Na dat we den lijdensweg,

Amsterdam, 29 Maart 1918.

Na dat we den lijdensweg, die van Gethsemané tot het sombere Kruis van Golgotha voert, in deze weken hebben afgewandeld, komt thans de Paaschmo^en ons weer de blijde tijding brengen, dat de Christus waarlijk is opgestaan. En al is elke Zondag aan de herdenking van Christus opstanding gewijd, toch spreekt dit feit op den Paaschmorgen nog zooveel sterker tot het hart, omdat we, na met de weenènde vrouwen naar het graf te zijn opgegaan, daar bij het doorbreken van de zon de overwinning van den Levensvorst aanschouwen, die van de banden des doods niet kon gehouden worden.

Ook de treff nde symboliek in de natuur werkt tot die blijde feestviering mede. Zoo is het met ons Kerstfeest, als het weer opkomen van het zonlicht na den donkeren winter ons teekent, hoe God de Heere na eeuwen van donkerheid ons bezocht heeft met den Opgang uit de Hoogte door ons het Kindeke te schenken, dat de Zonne der gerechtigheid voor ons wezen zal, onder wiens vleugelen we genezing vinden van de krankheden onzer ziel. En zoo is het ook met ons Paaschfeest. Na den langen winterslaap, waarin het alles verstorven en dood scheen, ontwaakt nu met de Lente het leven der natuur weer, bot het jonge groen weer aan de twijgen uit, zingen de vogelen hun lentelied, stroomen nieuwe levenskrachteTi ons door het bloed en deelt zoo de natuur in het opstandingsfeest der Christelijke Kerk.

Maar des te schriller wanklank vormt met het feit van Christus' verrijzenis uit den dood, wat thans op het wereldtooneel zich afspeelt. Daar viert de macht van vernieling en verwoesting haar hoogtij, nu de schrikkelijkste en bangste worsteling van den volkerenoorlog is aangebroken, die thans bijna vijf jaren lang Europa teistert. Steden en dorpen worden platgeschoten of verbrand; het land in een woestenij veranderd; millioenen-legers botsen tegen elkander; het kanongebulder loeit door de lucht; de slagvelden zien rood van menschenbloed; bij honderd-duizenden worden ze verminkt, vaneengereten, gedood, de jonge mannen, die de trots en hoop der naties waren. En hoe ook de uitkomst van dezen slag moge wezen, of Duitschland dan wel Engeland triomfeert, dit Paaschfeest zal in de historie met bloedroode letteren geteekend staan. Op dezen Paaschmorgen wordt geen engelengroet beluisterd, die van vrede spreekt, maar davert uit de diepte op-^de schaterlach der hel. Geen vriendelijke morgenzon breekt de nevelen, om het ledige graf van den Overwinnaar over den dood ons, te doen aanschouwen, maar de duisternis wordt al dichter om dit Calvarië, waar de menschheid, uit duizend wonden bloedend, genageld hangt aan het oorlogskruis. • De aarde rondom dat kruis is niet een lentehof, waar de bloesems ontluiken, maar een Akeldama, ^ een akker des bloeds. De Engel des verderfs, die eens op - het Pascha in Egypte alle eerstgeboornen sloeg, trekt opnieuw, bode van het wraakgericht Gods, door alle landen heen en slaat met het felle zwaard meer dan de eerstgeborenen der volkeren. Zoo schijnt op dit Paaschfeest niet het Leven, maar de Dood te triotnfeeren. En de bange vraag klimt in het harte op, of het einde niet de ondergang dezer wereld en «en reuzengraf voor de verdwaasde menschheid wezen zalf

Maar hoe schrikkelijk het contrast is tusschen het Paaschfeest en de werkelijkheid om ons heen, toch mag dit de heerlijke beteekenis van het Paaschwonder voor ons zielsoog niet verduisteren. De rechtvaardige zal door hetgeloofÏQven.'En dat geloof richt zich niet alleen op het verleden, om het feit te herdenken, dat Christus uit den dood herrezen is, maar het ziet in die verrijzenis van ons heerlijk Hoofd de overwinning van het leven, dat uit God geboren is, en dat uit Hem telkens weer uitstroomt in de harten der zijnen. Het: Ik leef en gij zult leven.')a\mVt daarom ook op dit Paaschfeest als psalm des. levens uit de groeve des dood ons tegen en profeteert ons, hoe eens de laatste vijand, de dood, zal worden te niet gedaan en dan het groote opstandingsfeest der enschheid komen - zal. De gerichten en ordeelen, die, over de aarde heengaan, ijn niet de stervenssmarten van een onderaande wereld, maar de barensweeën van het nieuwe leven, waarop de wedergeboorte ller creatuur volgen zal. Zoo kan het pstandingsfeest van onzen Heiland ook in deze donkere en droeve tijden toch weer hoop en moed instorten in onze ziel.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen