Vooralsnog zonder titel - pagina 73

HET OMBUIGEN

VAN

GAAS

tegen het eind van zijn leven, toen het hem ondanks ernstig hersenletsel was gelukt de meest geliefde columnist van het N RC te worden, had hij een geschreven taal ontwikkeld die in zijn scherpte behoorlijk veel doet denken aan de gesproken taal van Diepenhorst. Ik heb meerdere malen deelgenomen aan vergaderingen met zijn neefje, het ex-College van Bestuur-lid J. Donner. Ik heb ernstige redenen om aan te nemen dat Heins gave niet in de familie zit. Hein Donner mag dan weinig gevoel voor de juristerij gehad hebben, gevoel voor schoonheid van de taal had hij wel. De algemene staatsleer en parlementaire geschiedenis mogen hem weinig geïnteresseerd hebben; het is heel aannemelijk dat hij desalniettemin aan de lippen van zijn professor hing. Het is niet ondenkbaar dat hij het idee dat zonneschijn in sommige gevallen zwaarder behoort te wegen dan kantoorarbeid, heeft opgepikt uit een van de vele anekdotes die prof. Diepenhorst zijn hele professionele leven lang heeft rondgestrooid. Tijdens zijn ministerschap heeft prof. Diepenhorst nog de tijd gevonden een boek te schrijven over het universitair bedrijf, getiteld: Universiteit en Wetenschap in Beweging. Als de uiteindelijke doelstelling van studeren noemt hij allereerst de vorming en verrijking van de mens en pas op de tweede plaats de economische redenen. Hein Donner en Diepenhorst zullen elkaar meer dan eens de hand geschud hebben. Van de tweede doelstelling is bij Hein niks terechtgekomen. Van de eerste des te meer. In het jaar 2 0 0 0 lijken de verhoudingen omgedraaid. Universiteiten worden per diploma gefinancierd. Studenten die niet afstuderen vormen een verliespost. Sommige universiteiten hebben al besloten studenten van het type Hein Donner door middel van een bindend studieadvies weg te sturen. Gelukkig heeft de v u ervoor gekozen hier niet aan mee te doen. Doch ook op de v u blijkt het moeilijk weerstand te bieden aan de zegetocht van de efficiency. Een paar jaar nadat ik mijn propedeusebul in mijn handen gedrukt kreeg, kwam de docent die verantwoordelijk is voor de uitreiking van de bullen op de juridische faculteit, op het lumineuze idee om deze alleen uit te reiken aan studenten die hun propedeuse in één jaar hadden gehaald. Alleen de studenten die in hun eerste jaar 42 studiepunten hadden behaald, kregen de gelegenheid om bij de uitreiking een hoogleraar de hand te schudden. Dat zijn niet noodzakelijk de slimste of ijverigste studenten. Wel de meest winstgevende voor de rijkste faculteit van

73

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen