Vooralsnog zonder titel - pagina 155

L I E F D E S C O N C E P T I E S I N DE N E D E R L A N D S A R T U R R O M A N S

wou alleen dat ik nog eens aan studeren toekwam. Om het hoofd een beetje boven water te houden werk ik al gauw drie of vier dagen in de week, hele of halve. Colleges schieten er nogal eens bij in, laat staan dat ik nog eens een tentamen leer. Nee, dit is het ook niet. Met een schromelijk overdreven weemoed denk ik terug aan de vakanties die ik werkend doorbracht op het land en in de tuin van een boer ergens in de polder. Bij zonsopgang in de grote tuin onkruid wieden, perkjes beplanten, bomen en struiken snoeien, een schuurtje schilderen of desnoods het gestrompel in de uitgestrekte uien- en bietenvelden zo ver het oog reikt; het schijnt me het verloren paradijs toe. Ander baantje. Een uitzendbureau voor de beveiliging binnengelopen. Dat werk lijkt me wel wat. Inmiddels weet ik hoe ik me van het jargon van 'servicegerichtheid', 'flexibiliteit', 'een totaalpakket aan oplossingen' en 'omgaan met mensen' moet bedienen. Met het 'vloeiend ABN' zal het ook wel gaan. Het sollicitatiegesprek verloopt soepel, dat zit wel goed. Alleen, of ik een diploma wil halen. Natuurlijk. Na drie weken nog steeds geen reactie. Ik bel een paar weken van het kastje naar de muur en slaag er uiteindelijk in een cursusmap te bemachtigen. Het examen wordt afgenomen ergens in de provincie. Na uren in de trein, een lange dag vol af en toe stupide vragen en twee weken later heb ik het intussen zo begeerde papier in m'n zak. Eerst nog het praktijkexamen. Vier dagen op een regionaal opleidingscentrum in Hilversum; ik neem me voor dapper te zijn. De docent, 'Arie' en oud-politieman, geniet ervan. Drie kwartier lang legt hij uit hoe een portofoon met welgeteld drie knoppen bediend behoort te worden. Na vijf minuten adempauze begint hij van voren af aan. 's Middags staat 'winkeldiefstal' op het programma. In een soort poppenwinkeltje vol lege verpakkingen doet hij zich beurtelings voor als de geniepige, de gewelddadige, de argeloze of geslepen winkeldief. Heerlijk vindt hij dat. Hij klopt de Sudanese student die sinds kort in Nederland politiek asiel heeft gekregen bemoedigend op de schouder. 'Ja, jongens, hij kent de taal nog niet zo goed, dus hij komt er gewoon niet. Maar dat is niet erg. Hij doet de cursus gewoon nog een keer als hij het wat beter kan, toch?' De jongen die er inderdaad weinig van lijkt te verstaan, grijnst maar wat. De volgende dag meld ik dat ik morgen toch echt een tentamen heb

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen