Vooralsnog zonder titel - pagina 44

SU B C U LTU R E N

'Het doel van Anatolia is het bevorderen van de integratie van de allochtone studenten aan de vu; we willen allochtone studenten aan de vu begeleiden en tegemoetkomen bij problemen. In beginsel is Anatolia alleen bedoeld voor Turkse studenten, maar als het goed loopt willen we uitbreiden, zodat het een vereniging wordt voor alle allochtone studenten. We willen ze in contact brengen met wat de vu te bieden heeft. We willen meegeven dat ze meer mengen. En dat ze niet alleen student zijn, maar ook gaan besturen en in contact komen met andere studentenverenigingen. Als ik nu naar de Turkse studenten kijk, is er misschien één die een beetje actief is op de vu. We zijn ondervertegenwoordigd en dat is zonde. Dat ligt aan passiviteit van onze kant, denk ik, maar het probleem is ook dat we de wegen niet kennen. De studenten zijn een beetje geïsoleerd, omdat ze de vu niet kennen en niet weten waar ze terecht kunnen met problemen. En de vu kan hen ook niet bereiken, omdat ze nog niet verenigd zijn. Het is een wisselwerking, maar daar begint dus nu een beetje verandering in te komen.' Het precieze aantal Turkse studenten is niet geregistreerd. Esra denkt dat het er inmiddels minstens driehonderd zijn. Dat het een groeiend aantal is, staat vast. 'Voor islamitische studenten is het voordeel van de vu dat ze God accepteert. Een christelijke God is beter dan geen God. Je kunt hier ook bidden als je wilt. Sinds vorig jaar is er een islamitische gebedsruimte. Mijn vrienden gaan er vaak heen. Zeker vrijdags, bij het vrijdaggebed. Het schijnt dat niet alleen studenten, maar ook de werknemers er gebruik van maken. De Ethiopiërs, Marokkanen, de Turken, ze bidden daar samen met elkaar. Dat is leuk, dat noem ik nou integratie. ' Er is ook een redelijk grote groep Hindoestaanse studenten aan de vu, die moet je niet vergeten, en er is een Marokkaanse groep. De Hindoestanen zitten altijd op de bovenste verdieping van de mensa en de Turkse studenten zaten daar altijd vlakbij. Op een gegeven m o m e n t hebben we kennis gemaakt en nu gaan we ook met elkaar om. Soms zitten we met z'n allen bij elkaar, maar vreemd genoeg zijn er bijna nooit Nederlanders bij. Vaak zitten we bij de vu-boekhandel, op de bankjes bij de liften, om even koffie o f thee te drinken. 'We hebben elkaar grotendeels pas tijdens onze studie leren kennen. De een stelt de ander voor en omdat het een groep is leer je elkaar allemaal kennen. In eerste instantie was het vooral dat we elkaar wilden helpen, omdat we tegen dezelfde problemen aanliepen. Zo onstonden vanzelf vriendschappen. We hebben tot nu toe ieder jaar een barbecue o f een uitstapje naar de Efteling georganiseerd.'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen