Buitenland.

Duitschland. De Ge meinschaften het Avondmaal.

In Licht und Lebe n" pleitte onlangs de predikant Ganger voor het geven van de bevoegdheid om het Heilig Avondmaal te bedienen aan Gemeinschaftskringen.

Gelijk bekend is, hebben op vele plaatsen in Duitschland behjders des Heeren, die zich in de prediking van den leeraar in de landskerk niet vinden konden, iGemeinschaften", gezelschappen, gevormd, waarvan de leden, zonder zich van de landskerk los te te maken, elkander stichten of een door hen gekozen of uitgenoodigd predikant voor zich laten prediken. Maar nu wordt ook de noodzakehjkheid gevoeld om in die Gemeinschaftskringen des Heeren Avondmaal te bedienen. Zij klagen er over, dat de Kerk in zulk een Babylonische gevangenschap geraakt is, dat het Avondmaal alleen mag bediend worden door door de Kerk geordende ambtsdragers. Op die manier wordt er volgens de GemeenschapsHeden > beslag" gelegd op het vieren van des Heeren Avondmaal. En als men toch aan dei Heeren disch aanzit, dan is dit met gesloten deuren uit vrees voor den — Christen! In Licht und Lebcn werd tot driemaal toe betoogd, dat elke mondige Christen, man of vrouw, hij zij geordefid of niet geordend, volgens onze vaste bijbelsche opvatting het recht heeft, zonder gebruik te maken van den dienst van een predikant of „broeder", des Heeren Avondmaal te vieren, hetzij met zijn huisgenooten of met gelijkgezinde vrienden, zonder te letten op het aantal deelnemers. Hij heeft daarop hetzelfde recht, als hij het recht üeeft, den Bijbel te lezen.

In een groote vergadering die in het »Stadtmissionshause" te Berhjn gehouden werd, koos de predikant Samuel Keller beslist de zijde van hen, die eischen dat hetAvondmaal door'elk geloovige zal kunnen bediend worden. Hij sprak daar uit, dat geen kerkbestormers, maar de trouwste kerkbezoekers den eisch stelden; het zijn de beste medewerkers en helpers der kerk juist die lieden die door hun geestelijk gehalte de kerk dragen. Zulke menschen moest men te gemoetf komen. Dat zou er toe bijdragen, dat'een 250.000 gemeenschapslieden er voor bewaard bleven, aan de kerk den rug toe te keeren! Deze laatste overweging, die een bedekte bedreiging was, werd door pastor KeUer sterk onderstreept.

Opmerkelijk is het dat Dr. Rade, ia de Christliche Welt., de spreektrompet der modernen in Duitschland, den eisch van Ganger steunt. Natuurlijk kan de Landskerk de Gemeinschaften in deze niet ter wille zijn. Voor het vieren van des Heeren Avondmaal evenals, voor het bedienen van den Heiligen Doop is eene geïnstitueerde kerk noodig, waarin ambtsdragers het opzicht hebben over de Gemeente en van welke de .bediening van Woord en Sacrament uitgaat. Daarom hebben wij het steeds betreurd, dat de Gemeinschaftslieden ia Duitschland zich er toe bepaald hebben stichtelijke samenkomsten te houden, maar niet aangestuurd hebben op reformatie der kerk. Zij moesten op den duur met de bediening der Sacramenten in het gedrang komen.

Rusland. De toestand der Kerk. Er komen weinig berichten uit Rusland omtrent den toestand der kerken na de revolutie. De hoogleeraar Hoetzsch schrijft daarover in de Kreuzseitung np. 767 : > De staatskerk is volgens een decreet van 5 Maart van den staat gescheiden en de regeering der Bolschewiki heeft bare hand naar haar rijk land en kapitaalbezit uitgestoken. Toch is duideHjk geworden door onverwachten tegenstand, dat de kerkelijke politiek van de Bolschewiki een zeer teer pimt heeft aangeraakt, waardoor groote voorzichtigheid geraden is. Echter kan men zeggen dat de Theocratie met de Heilije Synode en den Opperprocureur der Synode weg is, al moet men toegeven dat de religieuse idee van het Tsarisme nog niet dood is. Het Russisch kerkelijk Concilie, sedert Augustus 1917 eindeloos vergaderend, heeft in November, besloten het Patriarchaat weder op te richten, de Metropoliet an Moskou Tychon werd Patriarch, en men orstelt om een kerkelijk parlementarisme te verkrijgen waardoor de kerk vernieuwd worden an. In deze vergaderingen botsen de reactio-

naire hoogere geestelijken met de veeltijds sociaal-democratische lagere geestelijkheid; ook deze is door de revolutie ten zeerste in beroering gebracht.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen