Buitenland.

Engeland. De toestand van het Engelsche volk nu de oorlog voorbij is.

De Engelsche Christenen zien den toestand van hun land niet met blijde oogen aan. Dat de regeering bekend maakte, dat, nu de oorlog voorbij is, er evenveel en even sterk bier gebrouwen mocht worden als te voren, en dat er bij het overwinningsfeest dezelfde vrijheid ten opzichte van den drank zou heerschen als er toegestaan werd op »Mafekingday", waarbij de overwinning op de Transvalers gevierd werd, is zeker niet een oorzaak tot verheuging. Daarbij komt het feit dat van den Engelschen Zondag van lieverlede alles verdwijnt. Wat vroeger de trots en ook de kracht was van het Engelsche volk, is door den oorlog zoo verzwakt, dat het ernstige vaderlanders gaat verontrusten. Wie had voor tien jaar kunnen gelooven, dat de Lendensche kappers en coiffeurs stappen moesten doen om hun Zondagsrust te verzekeren? Het sprak toen van zelf, dat alle kapperswinkels op den dag des Heeren gesloten waren. Nu moeten de kappers een actie beginnen om Zondagsrust te genieten!

Men gaat in Engeland 't gevoelen dat als de volksgeest niet verandert inzake de productie, het land weldra door andere landen zal overvleugeld worden. De productie is te gering. Vooral wordt te weinig steenkool uit de mijnen opgehaald, en daardoor kunnen andere producten niet zoo overvloedig aangemaakt worden, als de nood van het land dit eischt. De werkstaking in het mijndistrict van Yorkshire maakt dezen toestand nog ernstiger. Is dit de schuld van de leiders der mijnwerkers, of van de mijnwerkers zelf? De Regeering heeft er op gewezen, dat de steenkoolproductie moet vermeerderen, zal het volk niet nog zwaardere lasten opgelegd worden. Van de zijde der werklieden wordt arbeid niet zoozeer beschouwd als een eerste plicht, maar als een tijdverdrijf. Men spant zich in arbeiderskringen niet meer in, met de gedachte dat er dan meer werk zal komen. Aannemers getuigen dat er honderden steenen minder gelegd worden, alleen uit die overweging. Dat het Engelsche volk op dien weg zelfmoord pleegt, wordt niet ingezien. t)e revolutionaire geest heeft zich aldus van arbeiderskringen meester gemaakt, dat als er geprotesteerd wordt tegen »lijntjes trekken", men ten antwoord krijgt, dat de 'kapitalisten het volk zoeken uit te buiten. Werkgevers en werknemers staan als vijanden tegenover elkander.

De leeraars der Kerken worden daarom aangemaand, evenals de onderwijzers, om het volk den grooten dienst te bewijzen, het in te lichten omtrent dezedelijke zijde van den arbeid. Het volk moet geleerd worden, dat het alleen door hard werken aan het hoofd der natiën blijven kan. De Kerk moet het duidelijk maken dat men niet alleen rechten, maar ook plichten heeft. Boven alles behoort de liefde op den troon gezet te worden. Maar daarvoor is noodig, dat er reconstructie kome door wedergeboorte en deze wedergeboorte kan alleen komen door den gekruisigden Zaligmaker.

In dezen toon schrijven de Christelijke bladen in Engeland, waaruit wel blijkt welk een ernstige crisis het Engelsche volk, nu er eindelijk vrede kwam en het vuurwerk dat daarvoor ontstoken werd, uitgebrand is, doorleeft.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen