te slaken.

Nu doet deze barmhartigheid van ethische zijde tegenover moderne predikanten en kerkeraadsleden, die gevaar loopen wegens ongehoorzaamheid aan een Synodaal besluit uit hun ambt gezet te worden, wel ietwat zonderling aan, wanneer men er op let, hoe weinig van de barmhartigheid bleek, toen orthodoxe predikanten en orthodoxe' kerkeraadsleden werden afgezet door de Synodale besturen, omdat ze met een. Synodale bepaling in conflict-.-kwamen. Het 'geval heeft zich meermalen voorgedaan; we behoeven slechts te herinneren aan hetgeen in 1886 is geschied en wat nog pas weer te Berihëkom is voorgevallen. Ook toen gold het een verzet tegen een Synodale be-•paling oiii der 'conscientie wil. Ook toen werden geheele kerkeraden afgezet, de gemeenten bedroefd en verbitterd, en .gedwongen^ zich buiten het kerkverband te stellen. Ook toen werden predikanten met vr^ouwen en, kinderen naakt aan den dijk gezet.

Maar fii'''déZè'^|lvSlltn'~W'a-s er-van een noodkreet van ethische zijde geen sprake, werd aan den barmhartigen Samaritaan niet-gedacht, èn waren het juist de-ethische heeren, die zelfs met zekere voorliefde er zich toe leenden om dit beulswerk te verrichten.

Vanwaar dan dit verschil?

Zelfs aangenomen, dat het waar is, wat men 'wel beweert, "dat de sympathie der eth'ischen altoos veel, ., sterket; naar links dan naar rechts gaat, dan - kan dit' diier toch' - geen voldoende grond wezen. De ethische 'richting ' stelt • A& •iiedelijèheid op den Voorgrond, en een der eerste êischen van de^, zede wet is, dat ; mén bij zijn'barih-..hartigheid zich niet zal laten leiden door persoonlijke sympathie. 'Tweeërlei weegschaal is gruwel. • Ic-•ii'ManianiamiiaiatnawiiifeiiMMtw» '< i\\ • ues • TleerèTi'eëiigruwel.

Ligt het dai daararai, dut. de niodernén, die met hun verzet, tegen de schrapping der-woorden »in geest en hoofdzaak" niets anders bedoelen clan de Kerk los te maken van elke belijdenis - en hét-Avondmaal open te .stellen voor een schaar van jonge mannen en vrou\\? en, die 'zelfs mét de gro, ndbe'gi.nselen van het Christelijk geloof gebroken li.ebben, zooveel ineer barmhartigheid waard zijn dan de orthodoxen, die-voor de handhaving der belijdenis der Kerk «pkomen en .d.e. toelating tot. het Avondmaal - van ongeloovigen daaro-m niet wilden dtdclen'?

Hoe meer men in dit psychiülogische raadsel zi'ch verdiept, hoe onverklaarbaar-der het Wordt

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 28 februari 1915

De Heraut | 4 Pagina's

In de Nieuwe

Bekijk de hele uitgave van zondag 28 februari 1915

De Heraut | 4 Pagina's