De pers aan band.

In Noord-Amerika, het land, waar de vrijheid zich het rijkst ontplooide, is thans een machtige beweging op touw gezet door de Roomschen, die, wanneer ze' slaagt, op zeer ernstige wijze aan die vrijheid zal te kort doen. Men beweegt namelijk hemel en aarde om door het Congres een bill te laten aannemen, waardoor de vrije gedachtenuiting in de pers, wat religieuse quaesties betreft, aan banden zal vi^orden gelegd. Niet dat men opeiJijk de persvrijheid, die een der hoeksteenen is van het Staatsgebouw, wil aanranden en een perscensuur wil instellen. Dan zou wel heel het Amerikaansche volk in verzet' gekomen zijn tegen de aanranding van wat een zijner meest geliefde vrijheden is. Neen, men wil het langs een achterdeur probeeren om feitelijk alle perspolemiek tegen een of andere Kerk onmogelijk te maken. De Postmeester-Generaal, gelijk men in Amerika zegt, moet de bevoegdheid erlangen publicaties, waarin iets ten nadeele gezegd wordt van een Kerk of godsdienst, waartoe burgers der Vereenigde Staten behooren, van het postverkeer uit te sluiten. Letterlijk luidt het voorstel, dat de Postmeester-Generaal zal kunnen verbieden , met de post te verzenden •> •> publications ïvhïch ar or are represented to be a reflection-on any form of religious ivorship, practiced or held sacred by any citizens of the United States. Men ziet, hoever deze bepaling gaat. Niet alleen zal de postmeester mogen weren geschriften, waarin op hatelijke wijze en met allerlei lasteriijke beschuldigingen een kerk of godsdienst wordt aangevallen, inaar elk geschrit't, waarin polemiek gevoerd wordt, tegenwerpingen worden ingebracht of in afkeurendcn zin gesproken wordt over een Kerk of godsdienst, die onder de Amerikaansche burgers aanhangers telt, kan \yprden verboden. En zoover strekt deze. staatsbemoeiing zich uit, dat niet alleen erkende Christelijke Kerken hierdoor beiveiligd moeten worden tegen aanvallen van derden, maar dat ook secten als Mormonen en dergelijke, of afgoderij als van de Indianen niet meer door de pers zullen mogen worden aangevallen of bestreden. Want natuurlijk, of men nu al zegt, dat de pers toch vrij blijft en ieder toch mag laten drukken wat hij wil, is maar een doekje voor het bloeden, wanneer de Staat straks, als ge uw blad of vlugschrift per post verzenden wil^_die verzending weigert. Pers zonder postverzending heeft geen de minste waarde.

Volkomen terecht komt de Banner of Truth, het blad dat onze Calvinistische beginselen in Amerika zoo kloek verdedigt, tegen deze Roomsche actie op en roept het al onze Gereformeerdgn ten strijde, opdat de pers aldus niet gemuilkorfd moge worden.

Wanneer ook wij ons bij dit protest aansluiten, bedoelt dit allerminst, dat wij het zouden opnemen voor de schandelijke en gemeene wijze, waarop soms polemiek tegen de een of andere Kerk, of de Christelijke religie in 't algemeen, gevoerd is geworden. Maar om deze hatelijke uitwassen, mag de polemiek zelf niet verboden worden, wanneer ze in den vorm gematigd is en binnen de perken blijft aan eerlijke polemiek gesteld. Vooral tegenover secten, die meest in 't geheim propaganda drijven, zooals, de Mormonen, is openbare perspolemiek een der machtigste wapenen. Al wat de werken der duisternis openbaar maakt, is het beste middel om die werken tegen te gaan. En dit machtige wapen om de dwaling te bestrijden, mag de Staat niet aan de Christelijke polemiek uit de hand slaan, alleen om tegen een onwaardige polemiek de Christelijke Kerken te beschermen.

Zeker is het vraagstuk van de vrijheid van postverzending een moeilijk vraagstuk. Zonder verzending per post zou aan een verspreiding van geschriften op groote schaal niet gedacht kunnen worden. Juist door de post bereikt ge allen, die ge persoonlijk niet bezoeken kunt, maar wier adressen ge weet. Waar nu de Staat als postmeester optreedt en deze hem toevertrouwde schrifturen bij ieder aan huis bezorgt, neemt hij daardoor eenigermate eene verantwoordelijkheid op zich, althans wanneer het publieke geschriften betreft, die onder open couvert worden verzonden zooals drukwerk. Zeker toezicht op hetgeen verzonden wordt, kan dan ook niet gemist worden, of de Staat zou als handlanger optreden van allerlei secten en genootschappen, wier doel het is door deze postverspreiding propaganda te maken dikwijls voor zeer zedelooze doeleinden. Terecht is daarom ook in ons land steeds van Christelijke zijde geëischt, dat de Staat zich niet leenen zou om bijv. de geschriften van den Ned. INlalthusiaanschen bond te verspreiden ; wat met de post aan huis gebracht wordt, komt zoo licht in handen van jonge huisgenootcn, en verspreiding van pornografische litteratuur of van geschriften die de zedelijkheid bedreigen, kan de Staat daarom zeker weigeren. Met de vrijheid van drukpers heeft dit niets uitstaande, want al zou de Staat het drukken van zulke geschriften vrijlaten, daarom is hij toch niet verplicht ook de rondzending van zulke zedelooze pamfletten op zich te nemen of te bevorderen.

En cvenzoo zouden we ons nog kunnen voorsteller), dat men bedenking had om door den Staat te laten verzenden geschriften, die op lasterlijke wijzeden Christelijken godsdienst aanvielen of schandelijke leugens omtrent de een of andere Kerk verspreidden. Een burger kan van den Staat vragen, dat dergelijke godslasterlijke of hem in zijn diepste overtuiging kwetsende litteratuur niet tegen zijn wil of zonder dat hij het besteld heeft, hem over de post worde toegezonden. Toch zouden we ook dan nog liever niet den Directeur der posterijen hierover oordeelen laten, maar de zaak door den rechter laten beslissen. In Duitschland is elke lasterlijke beleediging een Kerk of den godsdienst aangedaan, strafbaar. En wanneer laster tegen een persoon in publieke geschriften strafbaar is gesteld, waarom zou de rechter dan niet evenzeer laster kunnen straffen, wanneer het niet een privaat persoon, maar een Kerk gold ?

Maar geheel anders staat de zaak, nu men vanRoomsche zijde feitelijk door deze bill alle propagandalitteratuur van het Protestantisme wil verbieden. Daardoor wordt de vrijheid van drukpers wel degelijk aangerand. Men zal in zijn krant geen artikel meer mogen schrijven, waarin men bijv. de dwalingen van de Mormonen bestrijdt, of de Postmeester-generaal zal de verzending van deze nummers aan uw abonné's weigeren kunnen. Ge kunt geen brochure uitgeven om aan de Joden duidelijk te maken, dat hun godsdienst in strijd is met Gods Woord, of de Postmeester-generaal legt er beslag op en weigert de verzending. Zelfs zou met deze bepaling de Postmeester kunnen verbieden onzen Catechismus per post te laten verzenden, omdat ook daarin immers polemiek wordt gevoerd met name tegen de Roomsche Mis en de heiligen-vereering der Roomsche Kerk.

We hopen daarom, dat deze zoogenaamde re Sullivan-bill niet door het Congres zal worden aangenomen. Rome is nooit een voorstandster geweest van de vrije uiting der gedachte. Het autoritatieve standpunt waarop de Roomsche Kerk staat, brengt nu eenmaal mee, dat vrij onderzoek voor een leek, volgens haar, niet geoorloofd is. Maar als Protestanten vreezen we het »vrije onderzoek* niet, en willen we liever de gevaren dragen aan dat vrije onderzoek verbonden, dan de pers aan banden te leggen.

Het zou ons leed doen, wanneer juist in Amerika, dat voor Europa steeds een schitterend' voorbeeld was van vrijheid van drukpers en vrijheid van religieovertuiging, dit palladium werd prijs gegeven.

Rome zou daardoor een overwinning op een ecnt Protcstantsch beginsel van staatsrecht hebben behaald.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen