125 jaar Faculteit der Godgeleerdheid aan de Vrije Universiteit - pagina 179

weerwerk

178

Waterink zijn functie neer na een conflict met Schilder over hetzelfde thema.55 Ook ten aanzien van dit thema – net als bij de discussie over de ziel – kan worden vastgesteld dat het ging om een aspect van Abraham Kuypers erfenis. Dat werd pijnlijk duidelijk door het optreden van H. H. Kuyper toen hetzelfde thema in 1936 op de vergadering van de Gereformeerde Predikantenvereniging aan de orde werd gesteld. Ds. W. H. den Houting, predikant te Huizum, sprak daar over ‘de erkenning van den Doop, buiten eigen kerkverband bediend’56 Deze vraag, aldus Den Houting, leidt als vanzelf tot bezinning op de pluriformiteit der kerk. Hetgeen daarover wordt geleerd, was zijns inziens aan herziening toe. We hebben ons in ernst af te vragen of de erkenning van de doop buiten eigen kerkverband zich principieel laat rechtvaardigen met het oog op ‘de heiligheid van het Sacrament, het wezen van het Verbond, en de waarde van het ambt’.57 Voor H. H. Kuyper was de maat vol. Het lijkt wel, zo hield hij zijn leerling en diens gehoor voor, alsof er een stroming in de Gereformeerde Kerken opkomt die op losse schroeven wil stellen wat eeuwenlang als vaststaand heeft gegolden. Daarmee miskende men het werk van de Geest in de kerkgeschiedenis. ‘En zulks geschiedt door baardelooze knapen’, zo zou hij enkele maanden later in eenzelfde verband ter synode uitroepen.58 Wie kritiek op dit leerstuk heeft, moet maar een gravamen indienen. En wat de kritiek op zijn vader betreft, ‘deze schijnt momenteel in de mode te wezen. Dr A. Kuyper is de kop van Jut’.59 Hij zelf wilde echter vast houden aan het woord van zijn vader, dat wie de doop van een andere kerk niet erkent, in feite de katholiciteit der kerk loochent en terug valt in het sektarisme. ‘Voor het daartoe komt, hoopt Spr. echter weggenomen te worden, want lid van eene secte wil hij nooit zijn’.60 Naast anderen voerden ook Aalders en Nauta het woord, en over het hoofd van de arme Den Houting heen werd Schilder de waarheid gezegd. Ds. D. van Dijk uit Groningen had medelijden met Den Houting, die ‘in zijne bescheidenheid als een “schaap” heeft gerefereerd en op wien de “bonzen” als “wolven” afkwamen’.61 Den Houting echter was er dankbaar voor Kuyper tot bestrijding te hebben uitgelokt. ‘Daarvoor stelt hij zich gaarne beschikbaar.’62 Dat de kritiek op de vergadering, maar ook in de pers, hem wel degelijk had geraakt, blijkt uit de uitgave van de rede, waaraan Den Houting een uitvoerige repliek heeft toegevoegd.63 Hij protesteerde

Faculteit der Godgeleerdheid; Perfect Service; pag 178

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen