Anonymiteit in de Pers.

Terecht is er van meer dan eene zijde captie op gemaakt, dat de redacteur, die in de

Nieuwe Rotterdamscke Ccurani h«t Kerknieuws schrijft en daarin niet alleen refereert, wat Mj in andere bladen viodt, maar ook invloed op het kerkelijk leven in de Herrormö Kerk tracat ait te oefenen, niet langer aefater het maaker der anonymiteit zal schuil gaan.

Dat in de poütieke pers de artikeien gewoonlijk niet onderteekend worden, wanneer zij door de redactie zijn geschrevMi, is juist, maar de naam van den redactetir is in dese gevalen wd bekend genoeg: , zeffs al staat deze niet aan het hoofd van het blad. Zoodra men editer polemiek gaat voeren en daardoor debat uitlekt, is het zeker meer in overeenstemming-met TidderU.}k gebruik, dat rnen niet steeds met gesloten vizier in het strijdperk optreedt, maar het aangezidit aan den tegenstander toont.

Onze kerkelijke pers volgt dan ook in dit opzidit een beteren weg, want scüer is al onze kerkelijke bladen worden de artikelen, wanneer verschillende redacteurs daaraan medearbeiden, met hun naam onderteekend. De Waarkeidsvriend, die hierop een uitzondering maakt, heeft zelf wel ondervonden, tot wat zonderlinge vergissingen dit aanleiding kan geven, ilaar regel behoort te wezen, dat wie door de pers invloed op het publieke leven wil cetenen, dit doe onder het noemen van zijn eigen naam."~

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen