Noord-Brabant en Limburg.

Op den 31sten October, den gedenkdag der reformatie, is de Kerkbode voor Noord-Brabant en Limburg, die in de eerste oorlog5Jaren aan bloedarmoede bezweken was, weer uit het graf herrezen, en het eerste nummer, dat ons toegezonden werd, doet een frisch en kloek geluid hooren. De redactie, die aan 't hoofd staat: Ds, Andree, de Bruin, Doornbos, Hummelen, Koopmans en de Vries, belooft voor dit blad veel goeds. En bovenal verheugen we ons er in, dat onze zwakke Kerken in Noord-Brabant en Limburg weer een eigen orgaan hebben gekregen, dat trachten zal leiding aan het kerkelijk en geestelijk leven te schenken. Moge nu maar door trouwe medewerking van. de leden der Kerken zelf het bestaan van dit blad verzekerd worden.

De pers is toch een groote macht ook voor het kerkelijk leven. Tal van vraagstukken, die op den kansel niet verhandeld kunnen worden, kunnen hier worden besproken en toegelicht. En al is 't in den laatsten tijd schier mode geworden om smalend over onze «Kerkboden" te spreken, toch zouden we ze niet gaarne missen. Ze kunnen naast de grootere kerkelijke bladen, die voor heel 't land dienst doen, de provinciale en plaatselijke belangen dienen. Bovendien maakt de geringe prijs van deze Kerkboden, dat zij in veel meer handen komen dan de grootere bladen, die uiteraard veel duurder zijn. We zijn daarom dankbaar, dat waar elke provincie haar eigen Kerkbode heeft, thans de rij weer vol is, doordat ook onze meest Zuidelijke provincies weer een eigen orgaan rijk zijn.

Vooral daar kan zulk een Kerkbode dubbel goeden dienst doen om het kerkelijk besef te verwakkeren en den onderlingen band vast te houden. De Gereformeerde Kerken in Noord-Brabant en Limburg, verspreid te midden van een schier geheel Roomsche bevolking, hebhen nog meer dan de Kerken in andere provinciën aan saamleven en saamwerken behoefte.

Dat ook tot in het uiterste deel van ons land, dat tusschen België en Duitschland in ligt en de begeerte van onze naburen heeft opgewekt, onze Kerken veldwinnen en zich uitbreiden, is mede een heugelijk teeken. Nadat in Heerlen en Treebeek reeds zelfstandige Kerken waren gevormd, is thans met advies van de Classis ook de nog altoos kleine groep van Gereformeerden in Maastricht tot kerk-institueering overgegaan. Moge ook deze Kerk tot bloei komen, zoodat spoedig daar een eigen predikant kan gekozen worden. In vroeger eeuw heeft de Gereformeerde Kerk in Maastricht uitnemende predikers gehad, We behoeven slechts den naam van Maresius te noemen. Later ging echter wat hier nog Gereformeerd heette, onder het modernisme dood. Thans herleeft de Gereformeerde Kerk weer, wat vooral daaraan te danken is, dat tal van Gereformeerde gezinnen zich in het Zuiden hebben gevestigd. Zoo zal te midden van deze Roomsche bevolking ook de Gereformeerde Kerk weer haar gestalte kunnen vertoonen. En wanneer deze Kerk door innerlijke geloofskracht bloeien mag, zal ze tot zegen van haar omgeving kunnen zijn. Het moderne Protestantisme, dat in de vroegere Gereformeerde Kerken in Noord-Brabant en Limburg hoogtij vierde, kon kwalijk dienen om aan de Roomsche bevolking een indruk te geven van de geloofskracht, die het Protestantisme bezit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen