125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 134

waakzame deputaten

‘zoo zou ik U in overweging willen geven mij schriftelijk eene nauwkeurige uiteenzetting van Uwe bezwaren toe te zenden’. Hij zou zich dan, van zijn kant, ‘beijveren, U op even nauwkeurige wijze schriftelijk te antwoorden’.51 Het komt mij voor dat Van Gelderen hier een beslissende stap zette. Een schriftelijke gedachtewisseling bood hem de gelegenheid zijn gedachten zorgvuldig te overwegen alvorens ze te formuleren en zou deputaten van hún kant dwingen exact te formuleren waar hun bezwaren lagen. Als vakman koos Van Gelderen daarmee een positie die hem het meeste voordeel zou bieden. Hij koos de wapenen uit waarmee dit duel uitgevochten zou worden. De kern van hun bezwaren was, zo schreven deputaten in een brief van 16 mei 1917, dat Van Gelderen een beslissende zeggenschap toekende aan de ‘z.g.n. historische critiek’ en dus Gods Woord stelde onder ‘contrôle van het creatuur’. Deze manier van omgaan met de Schrift paste huns inziens niet bij de opvatting dat de bijbel naar vorm en inhoud de goddelijke en onfeilbare canon voor geloof en leven is. Om die reden was Van Gelderens opvatting strijdig met de confessie. Een en ander werd beschreven in zes punten, die algemeen geformuleerd waren. Geen enkel punt werd onderbouwd met een verwijzing naar concrete uitlatingen van Van Gelderen.52 Daarop antwoordde deze met een uitvoerige apologie in 26 paragrafen, waarin hij zijn verweer juist wel onderbouwde met verwijzingen naar uitlatingen zijnerzijds. Soms was er sprake van een misverstand, dan weer gaf Van Gelderen toe dat hij zich wat onvoorzichtig had uitgedrukt, dan weer gaf hij niets toe. De kern van de zaak was voor hem deze: in het licht van de resultaten van de verschillende wetenschappen moeten wellicht traditionele overtuigingen worden herzien.53 Hij eindigde zijn brief met het uitspreken van zijn overtuiging dat hij niet in strijd had gehandeld met de ook door hem afgelegde belofte niets te zullen onderwijzen dat in strijd is met de belijdenisgeschriften van de Gereformeerde Kerken.54 Hij was echter wel bereid de bijbelse oergeschiedenis op college nader toe te lichten en eventuele misverstanden uit de weg te ruimen. Het antwoord van Van Gelderen had deputaten niet overtuigd, zo meldden ze hem in een brief van 3 juli 1917.55 Zij vreesden (sic) dat zijn overtuiging in strijd was met de belijdenis. Mocht hij zijn onderwijs in die richting voortzetten, dan zouden deputaten zich genood-

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 133

133

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen